خلاصه سی‌دی هفته؛ "نبود روشنایی"

جلسه پنجم از دوره پنجاه و نهم به استادی و نگهبانی جناب مهندس دژاکام و دبیری مسافر حسنا در تاریخ ۱۴۰۳/۰۷/۱۷ راس ساعت ۸ صبح آغاز به کار کرد.
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر
"نبود روشنایی"
ما چهارده وادی داریم که طی ۱۴ سال نوشته شده است و ۱۳ سال و نیم آن مربوط به نوشتن وادی ۸ تا چهارده بوده؛ زیرا نیاز به تجارب و دانش زیادی داشته است. هر وادی جهانبینی زیادی را در اختیار ما می گذارد ولی وادی چهاردهم بسیار عظیم است. در کنگره جهانبینی پایه تفکرات ماست مسئله مهمی است و به همراه فیزیولوژی پایه های روان هستند و گفتیم که روان عبارت است از خلق و خوی انسان در صور پنهان و آشکار. به عبارتی کنش و واکنش های انسان چه در پندار و چه در کردار خلق و خو یا روان محسوب می شود.
گفتیم وادی چهاردهم بسیار عظیم است و تمام هستی را در بر می گیرد. چه در حیوانات و گیاهان، چه در انسان ها و چه در اشیا، پیوند ها و محبت برقرار است.
اگر پرده ای بر روشنایی بکشیم، فکر کنیم همه چیز بر مبنای تاریکی است، مسائل و مشکلات زیادی را خواهیم داشت. مثلثی را در نظر بگیرید با دو ضلع روشنایی و تاریکی و قاعده ای به نام "رفتن به سمت تاریکی و روشنایی" و بدانید که ما می توانیم به طرف این دو در حرکت باشیم. تاریکی وجود ندارد، بلکه از نبودن نور ایجاد می شود. همچنین نا امیدی و نادانی و بی سوادی و ... از عدم وجود این عناوین ایجاد می شوند.
اگر بخواهیم حقیقت را بنویسیم می توانیم خیلی مطالب را بنویسیم، زیرا روشنایی و محبت و ... وجود داردو بسیار عظیم است.
اگر بخواهیم مطلبی را از فکر به عمل در بیاوریم بسیار سخت است. مثلا تبدیل بی سوادی به سواد و یا تبدیل تاریکی به روشنایی. مطالب زیادی بالقوه در ما نهادینه است اما تبدیل آن به فعل یک هنر بزرگ است که به البته در کنگره خیلی راحت است زیرا یک ناممکنی مثل درمان اعتیاد به ممکن تبدیل شد.
اگر گفته های کتب آسمانی و فرامین الهی اجرا می شد، امروز همه در آرامش و در مدینه فاضله بودیم. نیروهای منفی و مثبت همیشه وجود دارند و برای رفتن به سمت روشنایی باید کلیدها را پیدا کنیم. هر مشکلی راه حل و هر صندوقی کلیدی دارد. با شروع و انجام، راه حل پیدا می شود. بنابرین برای انجام هر کاری باید ابتدا راه حل را پیدا کنیم و مهم این است که اقدام به انجام کنیم.
یک نقطه سیاه در صفحه سفید، می تواند تمام صفحه را سیاه کند و همین طور برعکس این موضوع هم صدق می کند و انسان دائما در این بین در حرکت است. بستگی به مسیر و آن تفکر دارد که اهریمنی یا الهی باشد.
در مواقعی، حفظ و نگهداری مطالب به مراتب بهتر از ادامه دادن و بسط دادن آن است، زیرا ممکن است در ادامه و گسترش دادن توفیق لازم کسب نشود.
گاهی ما در زندگی در تنگنا و سختی قرار می گیریم و این می تواند دلیلی شود تا با دید بهتری به مسئله نگاه کنیم و با فرو رفتن به درون خود و موضوعات مرتبط، رشد بیشتری کنیم و جهان بزرگتری را ببینیم و به آگاهی بیشتری برسیم.
در نهایت باید بگویم که سختی ها لعنت خداوند نیست و با ارتقای انسان این سختی ها رحمت خداوند می باشند.

تایپ متن: مسافر محمدحسین
بارگزاری: مسافر صدرا