مسئله یادگیری تنها برای درس، مشق و امتحان نیست؛ بلکه خلقت انسان بر پایه اصول و یادگیری بنا شده است. در کنگره۶۰ مسئله آموزش و به دنبال آن دانایی است که از اهمیت ویژهای برخوردار است. همه انسانها در حال یادگیری هستند تا دانایی خود را بالا ببرند و مثلث دانایی که (آموزش، تجربه و تفکر) است را به دانایی مؤثر تبدیل کنند. اصولا زندگی خودش یادگیری است و فرضیه خلقت انسان و موجودات همه بر پایه یادگیری بنا شده است.
در مقابل این یادگیری معرکهگیری است؛ یعنی اینکه آدم بساطی را اطراف خودش پهن کند یا یکسری آدمها را اطراف خودش جمع کند، مانند قدیم که تلویزیون، رادیو و کافه نبود و پهلوان در میدان قرار میگرفت (زنجیر پاره میکرد، حقه بازی میکرد، تردستی، مارگیری، رمالی و ...) به اینها معرکهگیری گفته میشود. معرکهگیری از کمبود آموزش، داشتن حسادت و خودخواهی بهوجود میآید. اگر به معرکهگیری نگاه کنیم به مثلث جهالت که (ترس، منیت و ناامیدی) است میرسیم. آموزش و یادگیری مفاهیمی هستند که به طور نزدیک با یکدیگر در ارتباط هستند. کسی که در حال یادگیری نباشد از مسیر خارج میشود و به ضدارزشها و مسائل منفی وارد میشود که رأس اینها معرکهگیری است.
مسائل زیادی هستند که فرد را وارد معرکهگیری میکنند و باعث توقف رشد و آگاهی شخص میشوند. ما انسانها همیشه باید ساخته بشویم و برای ساخته شدن باید بیاموزیم تا به درجهای که ممکن است برسیم. اگر شخصی به مرحله درک و آگاهی ناب و دانایی که همراه با آموزش و تجربه باشد برسد. امکان ندارد که نخواهد راه مستقیم را برود. معرکهگیری؛ یعنی دور شدن از مرکز و به حاشیه رفتن. وقتی انسان در مقابل مسئلهای از لحاظ عقل محکوم میشود به جای عذرخواهی و سکوت شروع به معرکهگرفتن میکند. یکی از بزرگترین شهامتها این است که فرد مشکلش را بپذیرد که در کنگره۶۰ این مسئله به طور کامل آموزش داده میشود. یادگیری و معرکهگیری میتواند کاملاً متضاد هم باشند. یادگیری میتواند آرامش، تعادل و در نهایت قرار گرفتن در صراط مستقیم را به ارمغان بیاورد و معرکهگیری کاملاً برعکس و باعث گرفتن آرامش، تعادل و نهایت غرق شدن در نیروهای شیطانی و تباهی میشود.
نور؛ یعنی هدایتگر و نور میتواند برای انسان به دو صورت باشد: (نور الهی و نور پالایش نشده). نور الهی یادگیری و نور پالایش نشده معرکهگیری است. نور الهی و یادگیری نوری است که انسان را نجات میدهد و کاری میکند که انسان از بند خرافات، شادیهای زودگذر و مشکلات خود را رها کند. زمینه و نشانههای نور الهی برای تشخیص از نورِ تاریک گرفتن آموزش و تجربه است. کنگره مکانی است که در آن همه بایستی درحال حرکت و مطالعه باشند. مانند رکاب زدن به دوچرخه که اگر رکاب زده شود راه پیش میرود و اگر رکاب زده نشود انسان زمین میخورد. سیدیها نقش بسیار مهمی در رهایی مسافران، درگیریهای خانوادگی، فرهنگ، استحکام پایههای مالی و....دارد. نمایندگی یا مراکزی که از سیدی استفاده نمیکنند یا کم استفاده میکنند سقوط میکنند و دارای دانش و دانایی پایینتری هستند.
بنابراین هر یک از اعضای کنگره چه مسافر و یا همسفر واقعی دو خصوصیت یا مشخصه خاص دارد. آموزش دیدن و خدمت کردن است. اگر این دو مشخصه در کسی به صورت پررنگ قابل دیدن باشد؛ باید بداند که در حال حرکت مفید و مؤثر است و کمرنگ بودن این دو خصوصیت و یا یکی از آنها، حرکت پایدار و ماندگاری نخواهد بود. در کنگره۶۰ اگر کسی بخواهد وارد حاشیهها و معرکهگیری نشود، باید آموزشهای ناب کنگره را با جان و دل یاد بگیرد و قدرت یادگیری خود را بالا ببرد و آموخته های خود را در زندگی و حیات خود عملی کند و به کار بگیرد.
منابع: سیدی یادگیری و معرکه گیری، متون کنگره 60
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
رابطخبری: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)
عکاسخبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)
ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
129