سلام دوستان ناهید هستم یک همسفر
یادگیری یعنی قادر باشیم سه مولفه دانای (تفکر، تجربه و آموزش) را به تعادل برسانیم. معرکهگیری نقطه مقابل یادگیری است و این قانون در سیدی (عناصر معرکهگیری) بیان شده است؛ اگر ما در انجام وظایف خود به نحو مطلوب عمل نکنیم، کمکم وارد حاشیه و نافرمانی خواهیم شد. در این سیدی قوانین ساده بیان شده است که شاید بسیاری از ما از آنها غافل باشیم و یا به سادگی از آنها عبور میکنیم. انسانهای خوب باعث آبادانی حیات و بناهای ویران میشوند؛ اما انسانهای بد و ساکنین خراب، بناهای آباد را به ویرانی و نابودی میکشانند.
قوانین برای همه انسانها است و به راحتی در اطراف ما قابل مشاهده است. ما در کنگره۶۰ این را دیدهایم که بناهای خراب مانند خانواده متزلزل از درد اعتیاد، پس از آموزش نحوه درست زندگی، درد آنان التیام یافته و آباد شدهاند. قانون دیگری که در سیدی بیان شده این است که اگر ما در انجام وظایف خود به نحو مطلوب عمل نکنیم، کمکم وارد حاشیه و نافرمانی خواهیم شد.
معرکهگیری موجب دوری انسان از مسیر آموزش و یادگیری شده و باعث پرداختن به ضد ارزشهایی مانند: قیاس و حسادت و امثال اینها شدهاست. انسان اگر نسبت به قوانین بیاهمیت باشد، آنگاه مانند آب راکد میشود. قوانين زیبا و ارزشمند هستند؛ اگر انسان در صراط مستقیم گام بردارد بیگمان به نتیجه خواهد رسید.
سلام دوستان مریم هستم یک همسفر
رابطهی یادگیری با معرکه گیری بسیار مهم میباشد. ابتدا باید مفهوم یادگیری و معرکه گیری را متوجه شویم و در ادامه دریابیم که این دو چه رابطهای باهم دارند.
جناب مهندس دژاکام در سیدی رابطهی یادگیری با معرکهگیری میفرمایند: «ما از وقتی پا به هستی میگذاریم در همه مسائل و شرایط زندگی در حال رشد و آموزش گرفتن هستیم که به این یادگیری میگویند و اما معرکهگیری زمانی رخ میدهد که اگر فردی درمورد موضوعی از ما سوال کند، به جای پاسخ دادن به آن سوال شروع به دعوا و بهانهتراشی و نق زدن میکنیم و به دنبال مقصر میگردیم».
تا قبل از گوش دادن به این سیدی بارها برای من و مسافرم، حتی خانواده مسئله معرکهگیری رخ داده است؛ اما پس از گوشدادن متوجه شدم که در اصل مقصر خود ما بودهایم؛ اگرچه در بعضی موارد شرایط و اطرافیان هم ممکن دخیل بوده باشند؛ ولی اصل موضوع خود ما هستیم؛ اگر روی برنامهریزی و تعادل درست زندگی را پیش ببریم، مشکلات روز به روز کمتر میشود و دیگر دنبال مقصر نخواهيم بود.
معرکهگیری و بهانه تراشی زمانی رخ میدهد که از مدار برنامهریزی و تعادل خارج میشویم و آنجا باید بفهمیم که مشکلی وجود دارد و درصدد برطرف کردن آن شویم. این موضوع حتی در کنگره هم رخ میدهد؛ اگر مسافر یا همسفری گوش به فرمان راهنما باشد و روی برنامه به دنبال یادگیری و رشد باشد، مشکلی برایش پیش نخواهد آمد؛ ولی اگر مسافری از برنامه خارج شود و یا به گونهای مواد مصرف کند، زمانی که از او علت این کار را جویا شوند شروع به ایراد و بهانه تراشی کردن نسبت به راهنما و کنگره و سایر اعضا شده و مشکل را از کنگره و دیگران میبیند.
پس اگر ما چه در کنگره و چه در زندگی روی برنامهریزی و تعادل به دنبال آموزشها باشیم و پیشرفت کنیم با مسئله معرکهگیری خیلی کمتر برخورد میکنیم؛ ولی اگر غیر از این باشد، زمانی مشکلی بوجود آمد آن را گردن نمیگیریم و دنبال بهانه و مقصر میگردیم. این مسئله حتی در مسافری که بعد از دوره درمان به رهایی رسیده ممکن است رخ دهد؛ اگر در طول سفر از برنامه خارج شده باشد یا مواد مصرف کرده باشد او در واقع اصلا رها نشده و فقط خود را در این مدت گول زده است؛ زیرا رهایی یک گوهر بسیار ارزشمند است و کسی که آن را بدست آورد دیگر مشکلات کوچک و حرفای دیگران به چشمش نمیآيد.
رابط خبری: همسفرابتهال رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهارم)
ویراستار و ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
104