گلریزان

سلام دوستان زهرا هستم همسفر

مقدمه:
اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند، بنا کم‌کم رو به نابودی می‌رود. اما ساکنین آباد بناهای خراب و ویرانه را آباد می‌کنند. گلریزان سال ۱۴۰۳ بر تمامی اعضا کنگره ۶۰ مبارک باد.

اصل مطلب:
در مورد دستور جلسه گلریزان فکر می‌کردم، آیه ۲۷۴ سوره مبارک بقره به یادم افتاد که می‌فرماید: الذین ینفقون اموالهم بالیل و النهار سرا و علانیه فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون.

کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداشی نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواند گشت. یا در آیه ۴ سوره مبارک انفاق فرموده: آنها به‌راستی و حقیقت اهل ایمان هستند که نزد خدا مراتب بلند و آمرزش و روزی نیکو دارند. آنها کسانی هستند که در راه خدا می‌بخشند.

خوشا به حال آن کس که می‌دهد و به دنبال بازپس‌گرفتن نیست؛ بی‌دریغ، همچون قدرت مطلق! و منتظر نمی‌ماند، بلکه ناظر است. پس بسیار باارزش است که می‌دهد و بازنمی‌ستاند، مگر خطایی مشاهده شود (کتاب عشق خطابه سوم)

من از اولین سالی که وارد کنگره شدم، سالنی بود کوچک و صندلی که رویش نشستم و سقفی بالای سرم و آموزش‌های رایگان و راهنمایان مهربان و دلسوز، خوشحال بودم که چنین مکانی هست برای رسیدن به درمان مسافرم و آرامش خودم.

مدتی گذشت از خودم پرسیدم کرایه و رهن این ساختمان برعهده کیست؟ پاسخی که دریافت کردم: کنگره سازمانی مردم‌نهاد هست و با کمک اعضا شعبه فعالیت می‌کند.

همان روز متوجه شدم که پس من هم که از اعضا کنگره شده‌ام باید در چرخش چرخ‌های این مکان سهمی داشته باشم.

من در کنگره یاد گرفتم در کجا و برای چه ببخشم. یاد گرفتم دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می‌کاریم تا دیگران بخورند.

پس من وظیفه خود می‌دانم در جشن گلریزان با تمام توان مالی شرکت کنم و صدالبته انفاق در راه خدا باید بی‌ریا و با نیت پاک باشد و در این صورت هست که خداوند چندین برابر بیشتر برمی‌گرداند.

کلامی زیبا از استاد امین را همیشه به یاد دارم که گفتند، گاهی وقت‌ها خداوند مال دیگران را در اموال شما قرار داده تا بدین سبب شما را بیازماید، اگر من از مال و دارایی خود ببخشم، انگار حق دیگران را ادا کردم.

اما لژیون سردار که به نام استاد بزرگ جناب مهندس دژاکام نامیده شده به‌خاطر این هست که استاد سردار همیشه جناب مهندس را به بهبود و ارتقا اوضاع مالی تشویق و راهنمایی می‌کردند.

امروزه وقتی صحبت از درمان بیماری اعتیاد به میان می‌آید، ما اعضا کنگره کاملاً اطمینان داریم که هرکس با هر نوع مواد مصرفی وارد کنگره شود، کاملاً درمان قطعی می‌شود و مصرف‌کنندگان وقتی وارد کنگره می‌شوند، به‌راحتی درمان می‌شوند.

این در حالی است که بیرون از کنگره و در سطح جهانی هنوز به درمان پی نبرده‌اند و فقط در سطح نگهدارنده، آن هم در موارد اندک مانده‌اند.

هر ساختاری برای خود دو هدف دارد، رشد و توسعه، حفظ و بقا.

کنگره هم از این قانون مستثنا نیست و برای رشد و توسعه خود به ۳ پارامتر مهم و اساسی نیاز دارد. اعم از نیرو انسانی که شکر خدا خدمتگزاران زیادی در هر جایگاه خدمتی آماده و در نوبت هستند و علم و دانش که باز باوجود جناب مهندس که دانشمند و محقق بزرگی هستند در این قسمت نیز پربار هستیم و برای انتقال این اطلاعات و علم و دانش به دیگر همنوعان در سرتاسر جهان، نیاز به منابع مالی را می‌طلبد. تا دیگر انسان‌هایی که از اعتیاد در رنج و عذاب هستند به درمان برسند و آرامش نصیب خانواده‌هایشان گردد.

انجام تحقیقات بزرگ در زمینه درمان دیگر بیماری‌های صعب‌العلاج، از دیگر پیشرفت‌های کنگره و جناب مهندس هست که انجام همه این کارها با منابع مالی امکان‌پذیر هست.

وقتی می‌شنویم که مقالات درمان بیماری‌‌های سرطان و صرع و ام‌اس و دیگر بیماری‌ها در بزرگ‌ترین و معتبرترین دانشگاه‌ها پذیرفته شده و مورد قبول دانشمندان قرار گرفته، خوشحال می‌شویم و ذوق می‌کنیم و خدا را شکر می‌کنیم که تحقیقات موفق بوده، ولی آیا بدون منابع مالی این کارها انجام می‌شود؟ قطعاً خیر!

