جلسه چهارم از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان با استادی راهنما همسفر مریم با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» در روز شنبه ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
دستور جلسه رابطه یادگیری و معرکه‌گیری است. برای درک بهتر این مسئله ابتدا باید معنای کلمات کلیدی آن؛ یعنی یادگیری و معرکه‌گیری را بدانیم و در مرحله بعد، رابطه‌ای که بین این دو وجود دارد را بشناسیم. یادگیری عبارت است از تغییر نسبتاً پایدار در احساس، تفکر و رفتار فرد که بر اساس تجربه ایجاد شده باشد. یادگیری یعنی آموزش گرفتن و معرکه‌گیری نوعی نمایش عمومی است که در آن معرکه‌گیر می‌تواند با انجام اعمالی، بینندگان را که دور تا دور آن جمع شده‌اند سرگرم کند. زمانی‌که انسان اشتباهات خود را درنظر نگرفته و دیگران را مقصر قلمداد کند وارد معرکه‌گیری می‌شود. معرکه‌گیری در اثر کمبود دانش، اطلاعات و داشتن منیت، ترس و ناامیدی به‌وجود می‌آید. شخص معرکه‌گیر برای این که تنها نباشد دیگران را با خود همراه می‌سازد و مدام در حال نق زدن و حاشیه‌پراکنی است که به اهداف خود برسد که طبق قوانین و اصول کنگره۶۰ این شخص حال خوبی ندارد و رها نمی‌شود؛ چون به برنامه عمل نکرده است.
معرکه‌گیری، تمرکز و انرژی ما را از دریافت آموزش‌ها دور می‌کند. کسانی‌که در مسیر آموزش و یادگیری قرار نگیرند و مدام وقت و انرژی خود را صرف پیدا کردن عیب‌های افراد و حتی سیستم کنگره۶۰ کنند، ناخودآگاه از مسیر اصلی خارج شده و درگیر مسائل منفی که پایه آن جز ضد ارزش‌ها چیز دیگری نیست، می‌شوند. در واقع کنگره۶۰ مثل گردباد سبزی است که وقتی شروع به گردش می‌کند، کسانی که آموزش‌ها را جدی نمی‌گیرند و سبک و کم‌بار هستند به حاشیه گردباد می‌روند و اگر سنگین و پربار باشند به وسط گردباد می‌آیند و سپس از زمین کنده و به سماء یا رهایی و آرامش می‌رسند؛ حال اگر در وسط گردباد خلاف مسیر حرکت کنند، خرد شده و از بین خواهند رفت و دیگر از فضای کنگره لذتی نمی‌برند. در سی‌دی فضولی و آسایش هم جناب مهندس فرمودند: «آن‌هایی که دست به فضولی می‌زنند از گردونه خارج می‌شوند.»
دو مفهوم یادگیری و معرکه‌گیری هیچ وجه شباهتی با هم ندارند و در دو نقطه مقابل هم هستند و به قول آقای مهندس: «دو کفه ترازو هستند که هرچقدر یادگیری انسان و دانایی او بالاتر برود کفه معرکه‌گیری سبک‌تر می‌شود.» در کنگره آموختیم: «هیچ فسادی صورت نمی‌گیرد مگر انسان لباس تقوا و ارزشی تن آن ضد ارزش کند»؛ انسانی که دچار این ضد ارزش می‌شود اصلاً نمی‌گوید عیب و اشکال از من است و اشتباه کردم؛ بلکه با عنوان خیرخواه بودن و صفات نیکو عیب خود را می‌پوشاند.
انسان اگر نفس خود را سرکار نگذارد، نفس او را سرکار خواهد گذاشت؛ چون تمامی صفات رذایل و فضائل درون آدم هست؛ باید در مسیری حرکت کند که صفات مثبت و ارزشی را به یاد آورد و آن‌ها را رشد بدهد. خدا را شکر در کنگره۶۰ این فرصت در اختیار همه قرار داده شده است که نفس طغیان‌گر خود را تربیت کنند و مثلث دانایی (آموزش، تجربه و تفکر) را در خود رشد دهند و تقویت کنند. اگر به‌دنبال حال خوب و رهایی هستیم؛ باید بازیگر باشیم و برای رسیدن به خواسته‌ها، تلاش و زحمت بکشیم. شرط اول برای رسیدن به این تعادل و آرامش، آموزش گرفتن است. آموزش‌ها و قوانین کنگره۶۰ و اجرایی کردن آن‌ها مهم‌ترین نقش را در مسیر به‌تعادل رسیدن بازی می‌کنند.
در آخر؛ تله‌ای که انسان به‌واسطه صفت‌های ضد ارزشی در آن گرفتار می‌شود تا زمانی‌که آن صفت‌ها را نشناسد و حل نکند از بند آن‌ها رهایی پیدا نخواهد کرد. امیدوارم با فرمانبرداری از حرمت‌ها و قوانین کنگره۶۰ روزبه‌روز حال بهتر، آرامش و قوت قلب بیشتری را احساس کنیم و برای نزدیک شدن به اهداف کنگره۶۰ تلاش و پشتکار در مسیر صراط مستقیم داشته باشیم.
رابط خبری: همسفر زهرا (م) رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
ارسال: راهنما همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
585