English Version
This Site Is Available In English

با معرکه گیری از آموزش فاصله می گیریم

با معرکه گیری از آموزش فاصله می گیریم

هشتمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ همسفران نمایندگی دکتر مسعود با استادی همسفر منیره، نگهبانی همسفر لیلا و دبیری همسفر ستاره با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه گیری» در روز دوشنبه 28 آبان ماه 1403 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
برای تجربه این لحظه خدا را هزاران بار شکر می‌کنم. از نگهبان، دبیر، مرزبان‌ها، ایجنت و خانم ساغر عزیز تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. از جناب آقای مهندس و خانواده محترم‌ ایشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا من به حال خوش برسم. دستور جلسه معرکه‌گیری و یادگیری دو مقوله جدا از هم و متفاوت از یکدیگر هستند. وقتی شخصی وارد معرکه‌گیری می‌شود از یادگیری و آموزش فاصله می‌گیرد. انسان‌ها در طول زندگی در حال آموزش و یادگیری هستند. اصولا خود زندگی یادگیری است و خلقت همه موجودات بر پایه یادگیری بنا شده است. در سالیان خیلی دور به این صورت بوده که پهلوانی بساطی را پهن می‌کرد و مردم را اطراف خود جمع می‌کرد و با پاره کردن زنجیر، مارگیری و... معرکه‌گیری می‌کرد و توجه همه را به خودش جلب می‌کرد. ما در کنگره60 با یادگیری مثلث دانایی که شامل آموزش، تفکر و تجربه است به تعادل می‌رسیم. معرکه‌گیری ریشه در جهل و ناآگاهی ما دارد زمانی که انسان اشتباهات خود را قبول نکند وارد معرکه‌گیری می‌شود. در معرکه‌گیری سه صفت منیت، ناامیدی و ترس وجود دارد. فردی که وارد معرکه‌گیری می‌شود به دلیل منیتی که دارد نمی‌تواند اشتباهات خود را قبول کند و همیشه ترس این را دارد که بقیه او را مقصر بدانند و به همین دلیل وارد حاشیه می‌شود و از خواسته‌های خود دور می‌شود و اکثر اوقات در حال گله و شکایت کردن است. معرکه‌گیری در همه جا وجود دارد در خانواده، دانشگاه، اداره و... فرد معرکه‌گیر همیشه اشتباهات خود را گردن فرد دیگری می‌اندازد. ما می‌توانیم با دریافت آموزش و دانایی خودمان از معرکه‌گیری فاصله بگیریم و کمتر در حاشیه باشیم و دچار ترس، منیت و ناامیدی نشویم. یادگیری و معرکه‌گیری مثل دو کفه ترازو هستند، هر چه علم و دانش ما بیشتر باشد کفه‌ای که به سمت معرکه‌گیری است پایین‌تر می‌رود و بالعکس هر چه منیت و خودخواهی ما بیشتر باشد کفه معرکه‌گیری پایین می‌رود. ما می‌توانیم با یادگیری از معرکه‌گیری دور باشیم و انسانی که آموزش نبیند مثل آب راکد می‌باشد. اگر از تجربه خودم بخواهم بگویم اینکه قبل از ورود به کنگره۶۰ من و مسافرم همیشه در حال معرکه‌گیری بودیم و بزرگترین معرکه‌گیری من در ذهن من بود که ریشه در منیت من داشت و هیچ گاه نمی‌توانستم به زبان بیاورم و این موضوع همیشه من را اذیت می‌کرد ولی از زمانی که به کنگره۶۰ آمدم و به کمک آموزش‌هایی که گرفتم مقدار زیادی از این مشکل من حل شده است. در ابتدای جلسات نگهبان می‌خواند برای رهایی خودمان از دست بزرگترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم و به خداوند بزرگ پناه ببریم، ما انسان‌ها دشمن بیرونی نداریم دشمن ما در درون ما است که از درون به ما آسیب می‌زند به همین دلیل باید بیاموزیم و یاد بگیریم و آنها را عملی کنیم. آموزش هیچ‌گاه پایان ندارد. در کنگره۶۰ کسی که در حال خدمت باشد کمتر پیش می‌آید که به سمت معرکه‌گیری برود همانطور که آقای مهندس در سی‌دی معرکه گیری می‌فرمایند: باید معذرت خواهی را یاد بگیریم و اشتباهات خودمان را بپذیریم تا وارد معرکه‌گیری نشویم. در آخر سخنی از استاد سردار که می‌فرمایند: باید ساخته شویم و برای ساخته شدن باید بیاموزیم تا به درجه‌ای که ممکن است برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر زهرا، مسافر مرتضی
تایپ: همسفر طاهره، راهنما همسفر ساغر (لژیون یکم)
عکاس: همسفر زهرا (مرزبان خبری)
ویراستار و ارسال: همسفر رها (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی دکتر مسعود

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .