صیقلی شدن نیاز به آموزش بسیاری دارد

اول از همه باید بگویم یادگیری و معرکه‌گیری امری جداگانه است و زمانی‌که در تعادل هستند، بسیار از هم فاصله دارند اما در دو خط موازی باهم حرکت می‌کنند اما زمانی که در شرایط قرار می‌گیرند، سریع یکدیگر را جذب می‌کنند. هر آموزشی که ما در کنگره می‌بینیم بر دو پایه خواست و میزان تلاش کردنمان استوار است. گاهی باید آنقدر صیقل داده شویم تا تمام رسوبات و زنگ‌زدگی‌های ما پاک شوند و این‌ها همان کارهای ضدارزشی هستند که انجام داده‌ایم و در وجود ما رسوب کرده‌اند.

صیقلی شدن نیاز به آموزش بسیاری دارد. گاهی باید در مقابل منیت و غرورمان خُرد شویم تا بتوانیم در آموزش اوج بگیریم؛ این‌جا است که معرکه‌گیری در نفس ما شروع به کار می‌کند، زیرا نفس مرتب از خواسته‌های نامعقول خود چشم‌‌‌پوشی می‌کند، بهانه آورده و سعی در وقفه انداختن آموزش دارد. آموزش باید از صفر شروع شود تا نقطه‌ تحمل در ما بالا رود. هرگاه کمی از آموزش و صراط‌ مستقیم کنار بکشیم، نیروهای معرکه‌گیر دست به کار شده و به‌طوری زیبا و حق‌به‌جانب، شروع به بهانه‌گیری، نق زدن و ایراد گرفتن می‌کنند.

نفس دراینجا بسیار نقش دارد و توسط حس، حُقه‌های خود را انتقال می‌دهد و تنها چیزی که می‌تواند انسان را از این حقه‌ها آگاه کند، فقط و فقط آموزش درست و در صراط مستقیم بودن است. زندگی به‌طور مداوم به ما درس می‌دهد و نتیجه آن بستگی به برداشت ما دارد. معرکه‌گیری چنین است که از مرکز دور می‌شویم، به حاشیه می‌رویم، از دروس استاد بهره نمی‌گیریم ولی به‌دنبال لباس، حرف زدن، شعبه، مرزبان و مسائلی از این قبیل که اصلا نباید در کنگره و لژیون داشته باشیم، مشغول می‌شویم. در نوشتارها می‌خوانیم که پولی به یکدیگر نداده، بیرون از کنگره نباید رفت‌و‌آمد داشته باشیم و ... که این‌ها برای دوری از معرکه‌گیری است.

معرکه‌گیر کار خود را دانایی جلوه می‌دهد و زمانی‌که اشتباه می‌کند به‌جای عذرخواهی، کار را پیچیده‌تر می‌کند زیرا منیت جلوی آموزش را می‌گیرد. وقتی همین شخص در دایره آموزش قرار گرفت و چشم گفتن به استاد را متوجه شد، آن‌گاه کم‌کم به اشتباهات و خساراتی که به خود وارد کرده را می‌فهمد. آن‌جا است که باید غرور و منیت را بشکند. مرتب معرکه‌گیران و نیروهای بازدارنده به او حمله می‌کنند زیرا نفس دوست ندارد شکسته و خُرد شود؛ سلاح شخص در برابر حملات، فقط آموزش دیدن، در صراط مستقیم و الهی قرار گرفتن است. باید از ضدارزش‌ها، منیت، دروغ، حسادت، غیبت و ... دوری کرد؛ باید خدمت بگیرد و تا توان دارد از نظر مالی ببخشد و یکی از آن بخشش‌ها، لژیون سردار است. بخشیدن باید با روشDST باشد، از روی شور نباشد بلکه از روی شعور باشد.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی لژیون سوم
رابط خبری: همسفر مهری رهجوی لژیون سوم
عکاس: همسفر پرنیا رهجوی لژیون چهاردهم
ویراستار: همسفر مبینا رهجوی لژیون پانزدهم دبیر سایت
ثبت: همسفر فاطمه رهجوی لژیون چهاردهم نگهبان سایت