روزهای تاریک زندگی‌ام را هیچ‌وقت نمی‌توانم فراموش کنم

به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر. با بیش از ۱۰ سال تخریب وارد کنگره شدم. آخرین آنتی ایکس مصرفی سه گرم شیره خوراکی و روزانه ۷۰ الی ۸۰ سی‌سی شربت اوپیوم، پنج ماه و ۲۰ روزهست که ‌دارم سفر می‌کنم ‌با راهنما و استاد عزیزم آقا محمدرضا از لژیون ۱۵ سمنان روش درمان DST داروی درمان شربت اوتی میزان مصرف در هر وعده تی دی اس 2.5 سی‌سی، در ضمن یک سفر سیگار دارم با راهنمای محترم علی آقا ۱۰۹ روز است که دارم سفر می‌کنم روش درمان DST داروی درمان  آدامس نیکوتین تعداد قطعه مصرفی ۳۵ قطعه و سفر جونز با کاهش وزن ۶ کیلو.
دل نوشته‌ای که می‌خواهم بنویسم برای تمام خانواده کنگره ۶۰ نمایندگی سمنان جهت درمان اعتیاد نه ترک اعتیاد، عزیزانی هستند که می‌خواهند بیایند به کنگره ۶۰ برای رهایی از بند اعتیاد
من مرتضی از بدو ورود به کنگره تا به امروز گوش‌به‌فرمان راهنما و استادم بودم در تمام جلسات به‌موقع حضور داشتم چون الآن خانه دوم من و خانواده من هستند اعضاء کنگره، بااینکه شغل آزاد و مغازه‌دارم ولی به خاطر بهبودی خودم تمام تمرکز خودم را گذاشتم رو درست سفر کردن و بهبودی خود و روی نظم و برنامه بودن یکی از مهم‌ترین کارهایی است که باید یک رهجو انجام بدهد.
سی دی‌های هفته را گوش دادن و نوشتن، در تمام جلسات شرکت کردن و مشارکت کردن، ورزش کردن، سفر سیگار رفتن، برای اضافه‌وزن به سفر جونز رفتن، در لژیون سردار شرکت کردن و خدمت مالی کردن، چون مسیر کنگره طولانی و خیلی سریع می‌گذرد. همان‌طور که آقای مهندس دژاکام گفتند همان‌قدر که هر ۲۱ روز از پله مصرفی کاسته می‌شود باید به علم و دانایی و جهان‌بینی فرد مسافر اضافه بشود. همان‌قدر که هر ۲۱ روز یک قسمت از دارویمان را می‌بخشیم، همان‌قدر هم باید بخشش را یاد بگیریم و نهادینه کنیم در زندگی خود. در این چند ماه اخیر که عضوی از خانواده کنگره ۶۰ هستم فقط محبت و خوبی و بخشش از خدمتگزاران کنگره دیدم. گاهی به این موضوع فکر می‌کنم که کجای زندگی‌ام کار درست و خوبی انجام دادم یا به چه کسی کمک کردم که برایم دعا کرده که خدا تا این لحظه کمکم کرده که بتوانم در کنگره ۶۰ ثابت‌قدم بمانم. روزهای تاریک زندگی‌ام را هیچ‌وقت نمی‌توانم فراموش کنم که روزی ۷۰ الی ۸۰ سی‌سی شربت تریاک می‌خوردم و سه گرم شیره.
ماهانه ۴۰ الی ۵۰ میلیون تومان هزینه صرف اعتیاد و سیگار می‌کردم. دیگر هیچ حسی برایم نمانده بود‌‌.‌از همه‌کس فاصله گرفته بودم ‌ از همسر و فرزندم که انگار چشمانم کور شده بود و ‌منکر خدا هم شده بودم. فقط یک‌بار دست به دعا شدم و از خدا خواستم کمکم کند و خیلی زود کمکم کرد و کنگره ۶۰ را در مسیرم قرارداد. از خدا می‌خواهم همان‌طور که به من راه درست را نشان داد به همه مصرف‌کنندگان هم نشان بدهد و آگاهشان کند. چون فرد مصرف‌کننده در همه حال تنها ‌و گوشه‌گیر است.
مسیر کنگره برای من مصرف‌کننده مسیری پر از شور، نشاط و عشق بوده‌‌‌ تا به الآن. در این چند ماه که عضوی از خانواده کنگره شدم و همان‌قدر که پله‌هایم کم شده به دانایی‌هایم اضافه‌شده و همدیگر را قضاوت نمی‌کنیم و حس‌هایی که قبلاً از بین رفته بودند دانه به دانه خودشان را ترمیم می‌کنند. همان‌طور که در وادی‌ها جناب مهندس دژاکام گفتند قبل هر کاری و اقدامی فکر می‌کنم مشکلاتم و اشتباهاتم را گردن خدا و دیگران نمی‌اندازم.
بعد تفکر کردن مسیر درست را طی می‌کنم و عملی می‌کنم و مهم‌تر از همه سیستم ایکس بدنم را شناختم که در زمان مصرف تخریب‌شده بود و الآن در حال بازسازی است و این را به فال نیک می‌گیرم. تغییر برای یک فرد مصرف‌کننده سخت است اما فقط و فقط در کنگره که سراسر عشق و محبت هست انجام می‌گیرد چون حرمت‌ها را رعایت می‌کنند، فقط باید خواسته‌ی قوی داشته باشد تا بشود. در کنگره همه مسائل برای درمان طبق برنامه صورت می‌گیرد؛ و من که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم بتوانم آن‌قدر به حال خوش برسم سرشار از انرژی هستم. مشکلات همیشه هست و بوده و در سفر کردن بیشتر سراغ فرد مسافر می‌آید چون حس‌ها باز می‌شود و با صبر و فکر کردن می‌شود از پس مشکلات برآمد و الآن می‌توانم بگویم کار نشد ندارد، فقط باید بخواهیم و تلاش کنیم تا بشود‌ و همان‌طور که استاد و راهنمای عزیزم می‌گوید:
(نابرده رنج گنج رهایی و حال خوش میسر نمی‌شود)
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین