خداوند نهایت محبت، عشق و بخشش است. در آدمی، این محبت با معرفت پدید آمده و عشق با عمل سالم و بخشش، که عدالت را در هستی جاری مینماید. زیرا این زندگی، آفریده خداوند و تجلی نور اوست و این سه اصل، قوانین لاینفک هستی و کائنات میباشند. تجلی نور در انسان است یعنی زمانی که انسان در ظاهر با باریتعالی معاملهای میکند و بخششی درخور قدرت مطلق انجام میدهد، اگر به آن عمل، آگاهی و شناخت پیدا کرده باشد در اصل روزنه موجودیت را در وجود خود فراخ نموده است که آن روزنه موجودیت باعث میگردد که نور خداوند در وجود او که همانا نور ایمان است متجلی گردد.
خداوند بخشنده است و این بخشندگی را در اختیار همه مخلوقات خود قرار داده است. زیرا راه رسیدن به قدرت مطلق، شاد کردن خلق خدا و شاد زیستن خویش است.
قانوني که برای بقا و پویایی هر ساختاری لازم است، شامل سه اصل: علم، دانش و نیروی متخصص و منابع مالی میباشد که این امر به زیبایی در کنگره ۶۰ ترسیم شده است. علم و دانش، در عالیترین سطح ممکن تولید و به کار گرفته میشود. در کنار این علم، انسانهایی وجود دارند که حامل این علم و دانش بوده و به خوبی آن را آموخته و فرا گرفته و به کار میبرند. ضمناً جهت ارتقا دیگر اعضا به آنها نیز انتقال میدهند. اما بخش سوم که بدون آن دو بخش دیگر کارایی لازم را نخواهند داشت، منابع مالی است. این امر برای هر سازمان و ساختاری، نقش حیاتی داشته و بدون پشتوانه مالی کوچکترین حرکتی انجامپذیر نخواهد بود.
راهنما و معلم بزرگ کنگره، سردار در ابتدای مباحث راهنمایی، در مورد سفر بنیان کنگره در سال ۷۶ همواره در این خصوص تاکید بسیار زیادی داشته و از ایشان میخواستند که پایههای مالی خود و کنگره را مستحکم نمایند. آقای مهندس نیز این سخنان را همواره نصبالعین خود قرار داده و به خوبی فرا گرفته و به بهترین وجه ممکن به اجرا درآورده اند. ایشان از همان ابتدای فعالیت کنگره، بنایی را بنیان نهادند که از حیث امور مالی قدرتمند بوده و روی پای خود بایستد و فقط به خود متکی باشد. در کنار آن، تمامی آموزههایی که از اساتید ارجمند خود آموختهاند، خالصانه و با بیانی شیوا به اعضای کنگره منتقل نمودند. اکنون همه ما میدانیم که مسئله توان مالی چه نقش مهمی در زندگی ما دارد و اگر از نقطه نظر مالی ضعیف باشیم در کل امورات زندگی به مشکل برمیخوریم. ضمنا در کنار استحکام پایههای مالی، اعضا آموخته اند که میبایست بخشی از توان مالیشان را به امور انسان دوستانه اختصاص دهند. زیرا در غیر این صورت آن مال و اندوخته، برایشان خوشبختی و سعادت به ارمغان نخواهد داشت.
در حقیقت منابع مالی زمانی با خود سعادت و خوشبختی به همراه میآورد که اولاً از مسیر درست و صراط مستقیم حاصل شود و دیگر اینکه بخشی از آن انفاق گردد. به خاطر همین بود که، بعد از پیشنهاد آقای مهندس در شورای دیدهبانان (پیشنهاد حسابی تحت عنوان حساب زمین و ساختمان) در سال ۱۳۸۴ کنگره توانسته است در بسیاری از شهرها و نمایندگیها اقدام به خرید زمین و ساختمان نماید. در همین راستا، چند سالی است که به پیشنهاد آقای مهندس عنوان گلریزان به دستور جلسات سالیانه اضافه شده و در این هفته جشنی به مناسبت گلریزان برگزار میگردد.
در باور کسی نمیگنجد، افرادی که زمانی مصرفکننده مواد مخدر بودهاند پس از رهایی به چنان سطحی از آگاهی و معرفت برسند که بتوانند مبالغ چشمگیری را جهت احیای انسانهای دربند دیگری که هرگز نمیشناسند اختصاص دهند. به قول آقای مهندس این فقط به دلیل آن است که این چاه به آب رسیده است. آری، اگر این چاه به آب نرسیده بود، امروز ما شاهد شکوفایی، پویایی و احیای انسانهای بیشماری در این ساختار نبودیم. اکنون چند سالی است که جشن گلریزان به زیبایی و شکوه هرچه تمامتر در کلیه نمایندگیهای کنگره برگزار گردیده و هر ساله مبالغ قابل توجهی جهت پیشبرد اهداف و آرمانهای کنگره۶۰ و به منظور رهایی انسانهای دربند اعتیاد جمعآوری میگردد. هم اکنون یکی از افتخارات بزرگ برای اعضای کنگره، عضویت در لژیون سردار میباشد و این نامگذاری به احترام راهنما و معلم بزرگ کنگره، به نام لژیون سردار نامگذاری شده است. باشد تا بتوانیم همراه با آموزههایی که فرا گرفتهایم، با حسی سرشار از عشق، محبت و با شادی در این جشن شرکت کرده و بتوانیم اندکی از دِین خودمان را در این خصوص به بهترین شکل ممکن اَدا نماییم.
همه ما سعی میکنیم در جشن بزرگ گلریزان شرکت کرده، تا اولا حال دلمان خوب شود و ثانیا به لطف نیت پاکمان، برکت، عشق و محبت در زندگیمان ساری و جاری گردد. مطمئن باشید که خداوند چنین بستر خدمت و بخششی را برای همه انسانها فراهم نمیکند. حال که این امر برای ما مهیا شده است، سعی کنیم قدر آنرا شناخته و در حد توانمان درخشش داشته باشیم، زیرا یکی از بزرگترین عبادات در نزد خداوند، خدمت کردن به خلق خدا و انسانهای همنوع خود میباشد.
حسن ختام این مطلب، پیام زیبای مهندس به مناسبت هفته گلریزان است که میفرمایند اگر بنایی آباد باشد، اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم کم رو به نابودی و خرابی میرود. اما ساکنین آباد، در بناهای خراب و ویرانهها، میتوانند آنها را احیا نمایند.
به قلم: مسافر محمد (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: مسافر حسین (خدمتگزار سایت)
- تعداد بازدید از این مطلب :
91