یادگیری یک جریان درونی و دائمی است

پیرامون دستور جلسه هفتگی: «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» گفتگویی صمیمانه با همسفر الهه داشتیم، شما عزیزان را به مشاهده ادامه آن دعوت می‌کنیم:

با سلام خدا قوت لطفاً خودتان را به رسم کنگره معرفی نماید.

سلام دوستان الهه هستم همسفر 

به ما بگویید؛ آیا تا به حال دچار معرکه‌گیری شده‌اید و تجربه‌ای در این باب داشته‌اید؟

بله من خود جزو انسان‌هایی بودم که از یک چیز کوچک یک داستان می‌ساختم، همیشه دوست داشتم در مهمانی‌ها به من توجه شود و جالب این بود که خیلی اعتماد به نفس بالایی داشتم، نه تنها مهمانی‌ای که بی سر و صدا و آرام بود را دوست نداشتم، بلکه به خود می‌بالیدم که من عجب آبادی در این مهمانی‌ هستم.

با توجه به آموزش‌های کنگره ۶۰ و افزایش یادگیری در شما، چگونه توانسته‌اید از ایجاد معرکه‌گیری در خود جلوگیری کنید؟

اول از همه خداوند را شاکرم که در این مکان مقدس هستم و با ورود من به کنگره، متوجه خیلی از رفتارهایی که از نظر خود پسندیده بودند، در صورتی که این‌طور نبود شدم. اما الآن خیلی کمتر در مهمانی‌ها شرکت می‌کنم، بسیار کم صحبت می‌کنم، در مکانی که هستم اگر یک اتفاق یا صحبتی شود، متوجه می‌شوم که این یک معرکه‌گیری است و از آن موضوع فاصله می‌گیرم و بحث را عوض می‌کنم، این تشخیص را مدیون کنگره ۶۰ هستم.

به نظر شما منیت در فرد باعث می‌شود معرکه‌گیری کند‌؟

بله من خودم اولین بار که به کنگره آمدم با منیت فراوان وارد شدم، خود را بالاتر از دیگران می‌دانستم اما با گذشت زمان و آموزش‌های خوب کنگره متوجه شدم که معرکه‌گیری و منیت مثل دو خط موازی هستند. 

از دید شما، چرا فرضیه انسان بر پایه یادگیری است؟

چون یادگیری یک جریان درونی و دائمی است و انسان را دگرگون می‌سازد، به انسان آموزش درست زندگی کردن را می‌دهد. 

به نظر من درست است که آموزش فراوانی گرفتم اما باید آن را بتوانم کاربردی کنم تا در زندگی مشکلاتم را به چشم مسئله ببینم چون مسئله هر چند زمان هم ببرد، باز هم قابل حل است.

نویسنده متن: همسفر الهه، رهجوی راهنما همسفر ساره (لژیون نهم)

تهیه و تنظیم گزارش: رابط خبری لژیون نهم همسفر سودابه، رهجوی راهنما همسفر ساره (لژیون نهم)

ارسال مطلب: همسفر الهام، رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)

همسفران نمایندگی فردوسی