دنبال مقصر بودن از خصوصیات انسان است

سلام دوستان زهره هستم یک همسفر
معرکه‌گیری در اثر کمبود دانش، خودخواهی، منیت، حسادت، شکست‌ خوردن به وجود می‌آید. یادگیری؛ یعنی قادر باشیم، سه مؤلفه مثلث‌ دانایی تفکر، تجربه و آموزش را به تعادل برسانیم. معرکه‌گیری نقطه مقابل یادگیری بوده و ریشه آن به جهل و ناآگاهی انسان‌ها برمی‌گردد و در واقع تغییر یک موضوع و تبدیل آن به مسئله دیگر به‌نام معرکه‌گیری می‌شود. زمانی که انسان اشتباهات خود را در نظر نگرفته و دیگران را مقصر قلمداد می‌کند؛ وارد معرکه‌گیری می‌شود. در معرکه‌گیری سه صفت، ترس، منیت و ناامیدی وجود دارد. فردی که معرکه‌گیر است به دلیل وجود منیت‌ نمی‌تواند، اشتباهات خود را قبول کند؛ زیرا ترس آن را دارد که دیگران او را مقصر دانسته و از خواسته‌هایش دور شود؛ بنابراین همیشه در حاشیه قرار گرفته و ناامید بوده و اکثر اوقات در حال نق زدن است. علم و دانایی و به کارگیری آن باعث می شود تا فرد از حوزه و کشش بسیار قدرتمند اعتیاد و مواد مخدر خارج شود و بر نیروی آن فائق آید تا این علم و دانایی نباشد، نمی توان حتی یک قدم مفید و موثر برداشت؛ چه رسد به درمان قطعی اعتیاد. یقیناً کسانی که در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند، خیلی کمتر وارد معرکه‌گیری می‌شوند.

سلام دوستان صوفیه هستم یک همسفر
آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرماید: «خاصیت انسان این است که همیشه دنبال مقصر می‌گردد.» زمانی که به معرکه‌گیری می‌رسیم از یادگیری دور می‌شویم و فکر می‌کنیم که همه چیز را بلد هستیم. اگر فکر کنم که دیگر نیازی به آموزش و دانایی ندارم دچار کبر شدم، سقوط می‌کنم و می‌خواهم، کسانی دیگر را نیز به این حس مخرب برسانم و سعی می‌کنم که یارگیری کنم. در گذشته من مدام معرکه‌گیری می‌کردم که این نشانه جهل و نادانی من بود. اوایل که به کنگره آمده بودم، وارد مسائل و افکار منفی شده بودم که چرا راهنما به من می‌گوید: «سی‌دی بنویس، چرا برای فلانی خندید؛ ولی برای من نخندید و صدها افکار منفی دیگر در ذهن من به وجود می‌آمد.» وقتی در مسیر آموزش و یادگیری قرار گرفتم، فهمیدم برای رسیدن به آرامش اولین عامل مورد نیاز، خواست فرد است که او را به حرکت می‌آورد و باعث می‌شود تا فرد برای آرامش و آسایش خود اقدام کند و قرار گرفتن در آموزش و دانایی و شناخت از جهان‌بینی است. در کنگره ۶۰ اگر کسی در حال یادگیری و خدمت نباشد؛ قطعاً از مسیر خارج و در مسائل منفی وارد حاشیه می‌شود.

سلام دوستان زهرا هستم همسفر
این دستور جلسه، زنگ هشداری است، برای من که فقط روی هدف و آموزش خود تمرکز کنم و از حاشیه‌ها دور باشم. یادگیری و معرکه‌گیری دو نقطه مقابل هم هستند. من وقتی در مسیر آموزش قرار بگیرم، مسلماً نیروهای منفی در صدد هستند که سر راه من قرار بگیرند و همین نیروهای منفی و آفت‌ها نقطه مقابل آموزش هستند که شامل ترس، منیت و ناامیدی است. حال باید از خود بپرسم، معرکه‌گیری یعنی چه؟ در قدیم که مانند امروز تلویزیون و اینترنت نبود، یک پهلوان در میدان شهر بساطی را پهن و افرادی را دور خود جمع می‌کرد و معرکه می‌گرفت؛ مثلاً زنجیر پاره می‌کرد به کارهایی از این قبیل معرکه‌گیری می‌گویند و با این کار مردم را سرگرم و پولی از مردم دریافت می‌کردند؛ ولی در کنگره ما به کسی معرکه‌گیر می‌گوییم که همیشه خودش را مظلوم می‌داند و این افراد همیشه برای خود تصویرسازی می‌کنند و خودشان را با دیگران مقایسه می‌کنند. شروع به قضاوت کردن در مورد افراد، دخالت در امور دیگران می‌کنند و با این کارها کم‌کم از حیطه آموزش و کنگره دور می‌شوند؛ مثلاً اگر خدمتگذاری در کنگره به یک رهجو بگوید، این کار را انجام بده یا راهنما به رهجو بگوید، چرا سی دی ننوشتی، رهجو ناراحت می‌شود و شروع به ایراد گرفتن از راهنما، شعبه و همه افراد می‌کند و این کار به خود شخص آسیب می‌رساند؛ چون مشخص است، درست آموزش‌ها را دریافت و کاربردی نکرده است. همان‌طور که آقای مهندس هم می‌فرماید: «کسی که در کنگره روی برنامه و آموزش‌ها باشد، هیچ‌ وقت بد دیگران را نمی‌گوید؛ ولی کسی که رهایی را گرفته باشد و گاهی هم مصرف کند، شروع می‌کند به معرکه‌گیری برای پنهان کردن خطای خود می‌کند.» ما باید سعی کنیم در کنگره همیشه بازیگر باشیم. اگر کسی فقط یک تماشاچی باشد در کنگره دیگران را به راحتی قضاوت می‌کند. آموزش ها را درست دریافت و کاربردی کنیم تا به حال خوش برسیم.

رابط خبری: راهنما همسفر مریم، عضو لژیون سردار
ویراستار و ارسال: همسفر فاطمه، عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی گوجان