جلسه سوم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی چرمهین با استادی راهنما همسفر محدثه با دستور جلسه «رابطه یاد گیری و معرکه گیری» روز شنبه ۲۵آبان ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
در ابتدا خداوند بزرگ را شاکر و سپاس‌گزارم که اجازه داد در این بعد از حیات در کنگره آموزش بگیرم و خدمت کنم. قدر مسلم رابطه‌ای که بین یادگیری و معرکه‌گیری می‌توانیم برقرار کنیم این است که هر زمان از آموزش و خدمت فاصله بگیریم به سمت معرکه گیری کشیده می‌شویم؛ یادگیری و معرکه گیری در کنار هم وجود ندارند.
شهر وجودی، تفکرات و ذهن ما فقط جای یکی از این‌ها است؛ یادگیری، آموزش و خدمت با معرکه گیری، نق زدن و حاشیه است؛ معرکه گیری، نق زدن و حاشیه همه تجلی نادانی، جهل و ناآگاهی است. در تمام شروع جلسات کنگره۶۰ نگهبان می‌خواند که برای رهایی از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است؛ چهارده ثانیه سکوت نماییم و به خداوند بزرگ پناه ببریم.ما دشمن بیرونی نداریم، دشمن ما در درون ما است؛ آن فردی که به ما آسیب می رساند، خودمان هستیم. تنها فردی که می تواند ما را نابود کند و تنها می‌تواند جایگاه ما را متزلزل کند و باعث سقوط ما می‌شود خودمان هستیم. جهل و نادانی ممکن است که در درون هر انسانی باشد و برای همین باید بیاموزیم، آموزش ببینیم و عمل کنیم؛ در کنگره ما به آموزش نیاز داریم، اگر علم نباشد تغییر صورت نمی‌گیرد.
در سیدی «نقش آموزش در رهایی» استاد امین علم را تغییر، تبدیل و سپس ترخیص تعریف کرده‌اند؛ تغییرات در یک فرد مصرف کننده باعث تبدیل او به فردی سالم شده است که در نتیجه اعمال او سالم می شود. در «وادی دوازدهم» آموزش گرفتیم که «تغییر، تبدیل و ترخیص» سه عامل که سبب حرکت می‌شود و در این مسیر نیروهایی به ما کمک می‌کند که سبب کشف بسیاری از علوم و دستیابی به بیشتر منابع شده است. علم، شامل کشف قوانین می‌شود که آن قوانین بر راستی یا درستی یا حقیقت دلالت داشته باشد.
در سی دی «علم» استاد امین می‌فرمایند: «آموزش علم و قوانین به تنهایی به وقوع نمی‌پیوندند». یادگیری این قوانین به تنهایی و توسط شخص و بدون حضور استاد و راهنما و تفویض آن علم از سوی او هیچ اتفاق و آموزش در رهجو انجام پذیر نبوده و نخواهد بود. در این خصوص تجربه حرف اول را می‌زند.تمام مشکلات شخص از جهل و ناآگاهی او است، در سیدی «جهل» گفته شده است که جهل خود به خود به‌وجود نمی‌آید در ابتدا یک فرمان و پوشش می‌خواهد که آن را انجام دهیم. فرمان جهل همیشه از روی چیزهای بسیار خوب شروع می‌شود، اگر انسانی بداند ظلم بد است ظلم نمی‌کند.
متون آموزشی بسیار مهم هستند؛ بنابراین درگذشته افرادی بودند که می‌خواستند خود را تزکیه و نفس را از بین ببرند. آموزش، حساب و کتاب دارد این نیست که یک‌سری افراد دور هم جمع شوند که بدون متون آموزش و کتاب بخواهند از یکدیگر آموزش بگیرند و تجربه کسب کنند. باید بدانیم آموزش چیست؟ به چه شخصی باید آموزش دهیم؟ این کار توسط چه شخصی باید انجام شود؟ اگر انسان از آموزش‌ها جلوتر نباشد به صحت و سقم آن پی نمی‌برد. فردی می‌تواند از نوشتارها و گفتارها جلوتر باشد که اطلاعات و آگاهی او بسیار باشد.
آموزش نیاز به کسب سواد در آن زمینه دارد؛ طبق سیدی «سواد و اضلاع سواد» برای آموزش و یادگیری ما باید سواد آن علم را داشته باشیم. در سواد میزان تحصیلات مهم است؛ اما نشانه دانایی و آگاهی نیست و انسان دانا فردی است که قبل از پرداختن به خواسته ها آن‌ها را تحلیل کند. اگر از آموزگار بیاموزیم زمان و هزینه بسیار کم‌تری پرداخت خواهیم کرد. برای این که به دانایی و یادگیری بسیاری از ابعاد برسیم باید از درد و رنج ها عبور کنیم.
تمام آموزش‌‌های کنگره و عمل به آن یعنی فاصله گرفتن از معرکه گیری، حاشیه و نق زدن تمام متون کنگره درصدد است تا در پرتو همین آموزش‌ها بتوانیم هنر درست زندگی کردن را فرا بگیریم، زیرا بر مبنای آموزش درست و در نهایت عملی کردن آن رسیدن به تعادل و آرامش است. این مهم اتفاق نخواهد افتاد مگر با دوری از معرکه گیری و در حاشیه بودن امیدوارم بتوانیم با آموزش درست به تعادل لازم برسیم و از ضربه زدن به خود جلوگیری کنیم.
منبع: مقاله دیده‌بان محترم مسافر علی خدامی وسی‌دی‌های کنگره ۶۰
نویسنده: راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
ویراستار و رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
عکس: همسفر شهناز مرزبان خبری
ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی چرمهین
- تعداد بازدید از این مطلب :
210