اشتباهاتم را پشت معرکه‌گیری پنهان می‌کردم

جلسه سوم از دوره هجدهم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی لویی پاستور با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» با استادی راهنما همسفر سهیلا در روز شنبه 26 آبان‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

از خداوند بابت حضور در جایگاه امن و مقدس کنگره ۶۰ سپاسگزارم و خدا را شکر برای قرارگرفتن در این جایگاه خدمتی. از آقای مهندس برای این دستور جلسات که به این زیبایی به ما آموزش می‌دهد سپاسگزارم.

یادگیری و معرکه‌گیری دو کلمه‌ای است که به‌خوبی مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. اگر بخواهم در مورد این دستور جلسه صحبت کنم، مرا به قبل از کنگره می‌برد. اصولاً ما خانواده‌هایی که با مصرف‌کننده زندگی می‌کردیم خودمان دلیل معرکه‌گیری بودیم. من هم یکی از این خانواده‌ها بودم که هم‌زمان با سه مصرف‌کننده در یک‌ خانه زندگی می‌کردم. هر جایی مهمانی که می‌رفتم در آنجا معرکه‌گیری  شروع می‌شد و هرکس یک پیشنهادی می‌داد؛ یکی می‌گفت: چرا خودت را نجات نمی‌دهی؟ یکی می‌گفت: طلاق بگیر! یکی می‌گفت: بفرستشان کمپ و ... . با یک من به جایی می‌رفتم و با صد من برمی‌گشتم؛ عوض اینکه حالم بهتر شده باشد بعد از مهمانی بدتر و ناامیدتر می‌شدم، غافل از اینکه خودم مسبب این معرکه‌گیری‌ها بودم. با نق‌زدن، غرزدن، گله‌کردن و درددل‌کردن این معرکه‌گیری‌ها ادامه داشت تا اینکه با خواست و اذن خداوند ورود ما به کنگره رقم خورد. با این دستور جلسه آشنا شدم، چقدر اندیشمندانه این دو جمله (رابطه یادگیری و معرکه‌گیری) کنار هم قرار گرفته است.

انسان چه زمانی معرکه‌گیری می‌کند؟ زمانی که دانایی و آگاهی را یاد نگرفته است، درست مثل من که بلد نبودم چگونه باید رفتار کنم یا اجازه ندهم هر کسی به خودش اجازه دهد در مورد خانواده‌ام، خانه‌ام و عزیزانم پیشنهاد و نظر دهند، حریم خانه‌ام را خودم برای آنها باز می‌کردم. خدا را شکر با قرارگرفتن در کنگره و با آموزش‌های اینجا یاد گرفتم چطور از خانه و خانواده‌ام حفظ و نگهداری کنم. یادگیری مسئله بسیار بسیار حائز اهمیت است؛ در واقع انسان برای یادگیری پا به هستی گذاشته است. در همه حال یاد می‌گیریم که چطور زندگی کنیم؛ من در کنگره یاد گرفتم چطور تفکر و صحبت کنم، از جسم خود مراقبت کنم، چه گونه غذا بخورم و چطور عشق و محبت بورزم. یادگیری یک اصل خیلی مهم برای ما انسان‌ها است که با آن به‌سلامتی و آرامش می‌رسیم.

فهمیدم خودم و اشتباهاتم را پشت معرکه‌گیری پنهان می‌کردم و با صرف‌نظرکردن از وظایفی که داشتم همیشه به خودم حق می‌دادم و طلبکار بودم؛ البته معرکه‌گیری همیشه صورت بدی ندارد؛ مثلاً برای کمک و یاری‌رساندن به دیگران یا برای آموزش و ایجاد سرگرمی انجام می‌شد که بیشتر در قدیم بود و بعضی‌اوقات هم برای کسب درآمد افراد صورت می‌گرفت.

در اینجا می‌خواهم اشاره‌ای به صحبت‌های استاد امین در سی دی گره قدرت داشته باشم که بی‌ارتباط با این موضع نیست. ایشان بیان می‌کنند: زمانی که انسان در جایگاهی یا قدرتی قرار می‌گیرد دوست دارد دیده شود و مورد تأیید و تعریف دیگران قرار گیرد و نام برده شود تا اینکه خودش از جایگاهی که دارد احساس رضایت داشته باشد. امیدوارم در هر جایگاه و خدمتی یا قسمتی قرار می‌گیریم از خودمان راضی باشیم و سرمان به کار خودمان باشد.

رابط خبری: همسفر نصرت رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون یازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی لویی پاستور