هیچ خیری به اندازه بخشیدن حال انسان را بهتر و خوب نمی کند

  دومین جلسه از دوره چهلم کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰ به استادی مسافر غلامرضا، نگهبانی مسافر رحمت و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «رابطه یادگیری با معرکه گیری» در روز یکشنبه ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد،

خلاصه سخنان استاد: سلام دوستان غلامرضا هستم یک مسافر، در ابتدا طبق رسم کنگره که شکر گذاری است، از جناب مهندس تشکر می کنم، همچنین از خدمتگزاران نمایندگی و راهنمای خودم هم تشکر می کنم که مرا از تاریکی به سوی تندرستی هدایت کردند، خدتمگزاران در کنگره از وقت و زندگی خود هزینه می کنند تا من حالم بهتر شود تا به حال خوش برسم، من خودم تجربه ای که در کنگره بدست آوردم این بود که واقعا گذشت خیلی سخت است و از طرفی هیچ خیری به اندازه بخشیدن حال انسان را بهتر و خوب نمی کند، آرامشی که با بخشش بدست می آید، جایگزینی ندارد،
در مورد دستور جلسه که رابطه یادگیری و معرکه‌گیری است، همان‌طور که آقای مهندس فرمودند همه ما انسان‌ها در حال یادگیری و آموزش هستیم و کارهایی که در طول روز انجام می‌دهیم و همین روز یا شب شدن، خودش می‌تواند یک آموزش باشد، تمام‌کارهایی که در طول روز انجام می‌دهیم، بر تجربه و یادگیری ما می‌افزاید و در مورد معرکه‌گیری، مثالی می‌زنند که راهنمای من می‌گوید که غلامرضا چرا شربتت را زیاد مصرف کردید و من برای توجیه کارم می‌گویم، چون با منشی کلینیک دعوا افتادم و حالم بد شد این کار را انجام دادم، یا پدر به فرزند می‌گوید که چرا نمره درسی‌ات کم شد؟ و فرزند می‌گوید چون برایم لب تاب نخریدی و با نق زدن به دنبال حاشیه‌سازی است، در کل رهجویی که به دنبال معرکه‌گیری است قطعاً سربرنامه نیست، من در سفر اول سفر خوبی داشتم و امروز دستمزد سفرم را در سفر دوم گرفتم و با خدمت کردن در کنگره دستمزد سفرم را دریافت نمودم و بحال خوش رسیدم با تشکر

عکس: مسافر مقداد لژیون 15

تایپ و ویراستاری: مسافر شهریار لژیون 10

بارگزاری: مسافر محمد باقر لژیون 1