به نام قدرت مطلق الله
مسافر جلیل لژیون یازدهم در مشارکت مکتوب با موضوع رابطه یاد گیری و معرکه گیری چنین گفت :
برای اینکه یک سیستم پایدار بماند نیاز به یک سری قوانين همچون قوانين مرزبانی، ایجنت، سفر اول، سفر دوم و امثال آن می باشد، برای همین است که افراد در کنگره باید مدام در حال مطالعه، آموزش و حرکت باشند تا سیستم پویا بماند و به استحکام مالی و علمی برسد.
سیستم کنگره یک سیستم پویا است و بر خلاف دیگر سازمانها، قوانين آن مدام به روز رسانی می شود.
فرضیه خلقت انسان و جهان بر پایه یادگیری است و یادگیری فقط مربوط به درس و امتحان نیست چرا که ما حتی در ایجاد ارتباط صمیمانه با دیگران یا برخورد با اشخاص نیاز به آموزش و یادگیری داریم و اینجاست که با نقطه مقابل آن یعنی معرکه گیری مواجه می شویم، در قدیم افرادی بودند که بساط پهن می کردند و مردم را با حقه بازی و تردستی دوره خودشان جمع کرده و به اصطلاح سرگرم می کردند که این هم نوعی معرکه گیری بود اما امروزه تلویزیون و موبایل جای آنها را گرفته و تا حدی باعث آموزشهای مختلف برای تمامی انسانها شده است که نوعی یادگیری است.
بعضی افراد به جای پاسخ گویی در برابر عملکرد اشتباهشان، معرکه گیری میکنند و با شلوغ بازی خود، حواس دیگران را از موضوع اصلی پرت میکنند در صورتی که افراد باید از خطاهایشان آموزش و درس بگیرند و حتی از آن معرکه گیری غلط، تجربه ای در جهت یادگیری سالم کسب نمایند.
رهجو اگر منظم و با برنامه نباشد مدام نق زده و بهانه جویی می کند در حالیکه باید توجه داشت پاکی و رهایی، گوهر با ارزش و گران بهایی است که به آسانی به دست نمیآید که افراد اگر به آن گوهر ارزشمند توجه داشته باشند هیچوقت به حاشیه ها و رفتارها توجهی نمی کنند چرا که هدف در کنگره ۶۰، آموزش، یادگیری و رهائی است که همان درمان می باشد. پس نتیجه می گیریم که در کنگره وقتی فردی درمان شده و به تعادل می رسد دیگر درگیر بهانه گیری، نق زدن و معرکه گیری نشده و همیشه سعی می کند با تفکر،تجربه و آموزشهایی که گرفته با مشکلات روبرو شود و آنها را حل نماید و هیچگاه دچار معرکه گیریهای اشتباه نشود.
ویرایش: مسافر علیرضا لژیون یکم
- تعداد بازدید از این مطلب :
130