زکات حال خوش

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی معدن فیروزه با استادی راهنما همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «گل‌ریزان» روز سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این توفیق را به من داد که در این جلسه حضور داشته باشم و در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم و از شما همسفران آموزش بگیرم. ابتدا تبریک ویژه دارم برای جشن بزرگ گل‌ریزان به خانواده بزرگ کنگره۶۰، اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند آن بنا کم‌کم را به نابودی می‌رود، اما ساکنین آباد بناهای خراب یا ویرانه‌ها را هم آباد می‌کنند. این‌یک پیام برای همه ما است که بنایی که در آن قرار گرفته‌ایم از کنارش بی‌تفاوت رد نشویم و ناسپاس نباشیم. همه ما زمانی در تاریکی‌های اعتیاد به سر می‌بردیم و آبادی‌های زندگی و دارایی خودمان را به نابودی و فنا کشیدیم و سلامت جسم، روح و روان ما تحت تأثیر این بلای خانمان‌سوز بود و امروز که به حال خوش رسیدیم؛ باید قدردان باشیم.

ما چند جشن بزرگ در کنگره‌ داریم که جشن بزرگ گل‌ریزان، گل سرسبد همه این جشن‌ها است که زکات حال خوش خودمان را در این جشن می‌پردازیم، گل‌ریزان روزی است که از آسمان به زندگی افراد ناامید و خسته از اعتیاد گل می‌ریزد و آزمونی است برای ما که خودمان را محک بزنیم که در طول سفر چه تجربیاتی را کسب کردیم و چه‌قدر توانستیم به دانایی و آگاهی خودمان اضافه کنیم،  درواقع جشن شکرگزاری است، شکرگزاری از خداوند بزرگ و مخلوقین او که به ما اجازه داده است یک قطره کوچک از این اقیانوس باشیم و خداوند چنین بستری را برای هر انسانی فراهم نمی‌کند. انسان با دو هدف آفریده‌ شده است، یکی یادگرفتن و آموزش و دیگری خدمت که خدمت می‌تواند معنوی باشد و هم می‌تواند مالی باشد که در کنگره ما به هر دو نیازمندیم و هر ساختار برای رشد و بقا نیاز به سه پارامتر دارد.

یک نیروی متخصص دو علم و دانش و آگاهی و سوم منبع مالی. ما در کنگره ۱۴ وادی داریم که آموزش می‌گیریم، وقتی به وادی سیزدهم می‌رسیم می‌گوید پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است در این ۱۳ وادی حرکت کردیم پالایش شدیم و تفکرمان را به کار گرفتیم و حالا رسیدیم به وادی چهاردهم که وادی محبت و عشق است و ما نباید فقط گیرنده باشیم و باید دهنده هم باشیم تا به وادی محبت برسیم آقای مهندس به ما می‌گوید هرچه را بکارید همان را درو می‌کنید آرامش، عشق ،محبت،ثروت و اگر باد بکارید طوفان درو می‌کنید، کسی که بخشش دارد می‌تواند وادی چهاردهم را اجرا کند و معنای عشق و محبت را درک می‌کند چون محبت و عشق را کاملاً دریافت کرده است.

روزی ما مثل مهمان بودیم و از ما مهمانداری کردند حالا هم نوبت ما است که از مهمان‌های جدید مهمانداری کنیم. وادی چهاردهم به من می‌آموزد که من در قبال انسان‌های مصرف‌کننده مسئول هستم؛ چون با علم کنگره آشنا شده‌ام و درمان شده‌ام و ما انسان‌ها مثل دانه‌های تسبیح به‌هم‌ پیوسته‌ایم و در کنار همدیگر قرار داریم. بنی‌آدم اعضاء یکدیگرند    که در آفرینش ز یک گوهرند    چو عضوی به درد آورد روزگار     دگر عضوها را نماند قرار و این‌که بدانیم بخشنده بودن شرط دارد و باید بخشندگی تدریجی در من اتفاق بیفتد و من یک‌باره نمی‌توانم به جایگاه دنوری، پهلوانی و سرداری برسم و باید شخص ارتقاء خود را حس کند و از آن لذت کافی را ببرد و باید از خود بپرسم که آیا می‌توانم خط روشنی باشم و هدایت‌گر کسی باشم؛ چون ما خود همان گمراهانی بودیم که به دنبال نور امید بودیم تاریکی را طی کردیم و کمک خواستیم تا این‌که یکی خودش را وقف کرد و بی توقع، بی‌منت و خط سفیدی شد بر این جاده ظلمات تا حرکت کنیم و با کمکی که حس کنیم قرار است کدامین پدر را به آغوش گرم خانواده برگردانیم و امید را در دل همسر و مادری روشن کنیم و لبخند را روی لب فرزندی بکاریم.

در ادامه تصاویری از برگزاری جشن گل‌ریزان

تایپ و نگارش: همسفر سمانه از راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم) 
عکاس: مرزبان خبری همسفر لیلا 
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر ساناز
همسفران نمایندگی معدن فیروزه نیشابور