زندگی چیزی جز بزرگ شدن در مسیر نیست.

جلسه سوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی خرمدشت؛ با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر باقر و دبیری مسافر عباس، با دستور جلسه «وادی نهم و تاثیر آن روی من و D.SAP » سه‌شنبه یکم آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد؛
سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر. 
از نگهبان عزیز تشکر می‌کنم که اداره جلسه را به من واگذار کردند.
زمانی که ما سفر می‌کردیم، واقعاً ساخت شعبه جدید یک رویا بود. همان‌طور که پهلوان شدن و نشان‌ بی‌نشانی برای ما خیلی سخت بود، اما رشد کردیم و بزرگ شدیم و این اتفاق افتاد. همین یک نقطه تحمل می‌شود. 
در مورد D.SAP؛ یک سفر هم مهندس به سیب داد و آن را به D.SAP تبدیل کرد و ما از آن استفاده می‌کنیم. زندگی چیزی جز بزرگ شدن در مسیر نیست. خیلی از ما گاهی فکر می‌کنیم از فلان شخص عقب افتادیم، به‌طور مثال؛ فلانی خانه خریده و من ندارم، ماشین خریده و من ندارم در صورتی که ما ۸ میلیارد دوچرخه‌سوار در جهان هستیم که هر کدام در مسیر خود می‌رویم. 
بسیاری از ما در زندگی در چاله‌هایی می‌افتیم که ممکن است ماه‌ها در آن گیر کنیم. اگر هدف‌مان از دنیا آمدن، رسیدن به مقصد باشد، خیلی سخت می‌گذرد. در اصل، مقصد ما هستیم.
ما به این دنیا آمده‌ایم و در این چاله‌ها قرار می‌گیریم تا وقتی که از چاله بیرون می‌آییم، عضلات‌مان قوی‌تر شود. یک روزی دوچرخه را از ما می‌گیرند و می‌گویند پیاده برو، دیگر جایی نمی‌خواهیم برویم. مقصد خود ما هستیم. باید با خود بگوییم: من نسبت به سال گذشته چه تغییری کردم؟ چه اتفاقی افتاد؟ چقدر روح من رشد پیدا کرد؟ وقتی به بعد بعدی می‌رویم، نمی‌گویند چند تا ملک و املاک دارید، می‌گویند چه چیزی به دست آورده‌اید. دنیا محل کاشتن است، نه محل داشتن.
برای تبدیل شدن به یک موجود جدید، من وقتی نگاه می‌کنم، یک مصرف‌کننده بودم که ۵ گرم شیشه مصرف می‌کردم و هیچ‌کس قبولم نداشت، حتی زن و بچه‌ام، حالا در این مسیر قرار گرفتم با هزاران مشکل، وقتی من را تحویل می‌گیرند، می‌گویند چه کار کردی، چقدر رشد روحیت زیاد شده، نقطه تحمل یعنی این.
وقتی مشکلی انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج نکند، می‌شود رشد روحی. برای مثال، آیا کسی که یک تنه به فرد دیگری می‌زند، رشد روحیش به هم می‌خورد! یا کسی که غم از دست دادن فرزند دارد، به هم می‌ریزد؟ یک نفر می‌خواهد ۵ میلیون بدهد و دست و پایش می‌لرزد، اما یک نفر ۱ میلیارد می‌دهد و ته دلش نمی‌لرزد.
گلریزان هفته آینده است. دنیا معمولاً چیزی را به ما می‌دهد که ما آن را برای دیگران بخواهیم. سیستم این‌طور است. یعنی با بخشش، ما فکر می‌کنیم بخشی از سرمایه‌مان را از دست می‌دهیم، اما در واقع به دست می‌آوریم. درخت را وقتی هرس می‌کنند، در ظاهر یک شاخه از آن قطع می‌شود، اما ۵ شاخه به جایش جوانه می‌زند.
سعی کنیم نقطه تحمل خود را در پرداخت‌ها بیشتر کنیم. همه ما خوشبخت هستیم، اما مشکل اینجاست که می‌خواهیم خوشبخت‌تر شویم.
همه ما توانایی پهلوان و دنور شدن را داریم. اگر نقطه تحمل خود را در این قضیه بالا ببریم، تبدیل می‌شویم به همان آدمی که می‌خواهیم. از اینکه امروز در جمع شما هستم، خیلی خوشحالم و از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، متشکرم.

تنظیم و بارگزاری: گروه سایت شعبه خرمدشت