مسئله یادگیری و معرکه‌ گیری مانند دو کفه ترازو می‌مانند

جلسه دهم از دوره پانزدهم کارگاه‌های مجازی همسفران نمایندگی پاکدشت با استادی راهنما همسفر فاطمه با دستور جلسه: «رابطه یادگیری و معرکه گیری» روز شنبه ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

انسان موجودی است که از زمان خلق او تا مراحل سیر تکاملی خود نیاز به آموزش و یادگیری دارد. با ورود به کنگره اولین چیزی که من به عنوان رهجو باید یاد بگیرم این است که داشته‌های خود را کنار بگذارم، فرمان‌بردار راهنما و تابع حرمت و قوانین کنگره باشم تا بتوانم از آموزش‌های ناب کنگره استفاده کنم و پذیرش این را داشته باشم که اگر داشته‌های من به‌ درد من می‌خورد، انسان بی‌تعادلی نبودم و از پس مشکلات خودم بر می‌آمدم؛ اما یادگیری نیاز به مثلث دانایی که شامل: تفکر، تجربه و آموزش می‌شود دارد و نقطه مقابل یادگیری، معرکه‌ گیری می‌باشد که ریشه در جهل و نادانی انسان دارد. زمانی‌که رهجویی کم‌کاری می‌کند، سی‌دی نمی‌نویسد، درست حرکت نمی‌کند و سفر خوبی را انجام نمی‌دهد، با غیبت‌ کردن، تجسس و یا نق‌ زدن خودش را پنهان و توجیه می‌کند و قطعاً افراد هم‌حس خودش را هم پیدا می‌کند، همان‌طور که آب می‌گردد گودال را پیدا می‌کند افراد نیز به‌جای آموزش، یادگیری و دریافت انرژی وارد معرکه‌گیری می‌شوند این افراد دائم طلب‌کار هستند و از همه چیز ایراد می‌گیرند و همیشه تماشاچی هستند؛ ولی اگر رهجو شاگرد خوبی باشد و شاگرد بودن را در مرحله اول به‌درستی اجرا کند قطعاً فرمان‌بردار خوبی خواهد بود و با دریافت آموزش و یادگیری تغییر جایگاه نیز می‌دهد و به حال خوش و آرامش بیشتری می‌رسد و جزء خدمتگزاران کنگره خواهد بود. 

در مورد معرکه گیری می‌شود گفت: معرکه‌ گیری در زندگی همه جاری است و فقط به رهجو بودن و کنگره ختم نمی‌شود. اگر در زندگی هم فردی مسئولیت خود را به‌درستی انجام ندهد می‌تواند برای پنهان شدن و عدم پذیرش نقص‌ها و مشکلات خود از نق زدن و معرکه گیری استفاده کند. در سی‌دی رابطه یادگیری و معرکه گیری به خوبی آقای مهندس راجع‌به معرکه گیری صحبت کردند، به عنوان مثال: خانم غذا را شور می‌کند و کافی است همسرش بگوید غذا شور شده است، خانم با معرکه گیری کاری می‌کند که همسرش از گفته خودش پشیمان شود و وارد حاشیه‌ها می‌شود تا ایراد و نقص کار خود را پنهان کند که این موضوع دلیل بر نادانی فرد می‌باشد در واقع مسئله یادگیری و معرکه‌ گیری مانند دو کفه ترازو می‌مانند که هرچه سطح دانایی، دانش و معرفت بالا برود کفه ترازوی معرکه‌ گیری پایین می‌آید و برعکس هر‌‌چه سطح آموزش و یادگیری پایین بیاید کفه ترازوی معرکه‌ گیری بالا می‌رود. استحکام و بنای سیستم کنگره۶۰ منوط به آموزش‌پذیری و خدمت بنا شده است و اگر رهجو غیر از این عمل کند از قطار در حال حرکت کنگره جا می‌ماند و به عقب برمی‌گردد و این جز تخریب و حال خراب چیزی برایش رقم نمی‌خورد. شهر وجودی، تفکرات و ذهن ما فقط جای یکی از این‌ها است یا یادگیری، آموزش و خدمت و یا معرکه‌ گیری، نق زدن، درگیری و حاشیه‌ها و ... تنها کسی که می‌تواند جایگاه انسان را متزلزل کند، خود انسان است که ریشه در جهل و نادانی انسان دارد و زمانی معرکه‌ گیری کم‌رنگ می‌شود که مثلث دانایی رشد کند. در هر اجتماع و ارگان از مدرسه گرفته تا دانشگاه، کارخانه و ... هرجایی که تعدادی انسان در کنار هم باشند، معرکه‌ گیری ممکن است اتفاق بیفتد و کنگره هم از این قائده مستثنا نیست در واقع اگر افسار نفس و خواسته‌های آن را دست نگیریم نفس، افسار ما را در دست می‌گیرد.

تایپ: راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر نازی رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت رهجوی همسفر سمیه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی پاکدشت