معرکه‌گیری در گذشته در جنگ‌ها یا برای پهلوانان در معرکه‌های خیابانی اتفاق می‌افتاده است. آقای مهندس نیز این موضوع را به زیبایی توضیح داده‌اند و در کنگره به مسائلی مانند قانون سبد پول اشاره کرده‌اند. ایشان تأکید دارند که اگر در کنگره مشارکت نمی‌کنیم، حداقل محیط را ترک نکنیم، چرا که این کار ضرر بیشتری دارد.
می‌خواهم تجربه‌ای که از معرکه‌گیری داشتم را با شما به اشتراک بگذارم. یک روز صبح وقتی که مسافرم از پارک برگشت و روزمان شروع شد، متوجه شدم که حال روحی‌ام کمی آشفته است و با رفتارها و حرف‌هایم بدون تفکر و تامل شروع کردم به معرکه‌گیری و بعد از این اتفاق
تصمیم گرفتم دفترم را بیاورم و به سی‌دی گوش بدهم و بنویسم. وقتی شروع به نوشتن کردم، آرام‌آرام متوجه شدم که گاهی ممکن است به جای تمرکز روی آرامش و خودشناسی به سمت رفتارهای غیرسازنده برویم. این نکته مهمی بود که از صحبت‌های آقای مهندس یاد گرفتم.
ایشان همیشه می‌گویند که ما خودمان عامل بسیاری از اتفاق‌هایی هستیم که برایمان رخ می‌دهد. این آموزش به من کمک کرد که به جای مقصر دانستن دیگران یا محیط، بیشتر روی اصلاح خودم تمرکز کنم و مسئولیت رفتارهایم را بپذیرم.
این تجربه باعث شد بفهمم که معرکه‌گیری می‌تواند یک نشانه باشد؛ نشانه‌ای برای آگاهی بیشتر و کار کردن روی خودمان است. از آقای مهندس و خانواده محترمشان بسیار سپاسگزارم که این بستر را برای ما فراهم کرده‌اند تا بتوانیم با آموزش‌ها، زندگی بهتری بسازیم.
نویسنده: همسفر حوری لژیون راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ویراستاری: همسفر لیلا لژیون راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر مریم لژیون راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
82