آموزههای کنگره چگونه زیستن را میآموزد، چگونه زندگی کنیم که سرشار از صلح و آرامش باشیم، چه کارهایی را باید انجام بدهیم و نیز چه کارهایی را نباید انجام دهیم. دستور جلسه شامل دو بخش است؛ ۱- یادگیری و آموختن ۲- معرکهگیری و پرداختن به حاشیه.
زندگی و خلقت برمبنای آموزش بنا شده است. جناب مهندس در سیدی میفرمایند؛ آموزش فقط در زمینه تحصیلات و درس نیست بلکه یادگیری فنون مختلف، یادگیری زبانهای متفاوت و یادگیری برخورد با دیگران نیز در زمره آموزش قرار خواهد گرفت. یادگرفتن یا رسیدن به دانایی شامل ۳ پارامتر تفکر، تجربه و آموزش است.
اگر فرد در زمینه آموزش دچار کاستی شود و یا رکود پیدا کرده باشد خواه ناخواه وارد بحث معرکهگیری خواهد شد. معرکهگیری در لغت به معنی سرگرم کردن، سروصدا کردن است. معرکه گیری دارای صور آشکار و نیز صور پنهان است. در صور آشکار اگر فرد با شکست یا مشکلی روبهرو شد از روی جهل یا حسادت یا ترس، یک عده را به دور خود جمع کرده و مظلوم نمایی میکند و از زمین و زمان ایراد میگیرد و دیگران را مسبب نرسیدن به تمام خواستههای خود میپندارد و اما در صور پنهان معرکهگیری گاهی فرد با یک سخن و یا یک نگاه از طرف مقابل به شدت به هم ریخته شده و در ذهن غوغایی بر پا میگردد و روزها و هفتهها و گاهی سالها خود را درگیر موضوع نگه میدارد و در اندیشه خود مدام در حال نق زدن و غر زدن است.
نوعی دیگر نیز از معرکهگیری وجود دارد که باز هم در جهان ذهن رخ میدهد و این است که زمانی که در حال کتاب خواندن و آموزش گرفتن یا در حال نوشتن سیدی هستیم ذهن به همه جا پرواز کرده جز آن لحظه و زمان و مکانی که باید باشد. ساعات پیدرپی گذشته و من نه از آموزشهای لژیون چیزی متوجه شدهام و نه از نوشتن سیدی و فقط کاغذها را سیاه کردهام. ممکن است هر لحظه از ساعات شبانه روز بهگونهای سپری شود که دیگران در اطرافمان مدام در حال معرکهگیری و حاشیه باشند، مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد، شنونده خوب بودن باعث میگردد که طرف مقابل بیشتر به صحبتهای خود ادامه بدهد. اگر شنونده صحبتهایی هستیم که باعث از بین رفتن انرژی میشود باید قطعکننده آن گفتمان شده و کنار برویم. تمام خلقت بازیگران هستی هستند و هر کدام نقشی به عهده دارند.
در کنگره نیز هرکسی نقشی دارد؛ سفر اولی، سفردومی، راهنما، مرزبان، نگهبان و نقشهای دیگر که به اشخاص مسئولیتی واگذار میشود. اگر فرد در کنگره بازیگر باشد موفق خواهد بود ولیکن اگر نقشی نداشته و بصورت تماشاچی عمل کند لحظه به لحظه سقوط کرده و ناموفق است؛ زیرا به قول جناب مهندس؛ اگر نفس انسان را سرکار نگذاریم نفس، انسان را سر کار خواهد گذاشت. زمانیکه وارد بازی معرکهگیری شدیم باید توقف کرده و سکوت کردن را مدام تکرار نماییم تا زمانیکه آدمی در مسیر آموزش و یادگیری باشد به سمت بهانهجویی و حواشی نخواهد رفت و به مرور زمان تغییرات نمایان خواهند شد و اینها در پرتو بازیگر بودن رخ خواهد داد و برای تماشاچی بودن رخ نخواهد داد.
نویسنده: راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
تهیه مقاله: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون ششم)
ارسال :همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا ( لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
188