English Version
This Site Is Available In English

انسان با خودفرمانی وارد حاشیه می‌شود

انسان با خودفرمانی وارد حاشیه می‌شود

جلسه چهارم از دوره سی‌ام کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی راهنما همسفر مهین، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر بتول با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از نگهبان جلسه همسفر زهرا و لژیون مرزبانی که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم؛ همچنین از راهنمایان خود همسفر زهره و همسفر ندا که جایگاه امروز خود را مدیون آموزش‌های آن‌ها هستم و از خداوند بابت قرار گرفتن در مسیر آموزشی کنگره و کسب آرامش تشکر و قدردانی می‌کنم. دستور جلسه این هفته «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. این دو کلمه شاید متضاد همدیگر باشند؛ اما زمانی‌که کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، همدیگر را کامل می‌کنند. آقای مهندس حسین دژاکام در صحبت‌های خود می‌فرمایند: هستی بر مبنای اضداد بنا شده است و اگر ما بتوانیم اضداد را بشناسیم، بهتر می‌توانیم به نکات مثبتی که در درون خود ما و هستی وجود دارد پی ببریم؛ بنابراین یکی از همان اضداد، مواد مخدر است که ما با آن آشنایی داریم؛ چراکه اگر مواد مخدر نبود، اعتیاد نیز وجود نداشت، ما طمع تلخ آن را نمی‌چشیدیم، اکنون در این مکان قرار نگرفته و هیچ‌گاه نیز به درمان اعتیاد پی نمی‌بردیم. زمانی‌که از اعتیاد صحبت می‌شود برای درمان آن باید از یادگیری، آموزش و علم سخن بگوییم.

در سیستم درمانی کنگره۶۰ به‌واسطه آموزش‌هایی که آقای مهندس و راهنمایان در اختیار ما قرار می‌دهند، درمان صورت می‌گیرد؛ اما در کنگره شرایط و اصولی وجود دارد که از ابتدا به ما یاد‌‌آوری می‌کنند تا بندها، حرمت‌ها و قوانینی که بیان شده را بتوانیم رعایت کنیم. آقای مهندس می‌فرمایند: ابتدایی‌ترین اصول کنگره این است که من همسفر بپذیرم چیزی از درمان و اعتیاد مسافرم نمی‌دانم تا بتوانم آموزش‌پذیر باشم. شاید هر یک از ما اعضاء، علم یا مدارک تحصیلی فراوانی داشته باشیم؛ اما هیچ کدام از این داشته‌ها به کار درمان اعتیاد مسافر نمی‌آید؛ زیرا ما در این مسیر، اصول درست زندگی‌کردن را فرا می‌گیریم که شامل عشق ورزیدن، محبت به هم‌نوع خودمان و احترام گذاشتن به دیگران است که آموزش‌های کنگره نیز بر همین اساس و مجزا صورت می‌گیرد.

انسان‌ها درواقع چیزی را می‌آموزند که مرتبط با زندگی واقعی آن‌ها باشد؛ بنابراین باید بیندیشیم که زندگی واقعی ما پیش از کنگره چگونه بوده است. من مهین پیش از ورود به کنگره با قرارگرفتن در کنار یک مصرف‌کننده، ناخودآگاه صفاتی در من تغییر کرده که چه بخواهم و چه نخواهم به آموزش نیاز نداشت؛ اما برای تغییرات مثبت در هر زمینه‌ای به آموزش داریم تا بتوانیم دانایی خودمان را بالا ببریم و در ادامه به درمان و تعادل لازم برسیم. دانایی شامل سه ضلع تجربه، تفکر و آموزش می‌باشد که هر سه ضلع این مثلث باید با یکدیگر رشد کنند تا ما بتوانیم به دانایی مؤثر برسیم. آقای مهندس برای کسب دانایی می‌فرمایند: ما باید در همه حال خدمت کنیم؛ زیرا هدف از آفرینش ما ابتدا آموزش و سپس نیر خدمت است؛ اما زمانی که می‌خواهیم آموزش دریافت کنیم، موضوعی که ما را به سمت آموزش‌پذیری سوق می‌دهد، فرمان‌برداری است.

انسان زمانی‌که خودفرمان شود و دستورات نفس خود را اجرایی کند؛ قطع به‌یقین به حاشیه کشیده شده و شروع به نق‌زدن می‌کند. ما فرامینی که در کنگره وجود دارد را باید اجرایی کنیم این عمل را از سی‌دی نوشتن و حضور در جلسه باید شروع کنیم. به فرموده استاد امین: من اگر سعی در گمراه کردن راهنمایم داشته باشم، خودم متضرر می‌شوم؛ چراکه با این بهانه‌جویی‌ها وارد حاشیه شده و شروع به معرکه‌گیری می‌کنیم. اکنون معنای معرکه‌گیری چیست؟ در زمان قدیم عده‌ای مارگیر بودند، زنجیر پاره می‌کردند، به‌نوعی شغلشان این بود و عده‌ای را دور خود جمع و از این طریق امرار معاش می‌کردند. آقای مهندس در سی‌دی رابطه یادگیری و معرکه‌گیری می‌فرمایند: کسی که وارد معرکه‌گیری می‌شود، قصد دارد اصل موضوع را پنهان کند و خود را طلبکار این سیستم می‌داند؛ اما اگر در گنگره فرمان‌بردار باشیم و درست حرکت کنیم، هیچ‌گاه وارد حاشیه نمی‌شویم و سعی می‌کنیم دانایی خودمان را در تمام زمینه‌ها بالا ببریم. کسی که در کنگره و زندگی شخصی خود وظایفش را درست انجام ندهد، با حضور در کنگره هیچ تغییری نکند و درمانی برای او صورت نگیرد؛ قطع به‌یقین پس از گذشت مدت‌زمانی بهانه‌جویی‌هایش را بیشتر می‌کند.

