رمز ماندگاری در کنگره؛ قدردانی است

با عرض سلام و خیر مقدم خدمت شما دیده‌بان محترم و سپاس از فرصتی که به بنده دادید، لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی نمایید.
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر،
آنتی ایکس مصرفی  شیره و تریاک، سفر اول نزدیک ده ماه، روش درمان DST، با اپیوم، راهنما آقای مهندس دژاکام، رشته ورزشی تیراندازی با کمان، آزادی هم نزدیک به ۲۳ سال.

-از نظر شما باید خدمت در کنگره چگونه انجام شود تا حال خوش را برای فرد رقم بزند؟

ما هر چه نسبت به کاری که داریم انجام می‌دهیم آگاهی بالاتری داشته باشیم، سعی می‌کنیم آن کار را به نحو احسن انجام بدهیم و بهره لازم را از آن کار ببریم. اصولا خدمت کردن به انسان‌ها، بسیار لذت بخش است، در عین حال این اجازه و این رحمت شامل حال ما شده که ما به واسطه این خدمت خودمان را بیشتر بشناسیم، پس وقتی با آگاهی به این موضوع نگاه می‌کنیم اگر از انسان‌های دیگر ناملایماتی دیدیم دیگر ناراحت نمی‌شویم. ولی در ابتدا به ساکن، برای این که یک سری مسائل درونی خودمان برایمان روشن بشود ممکن است ناراحت هم بشویم، دلخوری هم به وجود بیاید؛ اما همه این‌ها به واسطه همین خدمت است که ما نسبت به خودمان شناخت پیدا می‌کنیم که همچین حس‌هایی هم داریم و اعجازی است که در خدمت وجود دارد. در همین کورانی که ما داریم به دیگران خدمت می‌کنیم و داریم وظیفه‌مان را انجام می‌دهیم در کنار آن، ما این درس‌ها را هم می‌گیریم. این در واقع عمل و عکس‌العملی است که هر کاری برای ما می‌تواند به بار بیاورد، به همین جهت هست که خدمت خیلی ارزشمند است؛ زیرا ما درس‌های زیادی می‌گیریم و شناخت عمیق‌تری نسبت به خودمان پیدا می‌کنیم.

-با توجه به گلریزان، که در همه شعبه‌ها برگزار شد، به نظر شما چه رابطه‌ای بین رسیدن به تعادل و بخشش وجود دارد؟

خداوند در کلام الله فرموده‌اند و همچنین آقای مهندس در سی‌دی جهان غیب مطرح کرده‌اند که خداوند می‌فرماید:  از آنچه ما به شما داده‌ایم انفاق کنید؛ یعنی شما در نظر بگیرید که یک فردی که صبح سر کارش می‌رود، چه کسی برای این شخص مشتری می‌فرستد؟ چه سیستمی؟ چه ساختاری؟ چقدر ازش خرید می‌کنند؟ چقدر نان بهش می رسانند؟
پس مخلوق به مخلوق روزی می‌رساند. حالا این روزی که می‌رساند، هر انسانی در هر جایی که وارد می شود  و یک چیزی خرید می‌کند، روزی به این فرد را می‌رساند و این مثل یک چرخه است که انگار روزی همه ما دست همه مون هست و این در واقع؛ آنچه که به ما داده شده، باید بخشی از آن را برای کارهای عام‌المنفعه در نظر بگیریم، به اندازه توانمان.! چرا؟
ما وظیفه داریم که به اطرافمان و به انسان‌های دیگر هم نگاه کنیم. بعضی از انسان‌ها هستند که در سختی‌هایی به سر می‌برند و این سختی‌ها باید کمی‌ مرتفع بشود، و زیرساخت‌هایی حتی ایجاد بشود که انسان‌هایی که در سختی هستند بیایند و درمان بشوند.  اگر کنگره این گلریزان را نداشته باشد که نمی‌تواند شعبه اضافه کند، نمی‌تواند به انسان‌های بیشتری کمک کند، پس این انفاق صورت می‌گیرد تا انسان‌های دیگری که در رنج و مشقت هستند بتوانند بیایند و از این مزایا بهره‌مند بشوند و مشکل‌شان را حل کنند.

-رمز ماندگاری در کنگره چیست؟

به نظر من قدردانی است. فردی اگر قدر رحمت خداوند، قدر رهایی، قدر این حال خوب، قدر درمان قطعی که ایجاد شده را بداند، هیچ چیزی برای این که بماند در کنگره و هر گوشه‌ای از کار که می‌تواند را بگیرد، واقعا توانایی جلوگیری‌اش را ندارد و تا موقعی که خواست وجودی‌اش باشد، می‌تواند در این مسیر قدم بردارد.

-چرا بعضی از مسافران و یا  همسفران، با توجه به این که دوست دارند از دنیای اعتیاد رها شوند، اما درست سفر نمی‌کنند، یا کنگره را رها می‌کنند؟ و این که بفرمایید؛ علت برگشت بعضی از مسافران چه عواملی می‌تواند باشد؟

مسئله، مسئله جهان‌بینی است. ما همه مسائل‌مان بر پایه کارکرد حس‌‌مان است، و حس هم در ارتباط با تفکر و اندیشه، یک ساختاری است که این‌ها با هم و در هم ممزوج هستند؛ بنابراین اگر یک فرد به آن تفکر و اندیشه برسد که واقعا مسئله اعتیاد را جدی بگیرد و بفهمد که چقدر اهمیت دارد و اعتیاد خیلی مسائل عدیده‌ای را می‌تواند در آینده برای او به وجود بیاورد، پس می‌آید و درمان می‌شود. اما اکثر مواقع افراد می‌خواهند چندتا کار را باهم انجام بدهند، و اولویت قرار دادن چندتا کار اشتباه است و درمان اعتیاد در اولویت چندمشان است، برای همین از کنگره می‌روند.
در مورد برگشت بعضی از مسافرها، خیلی عوامل وجود دارد. چیزی که باعث برگشت‌شان می‌شود و پایه و اساس آن، همان مسئله مثلث درمان خودمان است که آیا جسم را درست درمان کرده‌اند؟ آیا جهان‌بینی‌شان تغییر کرده است؟ و آیا سیگارش را درمان کرده است؟ اکثر افرادی که در سفر دوم برگشت کرده اند، سیگارشان را درمان نکرده‌اند.
یا سیگارشان را درمان کرده‌اند، اما یک سال در کنگره نمانده‌اند؛ همچنین حرف‌های اطرافیان هم ممکن است مزید بر علت شود که می‌گویند: تو که رها شده‌ای، برای چی می‌روید کنگره؟ و تو اینقدر تو زندگی‌ات عقب افتاده‌ای و در زمان مصرف این همه تخریب داشته‌اید، حالا باید این‌ها را جبران کنید؛ پس می‌رود برای جبران این‌ها و به مشکل برمی‌خورد.

-با توجه به اینکه در کنگره به نقش همسفر تاکید زیادی می‌شود، چرا بعضی از راهنماها همسفر ندارند؟

ببینید؛ این که ما دلیلی بیاوریم برای عملکرد دیگران، ما نمی‌دانیم. شاید آن افراد شرایطی دارند که نمی‌توانند بیایند، شاید اصلاً ساختار کنگره را قبول ندارند، شاید واکنش آن فردی که آمده و درمان شده، هنوز داخل خانه واکنشی است مثل قبل و تغییری ایجاد نکرده است. یک سری مسائلی دارد که ما نمی‌دانیم؛ ولی قطعاً این برمی‌گردد به، یک؛ خواست همسفر و دیگری عملکرد مسافر.

-آقای حکیمی با توجه به اینکه آقای مهندس، علاوه بر درمان اعتیاد، به رهایی از سیگار، به ورزش، تغذیه سالم نیز بسیار اهمیت می‌دهند، آیا فردی که فقط مصرف موادش را درمان کرده و به دیگر شاخص‌های کنگره توجه نمی‌کند، می‌تواند همچنان سالم و تندرست زندگی کند؟

ما می‌گویم شاخصی برای سالم بودن و تندرست بودن این است که چند تا کار باید انجام بدهیم تا به سلامت زندگی کنیم و از زندگی‌مان لذت ببریم. فردی که اضافه وزن دارد که نمی‌تواند از زندگی‌اش لذت ببرد، فردی که سیگار می‌کشد که نمی‌تواند لذت ببرد، فردی که الکل مصرف می‌کند یا مواد مخدر مصرف می‌کند نمی‌تواند از زندگی لذت ببرد؛ پس سالم زندگی کردن و سلامت بودن چند تا شرط دارد. فردی که اضافه وزن نداشته باشد، الکل مصرف نکند سیگار مصرف نکند، مواد مخدر مصرف نکند، این می‌شود شاخصۀ یک انسان سالم. وقتی انسان این شاخصه را داشته باشد می‌تواند به عنوان الگو مطرح باشد در اطراف خودش و بهره‌ای می‌برد از این اعمالی که انجام داده به عنوان یک زندگی سالم و می‌تواند از زندگی‌اش و عمرش استفادۀ لازم را ببرد و کارش دیگه به بیمارستان و دکتر و این چیزها نمی‌کشد.

-نظر شما راجع به شعبه تازه تاسیس لامرد چیست و چه پیشنهادی برای تقویت و پیشرفت این شعبه دارید؟

شعبه تازه تاسیس است، برای این که شما کار را به درستی جلو ببرید، یک مسئله‌ای که وجود دارد؛ باید خیلی به انسان‌ها توجه کنید، نه توجه بیش از اندازه و نه بی‌توجهی. این مثل باران می‌ماند، زیادش سیل می‌شود و کمبودش خشکسالی. محبت هم همین جور است؛ بنابراین افرادی که می‌آیند در چهارچوب قوانین و حرمت با آن‌ها رفتار کنید، با مهربانی شخصیت‌شان را حفظ کنید، جایگاه انسانی‌شان را حفظ کنید و از نوع کلمات و دیالوگ‌هایی استفاده کنید که گزنده و اذیت کننده نباشد؛ قطعاً و یقیناً این بستر، بستری آماده است برای گسترش! چون‌که یک فرد مصرف‌کننده و خانواده‌اش خیلی ناملایمات دیده و شنیده است. به فرد مصرف‌کننده گفته‌اند که تو معتادی! و به خانواده‌اش هم گفته‌اند که شما خانواده یک معتاد هستید! ما باید این بارها را برداریم، ما که نمی‌توانیم یک بار را برداریم و بار دیگری بر دوش آن‌ها بگذاریم؛ بنابراین برای ازدیاد، همین که ما قوانین و حرمت‌ کنگره را اجرا می‌کنیم توأم با مهربانی و آن افرادی که باید بمانند، می‌مانند.

-سپاسگزارم از این که وقت ارزشمند خودتان را در اختیار ما قرار دادید، لطفاً به عنوان کلام آخر، توصیه یا مطلبی دارید بفرمایید.

من همواره در هرجایی هستم از آقای مهندس سپاسگزارم که این بستر را فراهم کردند تا ما توانستیم در این بستر قرار بگیریم و همین‌طور از همه خدمتگزاران در این کارگاه، لژیون و در نمایندگی لامرد؛ امیدوارم عزیزان قدر کنگره که در این محیط و این منطقه راه‌اندازی شده است را بدانند و من هم به سهم خودم از همه آن‌ها تشکر و قدردانی می‌کنم. امیدوارم که در گسترش این نمایندگی بیش از پیش بتوانیم کمک کنیم و خیلی هم خوشحال هستم که امروز در جمع اعضای لامرد بودم.

-ممنونم از این که وقت گران‌بهای خودتان را در اختیار ما قرار دادید و خداوند را شاکرم که این فرصت به من داده شد تا در کنار شما دیده‌بان محترم باشم و آموزش بگیرم.

تهیه و تنظیم مصاحبه: همسفر فاطمه راهنمای لژیون یکم لامرد
عکس: همسفر افسانه
ثبت: مسافر اسماعیل