سه مؤلفه‌ی اصلی معرکه گیری ترس،منیت و ناامیدی است

دهمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی سنایی نیشابور در روزهای یک شنبه با استادی: مسافر محمدعلی، نگهبانی: مسافر علی و دبیری: مسافر مجتبی با دستور جلسه « یادگیری و معرکه گیری » در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۲۷ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

یادگیری یعنی توانایی کسب دانش و به کارگیری سه مؤلفه‌ی دانایی، تفکر، تجربه و آموزش به‌گونه‌ای که به تعادل در زندگی برسیم. یادگیری تنها کسب دانش نیست، بلکه شامل تغییر در رفتار، اخلاق و عواطف نیز می‌شود. یادگیری برای همه و در تمام طول زندگی ضروری است. در کنگره ۶۰، از تازه‌واردها تا سفر اولی‌ها، سفر دومی‌ها و مرزبانان و ... همگی در مسیر یادگیری و آموزش قدم برمی‌دارند. نکته مهم این است که اگر فردی اشتباهی انجام دهد ولی آن را نپذیرد و تقصیر را به گردن دیگران بیندازد، وارد فاز معرکه‌گیری و حاشیه‌سازی می‌شود. در معرکه‌گیری، سه مؤلفه‌ی اصلی وجود دارد: ترس، منیت و ناامیدی. رهجویی که به کنگره می‌آید ولی به جای آموزش و رشد، دنبال حاشیه‌سازی و معرکه‌گیری باشد، نه تنها حرف‌های راهنما را نمی‌پذیرد، بلکه هیچ‌گاه به رهایی نمی‌رسد. چنین فردی ممکن است مقصر مشکلات خود را راهنما یا خدمتگزاران کنگره بداند و به جای پذیرش حقیقت، وارد مقایسه، حسادت و دوری از آموزش شود.
به قول استاد دشتی: «یادگیری و معرکه‌گیری دو کفه‌ی ترازو هستند. هر چه آموزش بیشتری ببینیم و دانشمان افزایش یابد، کمتر به دنبال معرکه‌گیری می‌رویم. اما هر چه از آموزش دور شویم و کارهای ضد ارزشی انجام دهیم، بیشتر گرفتار حاشیه و معرکه‌گیری می‌شویم.» خود من، قبل از ورود به کنگره، در تاریکی بودم و بیشتر وقت‌ها دنبال حاشیه‌سازی بودم. کارهایی انجام داده بودم که حتی خودم هم نمی‌پذیرفتم و به جای قبول مسئولیت، همه را گردن دیگران می‌انداختم. وقتی مرور می‌کردم، می‌دیدم که بهانه‌جویی می‌کنم و می‌گویم: «نه، دست من نبوده، تقصیر من نبوده.» همه این‌ها به‌خاطر جهل و تاریکی ناشی از مصرف مواد بود که افکارم را خراب کرده بود و باعث می‌شد همیشه دنبال معرکه‌گیری و حاشیه باشم. ممنون از شما که به مشارکت من گوش دادید

عکس مسافر پیام لژیون اول
تایپ ویراستاری مسافر مرتضی لژیون اول