جلسه دوازدهم از دوره پنجاهم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سمنان با دستور‌‌‌‌جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» با استادی ایجنت همسفر عاطفه روز شنبه ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
مسیر زندگی روشن و شفاف نیست. همه ما در این مسیر فراز و نشیب‌هایی را تجربه می‌کنیم و ناگزیریم که از این گذرگاه‌ها عبور کنیم. برای عبور از این گذرگاه‌ها نیاز به ابزارهایی داریم، یک‌سری از این ابزارها ما را در صراط مستقیم و یک‌سری از آن‌ها ما را در جهل و نادانی نگه‌می‌دارد و مسیر را تاریک‌تر و سخت‌تر می‌کند؛ مثلاً ترس، منیت، خودبرتربینی، حسادت، تجربه حس شکست و ماندن در آن ابزارهای نیروهای‌منفی هستند که تفکر ما را منحرف می‌کنند و نمی‌گذارند که در موقعیت‌های حساس و دوراهی‌های زندگی تصمیم درستی بگیریم.
اولین نیروی به کارگیری نیروی عقل، حس است. وقتی ما جهان پیرامون‌مان را با عینک ترس، خشم، حسادت، خود برتربینی و خود کمتربینی و همه موارد منفی ببینیم؛ پس نمی‌توانیم اطلاعات درست را به مغز برسانیم. وقتی داده‌های ما ناسالم باشد حس و عقل ما هم ناسالم می‌شود و در چنین شرایطی طبیعتاً ما تبدیل به یک انسان معرکه‌گیر می‌شویم که شاید در بیشتر موارد حتی نتوانیم باور کنیم که ما معرکه‌گیر هستیم. یک انسان معرکه‌گیر همیشه صورت حق به جانب دارد و خودش را از جمع جدا می‌بیند و احساس می‌کند که مظلوم واقع شده و در حقش ظلم شده است؛ پس نمی‌تواند درست تفکر کند یا حتی درست آموزش بگیرد.
معرکه‌گیری نقطه مقابل سازگاری است. کسی که می‌تواند با شرایط سازگار شود، می‌تواند حسِ‌خوب داشته باشد و خوب آموزش بگیرد. چنین فردی در موضوعاتی که برایش پیش می‌آید به دنبال این است که این مسئله، چه درسی برایش دارد و سختی‌ها را برای خودش فرصت رشد تلقی می‌کند و از مشکلات آجرهایی برای خود روی هم می‌گذارد تا کم‌کم یک حریم امن و سپس یک سقف ایمن درست کند. انسان سازگار با آموزش گرفتن و هم حس شدن با جمع، آگاهی خود را بالا می‌برد و روی جهان‌بینی خودش تمرکز می‌کند و آرام‌آرام ضدارزشی‌ها و موارد منفی درون خود را پیدا می‌کند و آن‌ها را کم‌رنگ می‌کند و کم‌کم می‌تواند کنترل نفس خود را به دست بگیرد و دنیای درونش را تبدیل به یک شهر آباد و نورانی کند.
انسان معرکه‌گیر هیچ وقت فکر نمی‌کند که مشکل از خودش است و مشکلات را گردن دیگران می‌اندازد به قول آقای مهندس: «با پچ‌پچ کردن‌ها و تجاوز به حقوق دیگران می‌خواهد دیگران را به مسلخ ببرد؛ اما در نهایت خودش ذبح می‌شود و در ادامه شرایط برای خودش و اطرافیانش دشوارتر می‌شود.»
فرد معرکه‌گیر به دلیل این‌که حرمت‌ها و قوانین مکانی را که در آن است را رعایت نمی‌کند، مانند ویروس و میکروب نقش تخریبی برای آن‌جا دارد و مکانی را که می‌شود در آن حس خوب داشت، لذت برد، آموزش گرفت و رشد کرد را به یک مکان سمی که بازدهی کم یا صفر دارد تبدیل می‌کند؛ بنابراین بر همه ما واجب است علاوه‌بر این‌که بایستی سعی کنیم خودمان یک فرد معرکه‌گیر نباشیم اجازه ندهیم که افراد معرکه‌گیر در اطراف ما رشد کنند. یاد بگیریم چگونه با آن‌ها برخورد کنیم، اگر به افراد معرکه‌گیر پر و بال بدهیم و خودمان هم جزو آن‌ها شویم کم‌کم مکانی که می‌تواند محل رشد، آموزش، ارتقا و آرامش ما باشد تبدیل به جهنم می‌شود.
ما باید سعی کنیم تفکرمان برپایه عشق و محبت باشد با افراد با مهربانی و نرمی برخورد کنیم طبق فرمایش آقای مهندس: «سر لوحه همه چیز محبت است.» اگر کسی با ما صحبت می‌کند ما به درون آن توجه کنیم و هدف ما سازندگی و انتشار عطر عشق و دوستی پیرامون‌مان و حفظ و نگهداری ساختاری باشد، که دیگران برایش زحمت کشیده‌اند و انرژی گذاشته‌اند تا به دستاوردهایی برسد و با اعمال و رفتار اشتباه خود میوه‌ها و نتایج آن‌ها را از بین نبریم.
قدر این سیستمی که در آن هستیم و قدر خانواده و زندگی که داریم را بدانیم و مطمئن باشیم که هر موضوع و یا شخصی که سر راه‌مان قرار می‌گیرد بی‌دلیل نیست و حتماً درسی در آن نهفته است، درسش را بگیریم و موضوع را رها کنیم و با عشق آموزش بگیریم وقتی با عشق آموزش می‌گیریم درجه آگاهی‌مان خیلی بالاتر می‌رود و قدرت تشخیص ما در مسائل به مراتب بالاتر می‌رود و اندک‌اندک به آرامش عمیقی می‌رسیم که گویی در بهشت هستیم. خداوند نگهبان ما، خانواده ما و مکان‌های مقدسی است که در آن‌جا نور وجود دارد. خداوند نگهبان کنگره۶۰ و سیستم درمان آن است. هم‌راه با این موج و با عشق حرکت کنیم تا راه زندگی ما روشن شود.
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
نویسنده: ایجنت همسفر عاطفه
عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سیده فاطمه (لژیون نهم)
ارسال مطلب: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
159