یادگیری آگاهی ما را ارتقاء می‌بخشد تا به سمت معرکه‌گیری نرویم

هفتمین جلسه از دوره دوم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی امیر به استادی همسفر مهسا، نگهبانی همسفر سمیه و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه « رابطه یادگیری و معرکه‌گیری » روز دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا از خدای خودم سپاس‌گزارم برای خدمت در اولین جایگاه استادی و از آقای مهندس حسین دژاکام صمیمانه تشکر و قدردانی می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا آموزش بگیرم و هنر زندگی کردن را یاد بگیرم و در ادامه از راهنما همسفر مریم و راهنما همسفر شهلا خیلی تشکر می‌کنم که مسئولیت این خدمت را به من سپردند.
دستور جلسه امروز «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است؛ وقتی نگاه کردم دیدم که من قبل از ورود به کنگره‌۶۰ آدمی بودم که واقعاً زود وارد معرکه‌گیری می‌شدم و یا در شرایطی قرار می‌گرفتم که زمینه‌ معرکه‌گیری برای من فراهم می‌شد.
ابتدا به موضوع یادگیری می‌پردازم؛ یادگیری یعنی فراگیری و اصولاً ما برای بهتر زندگی کردن اینجا هستیم و می‌خواهیم چگونه زندگی کردن را یاد بگیریم، انسان و همه موجودات در این یادگیری شریک هستند و این شاهکار خلقت است ضمن این که یادگیری مخصوص درس‌، مشق، امتحان و مدرسه نیست و در همه زمینه‌ها مثل هنر موسیقی و ارتباط با دیگران ما به یادگیری می‌پردازیم.
زمانی که وارد کنگره‌۶۰ می‌شویم، هنر زندگی کردن را یاد می‌گیریم و نکته حائز اهمیت این است که برای چه چیزی به اینجا می‌آییم و وقت می‌گذاریم؟
برای این است که معلومات خود را افزایش دهیم و روز به روز به حال خوش برسیم، یادگیری در مقابل معرکه‌گیری قرار دارد، معرکه‌گیری، مثلاً در تلویزیون، یک صدایی نباید پخش شود ولی از یک جایی پارازیت وارد می‌شود یا مثلاً در خانواده‌ها، دانشگاه‌ها، محل کار و یا حتی در خود کنگره‌۶۰ نیز این معرکه‌گیری وجود دارد، ما برای اینکه حواس خودمان را از موضوع اصلی و یا حواس طرف مقابل‌ خود را پرت کنیم؛ به نق زدن و یا حاشیه رفتن می‌پردازیم یا به اصطلاح قبله خود را گم می‌کنیم و به نوعی معرکه‌گیری می‌کنیم.
حالا عناصر معرکه‌گیری چیست و چه زمانی شروع می‌شود؟ زمانی که یک نفر سطح اطلاعات و آگاهی پایینی دارد و یا زمانی که دچار منیت و خودبینی می‌شود، شروع به معرکه‌گیری می‌کند اما زمانی که ما به دنبال کسب دانش و آگاهی باشیم مثلث دانایی که همان تجربه، تفکر و آموزش است به خوبی رشد می‌کند و ما دیگر به دنبال معرکه‌گیری نمی‌رویم و نقاط ضعف خود را بهبود می‌بخشیم.
اصولاً انسان به خاطر اختیاری که دارد همیشه بر سر یک دوراهی قرار می‌گیرد یا به سمت یادگیری، یا به سمت معرکه‌گیری می‌رود، کسانی که خودشان و آگاهی خود را افزایش می‌دهند، از یک جایی شروع به جدا شدن می‌کنند، مثلاً در جمعی قرار می‌گیرد که دوستان مصرف‌کننده دارد و یا اطراف آن یک‌سری آدم فقیر می‌باشد، حالا دیگر نمی‌خواهد در آن جمع باشد در نتیجه از آن‌جا جدا می‌شود و با انسان‌هایی که در جهت مثبت هستند ارتباط می‌گیرد و یا اطلاعات و آگاهی خود را بالا می‌برد و سبقت می‌گیرد و در کار خود مدیر و مدبر می‌شود، اما کسانی که معرکه‌گیری می‌کنند دقیقاً نقطه مقابل یادگیری می‌باشد و ساختار آن‌ها شبیه به هم می‌باشد به این صورت که؛ آن‌ها هم از جمع جدا می‌شوند با این تفاوت که در جهت منفی حرکت می‌کنند و به سمت کسانی می‌روند که در جمع مثل خودشان هستند مثلا: پچ پچ کردن، تلفن گرفتن و یا یک‌سری اطلاعات را رد و بدل می‌کنند و فکر می‌کنند که همیشه قربانی هستند و مورد ظلم واقع شده‌اند و شروع به معرکه‌گیری می‌کنند.
در کنگره‌۶۰ هم این اتفاقات می‌افتد زمانی که رهجو در سفر اول به جای این‌که در مسیر یادگیری قرار بگیرد شروع می‌کند به تمسخر دیگران، مشارکت نمی‌کند و اگر کسی به اشتباه کلمه‌ای را می‌گوید او را مسخره می‌کند که این همان معرکه‌گیری است ولی اگر خودش بیاید مشارکت کند و در مسیر درست قرار بگیرد می‌فهمد که بین یادگیری و معرکه‌گیری تفاوت وجود دارد.
جناب آقای مهندس حسین دژاکام در سی‌دی معرکه‌گیری می‌گویند: اساس هستی بر مبنای محبت است که به دیگران چگونه محبت کنیم اما چه زمانی می‌توانیم محبت کنیم؟ زمانی که آن افراد دست خود را به سمت ما دراز کنند نه این‌که ما به هر کسی که دوست داریم و می‌خواهیم محبت کنیم، من خودم از این نوع افراد بودم که وقتی دلم برای کسی می‌سوخت دوست داشتم به او کمک کنم شاید او به کمک من احتیاجی نداشت ولی به او کمک می‌کردم و بعد وارد معرکه‌گیری می‌شدم و می‌گفتم: من به تو کمک کردم و تو قدر خوبی من را نمی‌دانی، شاید او به کمک من احتیاج نداشت.

ما نمی‌توانیم به کسانی که در درمان اعتیاد هنوز عاجز هستند و راه کنگره‌۶۰ برای آن‌ها باز نشده است مستقیما راه کنگره را پیشنهاد کنیم بلکه آن‌ها باید خود بخواهند و در مسیر کنگره قرار بگیرند و در این مسیر قدم بگذارند.
حالا یک‌سری از افراد هم‌ درگیر اعتیاد ‌هستند که باعث درگیری، خشونت، آزار و اذیت برای خانواده و دیگران می‌شوند که باید آن‌ها را به کمپ و یا جاهای دیگر ببرند که این‌جا دیگر محبت نیست بلکه کمک به خود فرد، خانواده یا جامعه است.

مرزبان کشیک: همسفر راضیه و مسافر روح‌الله
تایپ: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه نگهبان سایت
تنظیم کننده، ویراستار و ارسال: همسفر زهرا دبیر سایت
همسفران نمایندگی امیر- اراک