دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. این موضوع در تمام مراحل زندگی وجود دارد و ما باید بتوانیم با آگاهی، دانایی و آموزش از مرحله معرکه‌گیری عبور کنیم.
معرکه‌گیری نوعی نمایش عمومی است که شخص معرکه‌گیر با انجام عملیاتی جالب، بینندگان را سرگرم می‌کند. در کنگره مفهوم معرکه‌گیری؛ یعنی این‌که شخصی با انجام کارهایی، ذهن افراد را از موضوع اصلی دور کند تا متوجه اشتباه او نشوند.
معرکه‌گیری دقیقا نقطه مقابل یادگیری است و از جهل و ناآگاهی انسان نشأت می‌گیرد. این مسئله زمانی اتفاق می‌افتد که مثلث دانایی من به تعادل نرسیده باشد و به دلیل عدم دانش در مسائل مختلف در انجام وظایف خود کم‌کاری کنم و یا به خاطر ترس از قضاوت دیگران و توجیه اشتباهم، اقدام به معرکه‌گیری نمایم تا صورت مسئله را پاک کرده و ذهن افراد منحرف شود.
انسان دانا معرکه‌گیری نمی‌کند و در صورت ارتکاب اشتباه یا کم‌کاری آن را می‌پذیرد و به دنبال حل مشکلات می‌رود؛ اما شخص معرکه‌گیر نه تنها مشکلش حل نمی‌گردد، بلکه بر ابعاد مثلث جهالت او افزوده می‌شود.
کنگره مثل گردباد است. هر چه به مرکز آن نزدیک شویم، رو به بالا می‌رویم؛ یعنی در کنگره با درست سفرکردن و خدمت کردن به حال خوب می‌رسیم. هرچه از مرکز دور شویم وارد حاشیه خواهیم شد. فردی که وارد حاشیه می‌شود شروع به معرکه‌گیری می‌کند؛ بنابر‌این از آموزش صحیح باز می‌ماند و شروع به نقش بازی کردن می‌کند.
معرکه‌گیری و یادگیری رابطه مستقیمی با هم دارند که لازم است به آن بسیار توجه کنیم. در لژیون سردار هم باید از معرکه‌گیری به‌دور باشیم و به آن میزان از دانایی رسیده باشیم تا روح بخشش و از خودگذشتگی در ما به وجود بیاید. وقتی شروع به معرکه‌گیری می‌کنیم از آموزش‌ها دور می‌مانیم، قوه یادگیری در ما به نقطه صفر می‌رسد و کم‌کم از صراط مستقیم منحرف می‌شویم.
گاهی به‌جای آموزش، یادگیری و خدمت، جذب مسائل منفی و حاشیه می‌شویم، دیگران را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهیم، در امور شخصی دیگران تجسس می‌کنیم و در نهایت معرکه‌گیری را آغاز می کنیم؛ در نتیجه دیگر قدرت بخشش در لژیون سردار را نداریم و یادگیری در ما اتفاق نمی‌افتد.
در جلسات کنگره در ابتدای جلسه، نگهبان می‌خواند برای رهایی از دست بزرگ‌ترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است، ۱۴ ثانیه سکوت کنیم و به خداوند بزرگ پناه ببریم. انسان دشمن بیرونی ندارد؛ دشمن ما در درون ماست. هیچ‌کس از بیرون نمی‌تواند به ما آسیب برساند، تنها فردی که می‌تواند به ما آسیب برساند، جایگاه ما را متزلزل کند و باعث سقوط ما شود خود ما هستیم.
آقای مهندس در یکی از سی‌دی‌ها می‌فرمایند: معرکه‌گیری یا وارد شدن در حاشیه‌ها مثل همان آب رود‌خانه است. وقتی نگاه می‌کنیم زباله‌ها در حاشیه‌ها ریخته شده‌اند، چیزهای درست و حسابی در جریان آب هستند و در حاشیه‌ها نمی‌آیند. زمانی که وارد حاشیه‌ها می‌شویم اصل قضیه را فراموش می‌کنیم.
آن‌چه بر اساس تجربه‌ام در خصوص دستور جلسه می‌توانم بگویم این است که هر زمان دچار معرکه‌گیری می‌شدم، نمی‌خواستم اشتباه خود را بپذیرم و سعی می‌کردم دیگران هم متوجه آن نشوند؛ اما بعد از ورود به کنگره آگاه شدم که چه انسان معرکه‌گیری بودم، حتی در رابطه با مشکلات زندگی اطرافیانم را مقصر می‌دانستم؛ اما آموختم برای دوری از این شرایط باید آموزش ببینم و تلاش کنم تا بتوانم از مشکل عبور کرده و به رهایی برسم.
نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر طاهره مرزبان خبری
نمایندگی همسفران صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
40