درباره یادگیری و معرکهگیری باید بگویم که این دو رابطه معکوس دارند. هرچه یادگیری من بالا باشد از معرکهگیری دوری میکنم و هرچه از یادگیری فاصله بگیرم بیشتر وارد وادی معرکهگیری میشوم. برای اینکه بتوانم از معرکهگیری فاصله بگیرم میتوانم سیدی بنویسم، آموزشهایی که در جلسات و لژیون ارائه میشود بگیرم و روی خودم اجرا کنم.
زمانی که بتوانم تک تک آموزشها را روی خودم اجرا نمایم، تزکیه شروع میشود. وقتی به تزکیه و پالایش برسم ناخودآگاه به دنبال آموزشها میروم و از معرکهگیری فاصله میگیرم. یادگیری در تمام سطوح زندگی وجود دارد در ورزش، درس، خانواده، فرزندپروری، همسرداری، درمان بیماری و... همانطور که آموزش و یادگیری در تمام سطوح ممکن است، معرکهگیری هم در تمام سطوح اتفاق میافتد.
هرچه کفه ترازو سمت يادگيری سنگینتر باشد کفه معرکهگیری سبکتر میشود و همچنین برعکس هرچه کفه یادگیری سبکتر باشد معرکهگیری سنگینتر میشود. برای مثال شخصی که وارد کنگره میشود باید شروع به آموزش کند، آموزشها را روی خود کاربردی کند تا بتواند در سه ضلع جسم، روان و جهانبینی رشد کند و به درمان واقعی دست یابد.
ممکن است شخصی وارد کنگره شود و بجای راه درست و یادگیری شروع به معرکهگیری نماید. چگونه؟ برای نوشتن سیدی بهانه گیری میکند. حواسش به دیگران است، در کار اطرافیان تجسس میکند، به راهنما غر میزند، حرف راهنما را نمیپذیرد به میزان دارو اعتراض میکند و دائماََ بهانه میآورد. در جلسات مرتب نیست و... چنین شخصی دچار معرکهگیری شده و در نهایت از مسیر خارج میشود.
شخصی که شروع به یادگیری میکند هرچه راهنما میگوید میپذیرد، دارو را به موقع و به میزانی که راهنما گفته میخورد. سیدی ها را به موقع مینویسد، مشارکت میکند و در نهایت به مرحله تغییر، تبدیل و ترخیص میرسد. یعنی تغییرات در وجودش چه جسم و تفکرات و اخلاق قابل مشاهده است. بعد از پایان سفر اول در سفر دوم شروع به خدمت میکند و با خدمت کردن هرروز انرژی میگیرد و در نهایت به ارتقاء میرسد.
بايد سعی کنیم که تمام آموزشها را در کنگره گرفته و روی خودمان اجرا کنیم و تزکیه و پالایش را از خودمان شروع کنیم. کسی که نق میزند، بهانه میگیرد،معلوم است خطا میکند.در خانواده هم این مسیله صدق میکند.وقتی یکی از اعضا از تعادل خارج شده و جور دیگه ای رفتار میکند پس بدانید خطایی کرده.
شخص معرکه گیر درتمام مسائل صورت حق به جانب به خود گرفته وخودش را مظلوم وقربانی نشان میدهد.شخصی که همیشه این خصلت را دارد هم خود وهم دیگران را به مسلخ میبرد.معرکه گیری در تمام سیستم. ها وجود دارد چه در جایگاه های سیاسی یا جامعه یا در کنگره ۶۰. زمانی که انسان جایگاه خودش را بالاتر از چیزی که هست ببیند با منیت روبرو شده و وارد میدان معرکه میشود.
کسی که دانا باشد و به آگاهی دست یافته باشد هیچ گاه به دنبال بهانه و عیب جویی نیست.انشالله که بتوانیم آموزشهای کنگره را در تمام سطوح زندگیمان کاربردی کنیم.
نویسنده، تایپ:همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال :همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حکیم هیدجی
- تعداد بازدید از این مطلب :
237