هفتمین جلسه از دوره هشتم کارگاههای آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگره ۶۰، نمایندگی خیام نیشابوری با استادی ایجنت همسفر انسیه و نگهبانی مسافر امان و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه «گلریزان» پنجشنبه 17 آبانماه ۱۴۰۳ رأس ساعت 17 آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان انسیه هستم همسفر محمد. خداوند را شاکرم که به من توفیق دادند تا در این جایگاه باشم و خدمت کنم و همچنین تشکر میکنم از نگهبان و دبیر محترم و دیگر خدمتگزاران محترم شعبه خیام که تمام همکاری لازم را داشتند. تا من بتوانم در این جایگاه خدمتی حضور پیدا کنم. این هفته، هفتة گلریزان هست و در تمام شعب مختلف کنگره به فراخور زمان های مناسبی که در نظر گرفتهاند حتماً یک روز در هفته را جشن باشکوهی برگزار کردهاند و این اتفاق بسیار زیبا هم در شعبة ما افتاد. در قسمت همسفران روز دوشنبه و قسمت مسافران روز سهشنبه جشن بسیار با شکوهی داشتیم.
به بخش گلریزان و مسئلة مالی در کنگره که فکر میکنم، همیشه این در ذهن من بود که میگفتند باید خمس مالت را به قشر خاصی در جامعه ببخشی و همیشه هم این سؤال در ذهنم مطرح بود که چرا باید این کار صورت بگیرد؟ حتی قدیمیترها میگفتند که وسایلی که یک سال از آنها استفاده نمیکنیم هم به آنها خمس تعلق میگیرد و در خاطر دارم که مادرم به من توصیه میکرد گاهی ظروفی که مورد استفاده قرار نمیگیرد را حداقل یکبار در سال شستوشو دهم تا به آن خمس تعلق نگیرد و اما من فلسفه این عمل را نمیدانستم و حتی خودم را مبرّا میدانستم از این موضوع؛ با حضورم در کنگره دلیل این توصیه مهم دینی و شرعی را متوجه شدم با سفارشها و تأکیدات جناب مهندس بر روی مستحکم کردن پایههای مالی کنگره دریافتم که این کار برای تقویت پایههای مالی زندگی شخصی خودمان میباشد و جناب مهندس هم از همان ابتدای شروع کار کنگره هم کمک هیچ ارگان دولتی و غیر دولتی را قبول نکردند و اعتقاد داشتند که اعضای کنگره ۶۰ باید از نظر مالی فقط و فقط روی پای خود بایستند. شاید در همان ابتدا ما دلیل این امر مهم را نمیدانستیم که همینطور که گفتم برای این بود که ما روی پای خودمان بایستیم و الان میبینیم که اکثر شعب کنگره ۶۰ در تمامی شعب کشور، اموال متعلق به خود کنگره است و ملکهای را خریداری کردهاند و مسئله مهم دیگر هم اینکه گفته میشود بخشی از اموال ما در واقع نیاز دیگران است، اینکه من داشته باشم؛ ولی همسایه نداشته باشد، اینکه من داشته باشم؛ ولی یک قشری در جامعه نداشته باشند، یک موردش این است که اصلاً حال خوبی نداریم و در آن جامع حس و حال خوبی نداریم و بعد از این مطلب جناب مهندس خیلی این موضوع را مطرح میکنند که اگر قشری از جامعه باشند که به هر دلیلی ندارند و نیازمندند اگر ما به فکر رفع نیاز آنان نباشیم و احتمال اینکه آنها از دیوار خانة ما بالا بروند بسیار زیاد است و خانواده و فرزندان ما دچار مشکلات زیادی میشوند. پس خمس مال ما هم به همین دلیل است که بتوانیم نیاز دیگران را در حد توان خود رفع کنیم. اینکه میگویم خدا میرساند و کمک میکند در واقع تمام نیروها و تواناییهای درونی ما را به ما نشان میدهد. اینست که اول میآموزیم که سردار زندگی خود باشیم، دنور و پهلوان زندگی خودمان باشیم، جناب مهندس میگوید که ما نمیگوییم که نمیخواهد پهلوان شوی! نه. اول بیاموز که در زندگی خودت پهلوان بشوی و بعد در کنگره پهلوان بشو. اول تواناییهای خودت را پیدا کن برای خودت، همسر و فرزندانت پهلوان بشو و بعد برای کنگره اقدام کن. به همین ترتیب هم اتفاق میافتد و افرادی که در کنگره رها میشوند کم کم برای سرداری، دنوری و پهلوانی اقدام میکنند. البته که تمام مشارکتها و کمکهای مالی ارزشمند است، گاهی یک فرد با ۵۰۰ هزار تومان پهلوان میشود، در واقع تمام دارایی خود را میبخشد و تمام داراییش را وسط میگذارد. اتفاقات بسیار زیادی در این گلریزان میافتد، من به ماه مهر و آبان که میرسم با خودم میگویم ماه مهر و محبت و بخشندگی فرا رسیده است. آقای مهندس دیروز به خوبی حق مطلب را بیان کردند، در قدیم در ایران گلریزان بسیار انجام میشد، هر فردی که مشکل داشت اطرافیان برایش گلریزان میکردند و به او کمک میکردند تا مشکلش را حل کند ولی در ایران امروز متأسفانه کم شده است، که خوشبختانه در کنگره به این اصل مهم توجه شده است و افراد کنگره این کمک کردن را به خوبی آموختهاند و در گلریزان ها این موضوع را خیلی خوب به اثبات رساندهاند. از همه شما عزیزان که به صحبتهای من گوش کردید متشکرم.
عکس: مسافر حسین (لژیون دهم)
تایپ : مسافر ارمان و مسافر امیر (لژیون هشتم)
بارگذاری: خدمتگزار سایت مسافر محمد (لژیون سوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
197