ششمین جلسه از دوره بیست و هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی ویژه مسافران آقا کنگره 60؛ نمایندگی حسنانی؛ با استادی راهنمای محترم مسافر منوچهر، نگهبانی مسافر مجید و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "رابطه یادگیری و معرکهگیری" روز دوشنبه 28 آبان ماه 1403، ساعت 17 آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
خدا را سپاسگزارم که به من توفیق داده شد تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. به نظر من، ما مصرفکنندها همگی استاد معرکهگیری بودیم و انواع داستانها و موضوعات را میساختیم تا بتوانیم اطرافیان را دور بزنیم و مواد مصرف کنیم.
من زمانی که وارد کنگره شدم میتوانستم به دو صورت این تفکر را هدایت کنم؛ اول اینکه به معرکهگیری کردن خود ادامه بدهم و طبیعتاً ضرر آن به خود من میرسید و انرژی من گرفته میشد و دوم اینکه قدم در مسیر آموزش بگذارم و شروع به خدمت کنم، حالا هر خدمتی که به من داده شود؛ نگهبان نظم، مسئول چای و یا راهنما ... .
همانطور که استاد امین میفرمایند یک رهجوی کنگره، مستعد آسیب و آفت است برای مثال در کنگره مرزبان نکتهای را به بنده میگوید، حالا من وارد جهان ذهن میشوم و با خودم میگویم نباید اینطور میشد، این کار غلط است، چرا این کار را کرد؟ بقیه را هم دور خودم جمع میکنم و شروع به معرکهگیری و جلب توجه میکنم.
من هم بارها و بارها در اوایل سفر و مرزبانی این کار را انجام میدادم، بقیه را دور خودم جمع میکردم تا حرفم را به کرسی بنشانم و از تایید آنها انرژی میگرفتم ولی بعدها با وارد شدن به کنگره متوجه شدم به جای اینکه روی آن موضوعات وقت بگذارم، تمرکزم روی قوی کردن خودم باشد و سعی کنم تبدیل به انسان بهتری بشوم، یاد بگیرم قبل از هر کاری تفکر کنم و مسئولیت کار خودم را به عهده بگیرم، اینها همه باعث میشوند که دیگر معرکهگیری نکنم و تقصیر را گردن دیگران نمیاندازم.
آقای مهندس میفرمایند وقتی میخواهید کاری انجام بدهید، هدفتان را مشخص کنید؛ برای مثال برای چه میخواهم این کار را انجام دهم؟ میخواهم به کجا برسم؟ نتیجه چه میشود؟ وقتی به اینها فکر کنم حتماً قدمهای بهتری برمیدارم و به دنبال انرژی از دست دادن و انرژی گرفتن از دیگران نیستم.
من منوچهر وقتی با صبوری و تحمل، قدم در مسیر آموزش بگذارم و آموزشها را عملی کنم دیگر آدم سابق نخواهم بود، وقتی از آموزشها استفاده کنم، قطعاً لذت خواهم برد چون به من اعتماد به نفس میدهد و به من میگوید که میتوانم این تغییر را در تمام جوانب زندگیم ایجاد کنم و در نهایت باید با خدمت کردن، این زمینه را فراهم کنم تا دیگران هم استفاده کنند و به این لذت و آرامش برسند؛ به خاطر همین است که اشخاص در کنگره از مال و وقت خود هزینه میکنند تا اشخاصی دیگر به درمان برسند و با این کار آرامش و آسایش را به افراد، خانوادهها و جامعه القا میکنند.
امیدوارم خداوند فرصت بدهد که همیشه در کنگره حضور داشته باشم و خدمت کنم.
تهیه و تنظیم: گروه سایت شعبه حسنانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
82