مشارکت مکتوب همسفر زهرا (ق) از لژیون پنجم در مورد سیدی "علم 1"
علم، شامل کشف قوانینی است که بر راستی، درستی و حقیقت دلالت داشته باشد. این قوانین خارج از قوانینی نیست که بر طبیعت جاری هستند. خداوند در قرآن میفرماید: زمین و آسمان را بیهوده نیافریدهایم؛ بلکه به حق آفریدهایم. خداوند هفتآسمان و زمین را آفرید و بر بالای آن عرش را بنا نمود. انسان نباید خودش را در یادگیری علم و آموزش با دیگران مقایسه کند و بهجای توجه به القاهای منفی، باید خودش را با خودش مقایسه کند که از گذشته تا به الان چقدر تغییر کرده است و میتواند از افراد موفق بهعنوان الگو در جهت پیشرفت خود استفاده کند.
نیروهای تخریبی، به ذهن انسان تلقین میکنند؛ مثلاً اینگونه القا میکنند که این همه زحمت کشیدهای؛ ولی به جایی نرسیدهای در عوض او را ببین که با کمی تلاش موفق شده است؛ پس عدالتی وجود ندارد و این تلقینها در انسان حسادت و در نهایت نفرت را به وجود میآورند. ما اگر بدانیم انسان هر چیزی را که به دست آورده است، ذرهذره بهایش را داده است؛ آن وقت قیاس نمیکنیم. منظور از قیاس، دو چیز غیرهمجنس مانند قیاس بین دو انسان با هم است و در مسائل تکاملی مانند قیاس یک کیلو پرتقال با یک متر پارچه است.
پیامبر اسلام میفرمایند: "ز گهواره تا گور دانش بجوی". میتوانیم به واسطه علم انرژی خودمان را تغییر دهیم؛ مثلاً وقتی به کنگره میآییم علم ما عوض میشود؛ پس سطح انرژی تغییر میکند و احساس ما نسبت به دنیا متفاوت میشود. علم از یک شخص به شخص دیگر قابلانتقال است؛ مثل رابطه راهنما و رهجو. لازمهٔ علم و دانایی، آموزش است. آموزش بهصورت انفرادی امکانپذیر و تأثیرگذار نمیباشد؛ بلکه باید در جمع انجام بگیرد تا تأثیرگذار باشد. در کنگره آموزش به دو صورت است. ۱- آموزش صور آشکار: اینگونه که رهجو در حضور راهنما آموزش ببیند. ۲- آموزش صور پنهان که از طریق القای استاد در جای دیگر است.
ما در کنگره همیشه بر مثلث دانایی، آموزش و تفکر تأکید داشتهایم؛ البته آن چیزی که ما در آموزش بر آن تأکید میکنیم، علم است. آموزش میتواند هم در جهت علم باشد و هم در جهت تخریب؛ مثلاً در زمان تخریب کسی پیدا میشود که به فرد معتاد، چند راه تخریب و مخرب را آموزش میدهد. انسان تا علم را یاد نگیرد، نمیتواند به حقیقت پی ببرد. وقتی علم انسان زیاد میشود، انرژی او هم زیاد میشود و آن موقع است که زیباییهای بیشتری را درک میکند و احساسش نسبت به دنیا تغییر میکند.
وقایع مهم قرونوسطی چیست؟ ۱- جنگهای صلیبی ۲- قدرت مطلق کلیسا بر اروپا ۳- قتل بزرگان و دانشمندان همچون گالیله. واقعهٔ دلخراش دیگری که در قرونوسطی پیدا شد؛ بیماریهای مانند: آبله، وبا، طاعون و جزام بود که نیمی از جمعیت اروپا بر اثر این بیماریها جان خود را از دست دادند. مردمی که از جنگ جان سالم به در میبردند، گرفتار بیماریهای مسری میشدند و میمردند. اگر از هر دو مصیبت نجات مییافتند، توسط مأموران مزدور کلیسا به جرم اغتشاش و دیگر جرمها، کشته میشدند؛ یعنی در آن دوران، اروپا در چنین وضعیت آشفتهای به سر میبرد و در پایان، هر چه علم ما گسترش یابد، درون ما آبادتر و سطح انرژی ما بیشتر خواهد شد تا جهان و پیرامون آن را، بیشتر درک کنیم و در اینجاست که جهانبینی ما به سمت ارزشها رشد خواهد کرد.
منبع: سیدی "علم 1"
ویرایش: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون پنجم)
ارسال: دبیر سایت همسفر ماندانا
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
115