علم و دانش و نیرو انسانی زمانی مؤثر واقع می‌شود که در کنار مادیات یا منابع مالی باشد. به طور ساده اگر علم و دانش و آگاهی باشد و فرد دانایی هم باشد که کار را انجام دهد؛ ولی پول و مالی نباشد، چطور حرکت در این مسیر ممکن می‌شود؟ پس هر سه ضلع این مثلث باید در یک راستا باشند. چه‌بسا با ثروت، دنبال علم و دانش هم می‌توان رفت.

از طرفی برای جهانی‌شدن  علم کنگره نیاز مبرم به آکادمی هست که بین‌المللی باشد و شکر خدا این امر تا به امروز با تلاش‌های جناب مهندس انجام‌گرفته و در حال ساخت هست.

ایشان خود پیشرو در لژیون سردار هستند و هرساله، نه‌تنها در مقام پهلوانی در کنگره کمک می‌کنند؛ بلکه هرجا نیاز مالی باشد، اول خودشان اقدام می‌کنند و دیگر عزیزان که با عناوین پهلوانی با حداقل ۵۰۰ میلیون تومان و دنوری با حداقل ۵۰ میلیون تومان و عضو لژیون سردار با ۶ میلیون با افتخار کمک می‌کنند.

به نظر من بخشیدن از مال و دارایی بیشتر از اینکه دارایی بالا را بطلبد، روحیه بخشندگی می‌طلبد که صفت بخشندگی از صفات باری‌تعالی است و ما باید این صفت را در خود پرورش دهیم و این کار در لژیون سردار به‌خوبی انجام می‌گیرد و چه زیبا در لژیون سردار انسان هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ معنوی رشد پیدا کرده و بزرگ می‌شود.

درحالی‌که همین افراد درگذشته مصرف‌کننده بودند و خرج مواد خود را به‌زحمت می‌توانستند پیدا کنند و تعادل نداشتند. این معجزه کنگره هست که چنین انسان‌هایی هم خود را پیدا می‌کنند و هم در تعادل کامل به دارایی از راه سالم و درست می‌رسند و با عشق می‌بخشند و می‌دانند هرقدر ببخشند، بیشتر دریافت می‌کنند.

چه‌بسا هستند افرادی که به‌خاطر بخشیدن پیش جناب مهندس گریه و التماس می‌کنند تا اجازه بگیرند پهلوان شوند یا نشانی در بی‌نشانی شوند. چون این مسئله را درک کرده‌اند و به رمز و راز بخشیدن و دادن پی برده‌اند.

ناگفته نماند مصرف‌کنندگان در بیرون از کنگره برای ترک اعتیاد خود که هیچ‌گاه موفق هم نبوده و نیستند، هزینه زیادی باید پرداخت کنند که اگر یک شخص سه دوره در کمپ بماند حداقل ۹ میلیون تومان باید پرداخت کند. درصورتی‌که در کنگره همه افراد رایگان درمان می‌شوند.

کنگره هزینه‌ای از کسی دریافت نمی‌کند و همه خدمتگزاران به طور رایگان و دلی و با‌ عشق خدمت می‌کنند و حتی افرادی که در گلریزان شرکت می‌کنند و از مال خود می‌بخشند هم با جان‌ودل این کار را می‌کنند.

من وقتی این انسان‌های شریف را می‌بینم، بر خود واجب می‌دانم که حداقل ورودی لژیون سردار را پرداخت کنم، تا هم خودم در این لژیون آموزش بگیرم و هم کمکی کرده باشم تا ستون‌های این بنا استوار و محکم و پابرجا بماند و به راه خود ادامه دهد تا دیگرانی که هنوز در اعتیاد غوطه‌ور هستند و خانواده‌ها در آتش اعتیاد می‌سوزند، بتوانند بیایند و در کنگره درمان شوند.

ما در کنگره روش پس‌انداز را به‌خوبی فراگرفته‌ایم و می‌دانیم حتی اگر قرص نانی داریم باید یک‌چهارم آن را پس‌انداز کنیم تا دانه‌دانه شود غله در انبار.

با این روش می‌توانیم از پس‌اندازهای خود به‌راحتی به دیگران کمک کنیم. پس من اگر داشته باشم می‌توانم دست دیگری را بگیرم. گاهی زمانی می‌شود من از اینکه می‌بخشم بیشتر خوشحال می‌شوم و احساس آرامش می‌کنم تا زمانی که به من بدهند و این همان رشد صور پنهان است و رسیدن به شعور و آگاهی و دریافت از قدرت لایتناهی.

اگر من در‌‌ گلریزان شرکت کنم، در حقیقت به خودم کمک کرده‌ام و حتی این‌همه لطف و محبت کنگره را نمی‌توانم جبران کنم و همیشه فکر می‌کنم اگر کنگره نبود من و مسافرم الان کجا و چگونه بودیم و چه اتفاقات فجیعی در انتظار خانواده‌ام بود.

خدا را هزاران بار شکر می‌کنم به‌خاطر وجود پر برکت جناب مهندس و تأسیس کنگره که مأمنی هست برای درماندگان و خانه امید بیماران.

در آخر از دانشمند و محقق بزرگ زمان جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان کمال تشکر و قدردانی را دارم و از خداوند متعال برایشان طول عمر باعزت خواستار هستم. خدایا شکر شکر شکر.

منابع: کتاب عشق یا ۱۴ وادی برای رسیدن به خود، سایت کنگره ۶۰، سی‌دی‌های جناب مهندس دژاکام.

نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی زنجان