برای رسیدن به روشنایی باید از گذرگاه‌های سخت عبور کرد

مشارکت راهنما همسفر سکینه:

معرکه گیری یک نوع حرکتی است که انسان را از هدف و خواسته‌های خود دور می‌کند و با توجه به این که انسان از دانش و‌ آگاهی پایین برخوردار است از دست نیروهای منفی ضربه بخورد و حس خود را آلوده کند و قبله خود را گم کند و دچار قیاس کردن شود. زمانی که خود را بالاتر از هرشخصی می‌داند دچار ترس، منیت و ناامیدی می‌شود که ناامیدی یکی از اضلاع مثلث جهالت می‌باشد که دلیل بارزی بر عدم کسب تجربه در انسان می شود و از تجربیات دیگران که در قالب آموزش به ما هدیه داده شده است استفاده نمی‌کند اما؛ در یادگیری انسان می‌تواند از آموزش و تجربیات دیگران در جهت پیشرفت زندگی و یاد گیری استفاده کند زیرا تجربه و مهارت کسب می‌کند و آن را در قالب علم به دیگران انتقال می دهد. علم به صورت زنجیره‌وار در هستی وجود دارد و پایانی ندارد‌. هستی و طبیعت به ما درس می‌دهند و بزرگ ترین الگوی ما در جهان هستی هستند، درس ها را با چشم خود می‌بینیم  اما؛ در زندگی خود کاربردی نمی‌کنیم و مانند انسان‌های نادان اشتباهات زیادی می‌کنیم و درس نمی‌گیریم بنابراین یادگیری و مفهوم آموزش که به دنبال آن دانایی وجود دارد به سه مولفه مثلث دانایی تفکر، تجربه و آموزش بستگی دارد و ما باید بتوانیم آنچه را که آموزش گرفتیم به دانایی موثر تبدیل کنیم تا دچار معرکه‌گیری نشویم، معرکه‌گیری را که ریشه آن از جهل و ناآگاهی انسان می باشد را شکست بدهیم و به یادگیری مسائل، تفکر، آموزش و تجربیات درست تبدیل کنیم و توانایی‌هایی را که از دست داده بودیم را به دست آوریم و این نیاز به همان آموزش، دانش، بیداری و هوشیاری دارد که ما خیلی خوب در کنگره از این آموزش‌ها استفاده می‌کنیم و بهره لازم را می‌بریم.

مشارکت همسفر زینب:

به‌نظر من قوانینی در هستی وجود دارد که راه و مسیر را به ما نشان می‌دهد و اگر ما این قوانین را اجرا نکنیم یعنی تفکر و اندیشه لازم را نداشته باشیم سیستم را دچار اختلال کردیم. ما در کنگره فرا گرفتیم که در مقابل هر چیزی معرکه‌گیری نکنیم تا به آرامش و حال خوش دست پیدا کنیم. اگر با برنامه‌ریزی درست و اندیشه پیش برویم مطمئنا وارد معرکه‌گیری نخواهیم شد و زمانی که معرکه‌گیری را از خود رها کنیم به رهایی و آزادی خواهیم رسید مانند این است که نهالی را در دل خاک می‌کاریم تا جوانه بزند، باید بذری نیکو بکاریم که این همان گوهر گران‌بهایی است که در دل‌های ما وجود دارد. اگر در صراط مستقیم حرکت کنیم ارزش‌ها و ضدارزش‌ها را تشخیص خواهیم داد و آرامش نصیب ما خواهد شد. در کنگره با معرکه‌گیری و وارد حاشیه شدن از آموزش‌ها دور می‌شویم و اگر شخصی وارد معرکه‌گیری شود مشخص است که با برنامه‌ریزی حرکت نکرده و مسئولیت خود را به خوبی انجام نداده است.

مشارکت همسفر هدیه:

برداشت من از موضوع رابطه یادگیری و معرکه‌گیری این است که بعضی از انسان‌ها در زندگی در حال معرکه‌گیری می‌باشند که با این تفکر از مسئولیت‌ها و آموزش‌های زندگی شانه خالی کنند و زمانی که به نفع خود نباشد و موضوع یادگیری و آموزش باشد شروع به معرکه‌گیری کنند، فقط به این دلیل که به  خواسته نامعقول خود برسند حاضر می‌شوند به خود و دیگران مشکل ایجاد کنند. افرادی نیز به دلیل منیت که فکر می‌کنند از دیگران بالاتر هستند و حاضر به کسب علم و دانش نیستند و برعکس این قضیه هم وجود دارد، اشخاصی که احساس می‌کنند دیگران از خودشان بالاتر می‌باشند و احساس حقارت می‌کنند در صورتی که خداوند همه بندگان خود را یکسان آفریده است و هر شخصی با هر مقام و مرتبه که باشد زمانی که وارد کنگره می شود، مقام خود را پشت در کنگره می‌گذارد و وارد می‌شود، انسانی که همواره درحال کسب علم، آگاهی و دانایی باشد وارد معرکه‌گیری نمی‌شود و به یادگیری خود می‌افزاید، هر چه ما در کنگره۶۰ به علم خود بپردازیم و خود را به حاشیه نکشانیم، وارد یادگیری می‌شویم و از معرکه‌گیری دوری می‌کنیم.

مشارکت همسفر حمیده:

معمولا اگر شخصی شکست بخورد به‌دنبال معرکه گیری، نق زدن و حاشیه می‌رود درواقع؛ باید از شکست خود درس بگیرد و سعی کند که اشتباه‌های خود را دوباره تکرار نکند تا موفق شود. در وادی دوم آموختیم اصولاً انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند برای این‌که به عظمت روشنایی‌ها پی ببرد، اگر ما انسان‌ها در مسیر زندگی خود دچار مشکلات شدیم و در تاریکی‌ها فرو رفتیم این را باید به خوبی بدانیم بعد از هر تاریکی روشنایی است، برای رسیدن به روشنایی باید از گذرگاه‌های سخت عبور کنیم و بدانیم در این مسیر نیروهای منفی و بازدارنده وجود دارد تا ما را از مسیر منحرف کنند و ما را در حاشیه نق زدن و معرکه گیری فرو ببرد.

رابط خبری: همسفر هدیه رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون‌پنجم)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون‌سوم)
همسفران نمایندگی حافظ