موضوعی که ما باید مد نظر داشته باشیم، صبر است. آقای مهندس می‌فرمایند: اگر ما قصد داشته باشیم زمان را حذف کنیم درواقع تمام اهدافمان را نابود و زیر پا می‌گذاریم که در ادامه به بحران کشیده می‌شویم. آقای امین در آموزش‌های جهان‌بینی می‌فرمایند: ما گره‌هایی که درون خودمان است را می‌بینیم؛ اما زمانی که خدمت ما شروع می‌شود، سعی می‌کنیم آن گره‌ها را یک‌به‌یک باز کنیم وخودمان را ارتقا دهیم. ما با آموزش‌ها سعی می‌کنیم توانایی‌های خود را از قوه به فعل دربیاوریم؛ اما زمانی‌که وارد خدمت می‌شویم، باید سعی کنیم دانایی و آگاهی لازم را داشته باشیم؛ زیرا اگر با دانایی کم خدمتی را آغاز کنیم؛ به‌طور حتم توهم دانایی من را در برمی‌گیرد و به حاشیه کشیده می‌شوم. موضوعی که در کنگره از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، نوع و کیفیت خدمتی بوده که ما انجام می‌دهیم. این‌که من مهین وقتی به کنگره می‌آیم و یک صندلی جا‌به‌جا می‌کنم، باید نسبت به آن خدمت حس خوبی داشته باشم و این حس را به دیگران نیز انتقال بدهم؛ چراکه آرامش ما به میزان خدمت ما بستگی دارد. ما در کنگره بیشتر با صور آشکار و صور پنهان آشنا شده‌ایم که انسان نیز از همین دو بخش تشکیل شده است؛ اما گاهی‌اوقات معرکه‌گیری در صورپنهان ما رخ می‌دهد و به‌گونه‌ای است که ما شخصی را می‌بینیم و صفات آن را در درون خود نیز حس می‌کنیم.

آقای امین در سی‌دی منیت می‌فرمایند: زمانی‌که صفتی را درون انسانی می‌بینید، مطمئن باشید آن ویژگی درون خود شما نیز وجود دارد که می‌تواند آن را شناسایی‌ کنید و در صدد تغییر آن برآیید؛ چراکه تا ما تاریکی‌های درون خود را نبینیم، نمی‌توانیم آن را درمان کنیم، پس باید تاریکی‌هایی که در درونمان نهفته را پیدا کرده و در صدد رفع آن باشیم. حسی که پس از پذیرش صفات به سراغ ما می‌آید و مانع رشد دانایی ما می‌شود، جهالت است که در برابر ما قد علم می‌کند و ترس، منیت و ناامیدی باعث می‌شود که ما در جهت خلاف آن حرکت کنیم. ترس، تفکر ما را می‌خورد و با ناامیدی باعث می‌شود که ما آن را تجربه کنیم؛ پس چیزی که باعث می‌شود ما در کنگره پیشرفت کنیم، خدمت کردن و کسب دانش و آگاهی است. همان‌گونه که مطلع هستیم، این دستور جلسات آموزش‌های خاص خود را به‌همراه دارد و هرکس به اندازه دانایی و تاریکی وجود خود به صفات خودش پی می‌برد.

اکنون نکته‌ای که حائز اهمیت بوده این است که ما در کنگره سعی کنیم بازیگر باشیم، تماشاچی نباشیم و در اصل با خدمت کردن حال خود را خوب کنیم. هرگاه خدمت و مسئولیتی به ما واگذار می‌شود، سعی می‌کنیم آن‌ها را به نحو احسنت انجام دهیم. هدف کنگره پرورش استادانی کاردان، لایق و قدردان بوده و هدف از آموزش‌ها بالا بردن و ارتقا سیستم کنگره است. امیدوار هستم با خدمت کردن در این سیستم، به جهانی شدن کنگره۶۰ کمک کنیم و بتوانیم علم کنگره را بیرون از این مکان به دیگرانی که نیازمند درمان هستند انتقال دهیم تا با متد DST بتوانند درمان شوند. در پایان از آقای مهندس حسین دژاکام سپاسگزاری می‌کنم؛ چراکه چشم ما را بر روی حقایق باز کرده‌اند تا بتوانیم پیرامون خود را مشاهده کنیم، بهتر به درون خود پی ببریم و به درمان و آرامش برسیم.

مرزبانان کشیک: مسافر رضا و همسفر مرضیه
عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .