اگر پردهای بر روشنایی بکشیم و فکر کنیم که همه چیز سیاه است و به معنای نبود روشنایی است، باید در این مورد بازنگری کنیم. برخی انسانها گرفتار این موضوع میشوند و این مشکلات زیادی را به وجود میآورد. یکی از مشکلات مهم ناامیدی است. یک مثلث را در نظر بگیرید، یک ضلع آن روشنایی و ضلع دیگر آن تاریکی است. قاعدهی مثلث هم مسیر حرکت بهطرف این دو است. میتوان روی این قاعده بهطرف روشنایی و یا بهطرف تاریکی حرکت کرد. تاریکی عدم است، وجودی ندارد. تا وقتی نور نباشد تاریکی وجود دارد. همین که نور بیاید تاریکی کامل از بین میرود. حال اگر نور باشد، خروارها تاریکی هم بیاید باز هم نور و روشنایی را داریم. ناامیدی هم همینطور است، وقتی امید نباشد؛ ناامیدی است و ناامیدی سم است. اگر همه چیز را بر مبنای ظلمت در نظر بگیریم، آن موقع است که بهطرف ناامیدی حرکت میکنیم و این ناامیدی انسان را نابود میکند.
بیمحبتی انسان را از بین میبرد. در کنگرهی ۶۰ این محبت و امید است که اعضا را کنار هم نگه داشته است.
از قوه به فعل درآوردن، راهی بسیار سنگین و سخت است. در قوهی انسان خیلی از تواناییها نهاده شده است و انسان میتواند آنها را به مرحله عمل و فعل برساند که البته این مهم در بستر کنگره قابلانجام است.
بهقولمعروف: اگر آنچه الله در کتب آسمانی گفته، به کار برده میشد، اکنون همه در مدینهی فاضله بودیم.
تصور کنید که موضوع چیست و کلید یا کلیدهای آن را باید بیابیم. این همان صفآرایی نیروهای اهریمنی در مقابل نیروهای الهی است که اشعث هم از این موضوع بینصیب نماند. اشعث سمبل انسانی است که بالا و پایینهای زیادی را تجربه کرده است، ضدارزشها اهریمنی و ارزشها الهی هستند.
برای اینکه بتوانیم از ظلمت خارج شویم، باید کلید یا کلیدها را بیابیم. هر صندوق یا هر موضوعی یک کلید یا راهحل دارد که با شروع به انجام، راه پیدا میشود. میتوان با تفکر اهریمنی، از یک نقطه سیاه در تصویر، به صفحه سیاه رسید و عکس این قضیه هم کاملاً صادق است و دائم در جهان هستی این دو در حال تغییر هستند.
مشکل اعتیاد یک کلید داشت که تا قبل از کنگره و قبل از روش DST این کلید پیدا نشده بود، البته هنوز هم برای جهان مجهول است. در قدیم میگفتند: گز نکرده پاره نکن! یعنی پارچه را قبل از متر کردن، برش نزن! ما هر کاری میخواهیم انجام دهیم، اول باید راهحلش را پیدا کنیم و بعد انجام دهیم. باید اقدام کنیم و حرکت کنیم تا راه پیدا شود.
در کنگره نقطه اول روشن شد و بهمرور نقاط دیگر را روشن کرد و همه به درمان میرسند و از جهان تاریک اعتیاد ذرهذره خارج میشوند.
برخی مواقع حفظ نمودن برخی مطالب بهمراتب باارزشتر از بیان آنها است. زیرا در ادامه ممکن است کار خراب شود و توفیقی حاصل نشود و اینگونه ضررش خیلی بیشتر از منفعت آن است. گاهی اوقات برای ما سختی فراوانی پیش میآید. درست است که این بد است، ولی ما سعی کردیم در آن سختی و تنگنا راهی پیدا کنیم. سختیهایی که برای ما پیش میآید لعنت خداوند نیست، بلکه رحمت خداوند است تا ما آن سختیها را تحمل کنیم، باشد که به رحمت الهی نائل شویم. گاهی اطراف انسان را مسائلی میپوشاند که انسان نمیتواند خود را ببیند، اما به درون برگشت میکند تا جهان دیگری را تجربه نماید.
منبع: سیدی هفته(نبود روشنایی)
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه لژیون یکم
ویراستار: همسفرمریم رهجوی راهنما همسفر معصومه لژیون سوم
ارسال مطلب: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر راضیه لژیون چهارم
همسفران نمایندگی رضوی
- تعداد بازدید از این مطلب :
38