سیزدهمین جلسه از دوره ششم سری کارگاههای آموزش مجازی همسفران نمایندگی هاتف با استادی راهنمای تازهواردین همسفر مریم با دستور جلسه «رابطه یادگیری با معرکهگیری» در روز شنبه ۲۶ آبانماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
ما برای یادگیری و آموزش به کنگره آمدهایم و انسانهایی میتوانند در این مسیر موفق باشند که عشق به آموختن و خدمت به همنوع داشته باشند. آموزش و یادگیری در کنگره۶۰ برای همه در تمامی سطوح (تازهوارد، سفراول، سفر دوم، راهنما، مرزبان، ایجنت، اسیستانت، دیده بان و نگهبان) به یک شکل است و همه در حال آموزش و یادگیری هستند. جناب مهندس میفرمایند: «بزرگترین دشمن انسان جهل و نادانی او است». ما دشمن بیرونی نداریم دشمن ما در درون ما است.
هیچ کسی نمیتواند از بیرون به ما آسیب بزند، این خود ما هستیم که خودمان را نابود میکنیم. جهل و نادانی ممکن است در درون هرکس باشد برای همین باید به دنبال یادگیری و آموزش باشیم. ما در کنگره۶۰ چشم گفتن را یاد میگیریم تا از منیت دور شویم؛ وقتی از آموزش دور میشویم وارد معرکهگیری میشویم و اگر سطح دانایی ما کم باشد وارد مسائل منفی و حاشیه میشویم. معرکهگیری ابتدا در ذهن و تفکر ایجاد میشود و ما را از مسیر درمان و آموزش دور میکند. معرکهگیری در اثر (کمبود دانش، حسادت، خود خواهی، منیت) به وجود میآید. یکی از ابزارهای مهم برای جلوگیری از معرکهگیری وجود لژیون در گنگره است که در گروههای دیگر وجود ندارد.
ابزار دیگر سیدیهای آموزشی و نشریات است که با گوش دادن و خواندن آنها آموزش میبینیم و آگاه میشویم. ما در شروع سفر نمیتوانیم تشخيص دهیم کدام عمل سالم و کدام عمل ناسالم است؛ پس باید تاريکی ها را تجربه کنیم، آموزش ببینیم و به دنبال آن تفکر کنیم تا به دانایی برسیم. انسان یا به سمت جلو و روشناییها حرکت میکند یا به سمت عقب درجا میزند. انسانی که برای رهایی قدم برمیدارد و حرکت میکند شروع به بالا رفتن میکند و به جایگاههای خوب میرسد؛ پس باید مواظب باشد؛ چون اگر وارد معرکهگیری شود به سمت تاريکیها میرود و قربانی میشود. معرکهگیری در تمام سطوح زندگی وجود دارد در (خانواده، دانشگاه، مدرسه و ... همهجا) است؛ چون شیطان هميشه به زیباترین شکل ممکن وارد افکار انسان میشود.
یک سفر اولی هیچ وقت وارد معرکهگیری نمیشود؛ چون هنوز اول راه است و هنوز درختی است که میوه ندارد؛ پس آفت هم نمیزند. استاد امین در سیدی «آفت» فرمودند: «آفت مال درختی است که به بار نشسته باشد ميوه و ثمر داشته باشد».
من از کجا بفهمم که وارد تاريکیها شدهام؟ زمانی که بدانم احساس من نسبت به دیگران چگونه است؛ اگر هیچ احساسی ندارم یا فقط اشتباهات دیگران را میبینم پس بدانم که به خواب میروم؛ اما انسان بزرگ خصوصیتی که دارد این است که به دیگران اجازه اشتباه کردن و رشد کردن میدهد. اگر در کنگره خوبیها را نمیبینیم و هميشه به دنبال دیدن ضعفهای دیگران هستیم؛ پس از لذت بردن دور میشویم.
به جای اینکه همیشه به دنبال دیدن مشکلات باشیم به دنبال حل آن مشکلات باشیم؛ چون مشکلات یک سرش در درون من است، آنجایی که وارد حرص خوردن شدیم بدانیم در تاریکی هستیم. مسیر تکامل هموار نیست همیشه هستند کسانی که حال من را بد کنند؛ باید اشکال را در سیستم نبینم اشکال را در خودم ببینم، رشد کنم و قوی شوم. باید حال خوب خودم را به بهای اندک نفروشم. از زمانی که سعی کنم بینقص عمل کنم تبدیل به انسان دیگری میشوم تا بتوانم در این مسیر آموزش ببینم و خدمت کنم و در راستای اهداف کنگره که خودشناسی است، با تمام توان در مسیر آگاهی و دانایی حرکت کنم.
رابطخبری: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)
عکاسخبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون پانزدهم)
ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
88