اولین اصل در تغییر آموزش و یادگیری است. البته آموزش صحیح و درست که در کنگره به لطف منبع آموزشی صحیح و بستر مناسب امر یادگیری به درستی در حال انجام است. به نظر من این دستور جلسه از طریقی میخواهد ما را با افت یادگیری آشنا کند که مبادا مسیر یادگیری ما به خطر بیفتد. معرکه گیری نامش همانطور که می دانیم از یک سنت دیرینه الهام می گیرد که در گذشته افرادی معرکه ای میگرفتند تا مردم را مشغول کنند و نمایشی اجرا کنند. این معرکه گیری می تواند در همه جا نقش ایفا کند. گاهی در محل کار، گاهی در خانواده، گاهی در دورهمی ها یا در کنگره یا حتی در ذهن.
معرکه گیری زمانی اتفاق می افتد که ما از مسیر یادگیری منحرف شده ایم و دیگر احساس می کنیم که یادگیری برای ما کافیست. به نظر من قدرتمند ترین نوع معرکه گیری، ذهنی و تفکری است. چون ما دیگر نیازی به یار و هم صحبت نداریم و چون جهان ذهن ما هیچ حد مرزی ندارد، میتواند خطر ناک هم باشد.
معرکه گیری از کجا آغاز می شود؟ به نظر من در سکون شروع به رشد می کند. زمانی که ما حرکت رو به جلو نداریم، از آموزش دست می کشیم و آرام آرام حس های آلوده سراغ ما می آید؛ مانند حس تنفر از یک مرزبان یا یک دوست و بعد ما شروع به قضاوت می کنیم و او را محکوم و مجازات می کنیم و بعد با دیگران به اشتراک می گذاریم. این موضوع می تواند انقدر ادامه داشته باشد، که ما را کامل از روشنایی دور کند.
در کنگره به خوبی یاد گرفتیم که غیبت، قضاوت و تجسس و هر عمل ضد ارزشی، آسیبش در ابتدا به خود ما بر می گردد ولی در ادامه می تواند به سیستم ، لژیون و به دیگران هم آسیب بزند و نمی شود این را نادیده گرفت. به نظر من معرکه گیری مانند یک بیماری واگیردار است. اگر می خواهیم درگیرش نشویم، باید از کسانی که حس آلوده دارند، دوری کنیم. با وجود لذتی که درونش هست، اما می دانیم که چه تبعاتی دارد. نباید از یادگیری دست برداریم؛ چون همیشه خطر در کمین است.
با آرزوی توفیق و سلامتی برای تمام عزیزان.
تایپ: مسافر مهدی لژیون دوم
تنظیم: مسافر مهدی لژیون دوم
تهیهشده در سایت مسافران شعبه کاسپین
- تعداد بازدید از این مطلب :
130