بازگشت برای همه وجود دارد؛ باید سعی و تلاش کنند.

سومین جلسه‌ از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صفادشت با استادی راهنما همسفر شهناز با دستور جلسه «وادی دهم و تاثیر آن روی من» روز شنبه ۳ آذرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد: 

به نام قدرت مطلق الله، دستور جلسه این هفته وادی دهم و تاثیر آن روی من می‌باشد. ویژگی و خاصیت هر چیزی را صفت می‌گویند، انسان می‌تواند این صفت و خاصیت را در هر شرایطی تغییر بدهد؛ چون زندگی و به طور کلی، تمام هستی جاری و در حرکت است. هر کدام از وادی‌ها یک قانون برای هدایت انسان است و راهکارهایی را به ما نشان می‌دهد. وادی دهم قانون بسیار زیبایی است و زیبایی این قانون این است که امید می‌دهد که من محکوم به آن چیزی که هستم، نیستم و می‌توانم صفت‌های منفی گذشته و منفی را از خود دور کنم و تبدیل به صفت‌های مثبت و خوب کنم؛ مثلاً یک مصرف کننده می‌تواند خودش را تغییر دهد و درمان کند و از این وضعیت خود را نجات دهد. این وادی هم صعود هست و هم سقوط؛ چون انسان بد می‌تواند، خوب شود و انسان خوب هم می‌تواند بد شود. امروز ممکن است یک شخص ثروتمند باشد و فردا فقیر شود؛ پس هیچ چیز ثابت نیست. خداوند اختیار و سرنوشت زندگی ما را به دست خودمان داده است، جبر نیست، اختیار کامل است و می‌فرماید: هرگونه مایل هستی، زندگی خودت را ترسیم کن، هر کدام از ما زندگی خودمان را می‌سازیم، دیگران نقش بسیار کمی دارند. مهمترین نقش را خودمان داریم که باید تصمیم بگیریم، گاهی کار یا راهی را غلط می‌رویم؛ بعد همه را مقصر می‌دانیم جز خودمان را، در صورتی‌که کسی مقصر نیست و من خودم انتخاب کردم؛ پس همه انسان‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای که قرار دارند و هر صفتی که با خود دارند را عوض کنند؛ حتی گناهکارترین انسان‌ها می‌توانند با سعی و تلاش صفت زشت خودشان را عوض کنند و بازگشت نمایند. انسان؛ باید همیشه صفت‌های خوبی که به دست می‌آورد را حفظ کند.

جهان هستی از چهار عنصر آب و خاک و باد و آتش به وجود آمده و سه مولفه اصلی دیگر هم هست که در ساختار جهان‌ها و ارتباط بین آنها نقش بسیار کلیدی دارند و بدون آنها هستی هیچ معنایی ندارد و این سه مولفه عبارتند از نور، صوت وحس، این سه مولفه نظم و نظام آفرینش را به وجود می‌آورند. نور در هستی فرمان می‌دهد و اگر نور بر زمین نتابد، ما و کلیه موجودات زمین قادر به ادامه حیات نیستیم، دوم صوت است که ما قسمت کمی از صوت را می‌توانیم بشنویم و اگر صوت نبود، زندگی نبود، نوشتن نبود، کلام نبود، در کل سکوت محض بود، با صوت می‌توانیم اطلاعات را انتقال بدهیم. در واقع این صوت است که می‌گوید: ای انسان تو چیزی نیستی؛ مگر آنچه خودت تلاش گردی. تو اختیار کامل داری؛ اگر دل به اصوات وکلام نیکو بدهی، می‌توانی صفات ناپسند خود را تغییر بدهی؛ پس صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. تا زمانی‌که از صفات زشت و لجبازی‌ها دست بر ندارم، نمی‌توانم به صلح و آرامش برسم و وقتی آرامش نداشته باشم، شب خواب راحت ندارم و مرتب درگیر هستم؛ زمانی من می‌توانم صفت گذشته خودم را تغییر بدهم که آن صفت زشت را بپذیرم و قبول داشته باشم که من این نقص و مشکل را دارم؛ مثلاً یک مصرف کننده؛ اگر قبول نداشته باشد که یک مصرف کننده است، نمی‌تواند خودش را اصلاح کند یا یک دروغگو تا قبول نکند که یک دروغگو است، نمی‌تواند خودش را تغییر بدهد. سومین مورد حس است که حس مانند خداوند است و در تمام هستی و نیستی موجود و رویت ناپذیر، حس اولین نیرویی است که قوه عقل را به کار می‌اندازد و یا حس آن چیزی است که کلیه موجودات توسط آن هستی را درک می‌کنند و با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و پیام‌های نور و صوت را دریافت و منتشر می‌کنند.

وقتی حس درست کار کند به انسان شادی و شعف دست می‌دهد؛ ولی متاسفانه حس بعضی از ما بر اثر کارهای ضد ارزشی درست کار نمی‌کند و حس منفی و مخرب ما نیرومند شده و در جهل و نادانی که خودمان با دستان خود برای خود مهیا کرده‌ایم، غوطه ور هستیم و این همه زیبایی و عظمت خلقت را مشاهده نمی‌کنیم و به جای آن در کینه و نفرت و حسادت و درد و رنج و منیت قرار گرفته‌ایم. وقتی خداوند می‌گوید: خودت هیزم جهنم خودت هستی؛ یعنی همین، برای تغییر حس در جهت ارزش‌ها فقط یک راه وجود دارد و آن تسویه و پالایش؛ یعنی همان تزکیه کردن می‌باشد؛ پس برای اینکه صفت گذشته تغییر کند؛ باید حس تغییر کند و برای اینکه حس تغییر کند، هیچ راهی جز پالایش وجود ندارد و با تزکیه و پالایش، تفکر سالم می‌شود و بعد از تفکر سالم ایمان سالم به وجود می‌آید. ایمان تجلی نور خدا در انسان است؛ یعنی صفات خداوند در انسان متجلی می‌شود و کسی که ایمان سالم داشته باشد، در او عمل سالم به وجود می‌آید و عشق سالم خود را به نمایش در می‌آورد و هرچه انسان عاقل‌تر باشد، عاشق‌تر است و هرچه بی‌عقل‌تر باشد، خود‌ شیدا‌تر است؛ وقتی در یک کار یا یک برنامه‌ای شکست می‌خوریم؛ باید افکار و گفتار و کردار خود را بازنگری کنیم و ببینیم اشکال کار کجا بوده است و کجا اشتباه کرده‌ایم، نه این‌که غصه بخوریم. خداوند هم می‌خواهد که ما از اشتباهات خود درس بگیریم و راه درست را پیدا کنیم و به مسیر خود ادامه بدهیم. به امید روزی که همه ما به تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم، عقل سالم و عشق سالم برسیم.

رابط خبری: راهنما همسفر شهناز
ویراستاری و ارسال: همسفر شایسته رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
عکس: همسفر سوگند رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
نمایندگی همسفران صفادشت