دانایی، سدی در مقابل معرکه‌گیری است

جلسه دهم از دوره سی‌وپنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی با استادی همسفر مینا، نگهبانی همسفر نسیم و دبیری همسفر محبوبه با دستور جلسه «رابطه یادگیری با معرکه‌گیری» روز دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا شاکر خداوند هستم؛ آرامش و حال خوبی را که تجربه می‌کنم، مدیون جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و همین‌طور راهنمای خود هستم؛ از ایشان تشکر می‌کنم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم؛ همچنین از ایجنت محترم شعبه، گروه مرزبانی و نگهبان تشکر و قدردانی می‌کنم؛ اما در مورد دستور جلسه که «رابطه یادگیری با معرکه‌گیری» است، صحبت خود را با معنای لغوی کلمه «معرکه‌» آغاز می‌کنم؛ یکی از معانی معرکه، میدان است؛ در گذشته به میدان جنگ، میدان معرکه می‌گفتند؛ اما به‌تدریج و با گذشت زمان که انجام جنگ‌ها به‌صورت میدانی و تن‌به‌تن کاهش پیدا کرد معنای معرکه‌گیری هم تغییر کرد و معرکه‌گیر به کسی می‌گفتند که در میدانی، افرادی را دور خود جمع می‌کرد و سعی می‌کرد با انجام حرکات نمایشی در مرکز توجه قرار بگیرد؛ درنهایت هم سبدی بین تماشاچیان معرکه چرخانده می‌شد و هر کس به میزانی که تمایل داشت پولی را داخل سبد می‌انداخت و درواقع معرکه‌گیر از این طریق امرارمعاش می‌کرد؛ جالب است بدانید که گرداندن سبد قانون یازده در کنگره ۶۰، بنا به فرمایش جناب آقای مهندس دژاکام از همین مراسم «معرکه‌گیری» برداشت شده است؛ اما باگذشت زمان بازهم معنای معرکه‌گیری تغییر پیدا کرد تا جایی که امروزه و به‌خصوص در کنگره ۶۰ معرکه‌گیری را جنجال برپا کردن معنی می‌کنیم و از دید کنگره 60، معرکه‌گیر کسی است که به دنبال جنجال و حاشیه باشد.

معرکه‌گیری زمانی اتفاق می‌افتد که شخص، اشتباه یا خطایی را مرتکب می‌شود ولی نمی‌خواهد بپذیرد که اشتباه کرده، سعی می‌کند خودش را تبرئه کند و دیگران را مقصر جلوه دهد؛ جناب آقای مهندس مثال ساده‌ای را می‌زنند: «شخصی در حال عبور کردن است و پایش به لیوان آبی که روی زمین است برخورد می‌کند و آب می‌ریزد؛ اولین جمله‌ای که بیان می‌کند این است که چه کسی لیوان آب را اینجا گذاشته؟ درحالی‌که نمی‌خواهد بپذیرد که باید جلوی پایش را نگاه می‌کرده است»، با این تفاسیر به جرئت می‌توانم بگویم که اکثریت ما قبل از ورود به کنگره، معرکه‌گیر بوده‌ایم؛ چراکه باتوجه به مشکلات و گرفتاری‌هایی که داشتیم، خطاهای زیادی را مرتکب می‌شدیم؛ اما مسافرمان را به‌واسطه مصرف‌کننده بودن مسبب همه مشکلات و گرفتاری‌ها می‌دانستیم و نمی‌خواستیم بپذیریم که شاید جایی هم خودمان اشتباه کرده‌ایم.

اما در مورد دستور جلسه امروز؛ یادگیری و معرکه‌گیری باهم رابطه معکوس دارند؛ هرچقدر سطح آموزش و یادگیری ما بالاتر برود، از جنجال و حاشیه دور می‌مانیم و درواقع فرصتی برای پرداختن به جنجال‌ها و حاشیه‌ها نداریم و برعکس هرچقدر به سمت جنجال‌ها و حاشیه‌ها برویم از آموزش و رسیدن به دانایی و در ادامه دانایی مؤثر محروم می‌مانیم. طبق مبانی جهان‌بینی در کنگره ۶۰، دانایی سه مؤلفه دارد که عبارتند از تجربه، تفکر و آموزش و اگر این سه مؤلفه به‌موازات هم و هم‌زمان باهم رشد کنند، می‌توانند ما را به دانایی مؤثر و کاربردی برسانند. نقطه مقابل مثلث دانایی، مثلث جهالت با اضلاع ترس، منیت و ناامیدی است. کسی که گرفتار معرکه‌گیری می‌شود قطعاً باید یکی از اضلاع مثلث جهالت و یا هر سه ضلع آن را داشته باشد؛ از طرفی ما می‌دانیم که دانایی محکم‌ترین سد در مقابل نفس اماره است؛ بنابراین اگر ما به دانایی و به‌تبع آن به دانایی مؤثر برسیم؛ قطعاً نه‌تنها از معرکه‌گیری بلکه از ضد ارزش‌های دیگر نیز دور می‌شویم.

حاشیه‌ها در هر مکانی می‌توانند وجود داشته باشند. اشتباهی که همه ما ممکن است در ابتدای ورود به کنگره مرتکب شویم این است که شاید تصور کنیم کنگره سفید مطلق است و هیچ ضد ارزشی در کنگره 60 وجود ندارد؛ اما به‌مرور و مخصوصاً در جایگاه‌های خدمتی ممکن است خلاف این موضوع ثابت شود؛ هرچند تفاوتی که کنگره با اجتماعات دیگر دارد این است که ضد ارزش‌ها در کنگره، در کمترین حالت ممکن است و علت همین حداقل ضد‌ارزش‌هایی که می‌بینیم، نقض قوانین و حرمت‌های کنگره ۶۰ است؛ بنابراین ما باید هوشیار باشیم و از قوانین و حرمت‌ها عدول نکنیم.

گفتیم معرکه‌گیری زمانی اتفاق می‌افتد که شخص، اشتباه یا خطایی را مرتکب می‌شود اما نمی‌پذیرد که اشتباه کرده است؛ با این توضیح به نظر من در کنگره 60 جایی برای معرکه‌گیری وجود ندارد؛ چرا؟ چون ما همسفران و مسافران با کوله‌باری از خطاها و اشتباهات وارد کنگره ۶۰ شدیم و هیچ‌کس در مورد اشتباهاتمان از ما سؤال نکرد، کسی ما را سرزنش و توبیخ نکرد؛ بلکه با آغوش باز از ما استقبال کردند؛ طبق شعار کنگره ۶۰ که می‌گوید: «مبنای کار ما بر اساس محبت است» ما هم بر اساس همان پیوند محبت، دورهم جمع شده‌ایم و هدفمان این است که به هم کمک کنیم، به اشتباهات خود پی ببریم و بامحبت اشتباهات را به هم گوشزد کنیم و در کنار هم برای رفع اشتباهات خود تلاش کنیم؛ وقتی من در یک جایگاه خدمتی قرار می‌گیرم و قرار است که به تعدادی از اعضا آموزش بدهم، قطعاً باید اساس کار من بر مبنای محبت باشد؛ اگر این‌طور باشد، وقتی اشتباه شخصی که آموزش می‌گیرد را با محبت به او گوشزد کنم، پذیرا می‌شود و تلاش می‌کند اشتباه خود را رفع کند؛ ولی اگر در مقابل هر خطایی که انجام می‌دهد او را سرزنش کنم و از اشتباه طرف مقابل خود، برگ برنده بسازم؛ بدون شک او هم در مقابل من گارد می‌گیرد و معرکه‌گیری از همین‌جا شروع می‌شود. در کتاب «عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر» از قول استاد سردار می‌خوانیم: «ما برای دو هدف پا به حیات گذاشته‌ایم؛ یکی آموزش و دیگری خدمت»؛ بنابراین آموزش می‌تواند نقش مهم و سازنده‌ای در زندگی ما داشته باشد.

طبق فرمایشات آقای مهندس حسین دژاکام معرکه‌گیری سه عنصر دارد: «۱- موضوع معرکه‌گیری، ۲- شخص معرکه‌گیر ۳- شنونده یا تماشاچی معرکه‌گیر» و این سه مورد باید در کنار هم باشند تا معرکه‌گیری صورت گیرد؛ کسی که شنونده یا تماشاچی معرکه‌ است، نقش مهم و سازنده‌ای دارد؛ اگر دانا باشد می‌تواند به‌گونه‌ای رفتار کند که معرکه فروکش کند و اگر دانا نباشد به معرکه دامن می‌زند. امیدوارم همه ما بتوانیم در جهت اهداف کنگره ۶۰، دانایی مؤثر و رسیدن به‌فرمان عقل حرکت کنیم و از هر حاشیه و معرکه‌ای به دور باشیم.

در مورد تجلیل خانم فرزانه چند جمله کوتاه می‌گویم: با توجه به پیوند محبتی که بین همه ما برقرار است، دل‌کندن نه‌فقط برای من بلکه برای تمام اعضا سخت است. ایشان انرژی زیادی صرف کردند و از مال و جان و زمان و توان خود مایه گذاشتند تا خانواده من و سایر رهجوها به آرامش برسند؛ هرچند ما در ادامه حضور فیزیکی ایشان را در شعبه نداریم اما قطعاً انرژی‌هایی که صرف کردند، در شعبه و در زندگی تک‌تک ما رهجو‌ها جاری است؛ برای ایشان سلامتی، شادی و موفقیت لحظه‌به‌لحظه آرزو می‌کنم و خوشحالم که به مسیر خدمت خود ادامه می‌دهند.

در ادامه جلسه‌ مراسم تجلیل از راهنما همسفر فرزانه توسط ایجنت نمایندگی برگزار شد.

مرزبانان کشیک: مسافر محمدرضا و همسفر فخری
تایپ: همسفر احترام سادات رهجوی راهنما همسفر شهین (لژیون دهم)، همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون بیست‌وپنجم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هفتم)
عکس: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر پگاه خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی