نوشتن تاثیر بسیاری در موفقیت امور زندگی روزمره ما دارد؛ در طول تاریخ و از گذشته تا به امروز همواره افرادی که سعی و اقدام به نوشتن کردهاند در مقابل افرادی که به نوشتن اهمیتی ندادهاند یا تسلط کافی بر آن نداشتهاند در بسیاری از امور زندگی موفقتر بوده و بهتر عملکردهاند. در کنگره۶۰ نوشتن سیدیها جزو پایه و لازمه سفر محسوب میشود و همین موضوع کار را برای نوشتن آسانتر مینماید و بهمرور باعث میشود هر فرد به تنهایی بتواند بهتر بنویسد؛ اما نوشتن اساساً چه تأثیری در زندگی ما میگذارد و چرا تا این حد بر آن تأکید میشود؟ چرا وقتی از نوشتن سخن به میان میآید از قدرت نوشتن یا معجزه نوشتن سخن میگوییم؟ یکی از معجزات نوشتن سیدیها، افزایش تمرکز است. هنگام نوشتن چشم به دنبال خطوط در حرکت است؛ همچنین برای نوشتن لازم است تمرکز حواس داشته باشیم تا آنچه را که میشنویم درست بهنگارش درآوریم.
این جمله مهندس دژاکام بسی جای تأمل دارد که اگر میخواهید زندگی درستی داشته باشید، پیگیر سیدیها باشید؛ چون نوشتن صرفاً یک عمل مکانیکی نیست و ما با نوشتن و پیادهسازی فایل صوتی در حال اتصال حافظه کوتاهمدت (موقتی)، بهحافظه بلندمدت (دائمی) هستیم. نوشتن سیدی به یادگیری عمق میبخشد و باعث ساماندهی و جهتدهی افکار میشود. فایل فرکانسیک قدرت نوشتن به ما کمک میکند، عادت نوشتن را بهصورت یک رفتار نهادینهشده در ذهن و ضمیر ناخودآگاهمان بپذیریم و آن را بهعنوان یک عادت هرروزه در دستور کارمان قراردهیم. محصول فرکانسیک قدرت نوشتن شامل اصواتی است که از طریق شنوایی به ناخودآگاه ما ارسال میشود.
نوشتن با دست باعث افزایش فعالیت الکتریکی در مناطق بههم متصل مغز میشود که مسئول حرکت، بینایی، پردازش ادراکی و حافظه هستند؛ وقتی حرف یا کلمهای را مینویسیم درواقع از آن فهم ادراکی داریم و سیستم حرکتی خود را برای ایجاد آن فراخوانی میکنیم؛ سپس این فرآیند خلق، به سیستم بصری باز میگردد. در آنجا مجدداً پردازش میشود و به این ترتیب ارتباط بین عمل، تصاویر و کلمات مرتبط با آن تقویت میشود. این فرآیند به تصور کردن چیزی و سپس ایجاد آن شباهت دارد. وقتی با نوشتن به تخیلات خود شکل مادی میبخشیم؛ مفاهیم در ذهنمان باقی میمانند.
انتقال اطلاعات شفاهی به فرمت نوشتاری، به هماهنگی بخش حرکتی مغز با دست کمک میکند؛ بهطور کلی مغز در حین نوشتن با دست نیاز به برنامههای حرکتی بیشتری دارد. وقتی کلمهای را با دست مینویسیم حرکتهای واقعی دست تا حدی با ساختار کلمه ارتباط پیدا میکنند. پژوهشگران فرانسوی و نروژی در مورد تاثیر مکتوب کردن و پیادهسازی فایل صوتی به نتایج جالبی رسیدهاند؛ احساس گرفتن قلم در دست و نوشتن قسمتی از مغز تحت عنوان sensory motor یا موتور حافظه را فعال میکند و باعث روانتر شدن ذهن میشود.
گوش دادن یکی از مهمترین مهارتهای آموزش و یادگیری است. این مهارت بسته به این که ما تا چه حد به آن تسلط داریم، میتواند تأثیر مستقیمی بر کارآیی ما داشته باشد. متأسفانه برخی از تحقیقات نشان میدهد که افراد تنها ۲۵ تا ۵۰ درصد حرفهای مخاطب خود را به یاد میآورند و این یعنی حداقل به نیمی از حرفهای وی توجه ندارند. در این حالت وقتی آنچه را که شنیدهایم، مینویسیم یعنی کلمات و عبارات را به بند کشیدهایم. «اُکتُبو، فانّکم لا تَحفظون حتی تکتُبوا» «بنویسید، چون تا ننویسید نمیتوانید در بند بکشید».
به نظرم نوشتن، حتی سیستم ایمنی را هم ارتقاء میدهد؛ چون وقتی مینویسیم از افکار و اعمال منفی فاصله میگیریم و روحمان، آرام میشود؛ احساس امنیتمان بیشتر و به تبع آن سیستم ایمنی هم آرامتر خواهد شد؛ حتماً برایمان پیش آمده که حال مناسبی نداشتهایم؛ ولی با نوشتن سیدی و گوشدادن به محتوای آموزشی آن فرکانس ذهنیمان تغییر کرده و آن آدم عصبانی و کلافه یک ساعت قبل نیستیم؛ وقتی صرفاً گوش میدهیم، ممکن است در اثنای گوش دادن، افکارمان پرواز کنند؛ ولی وقتی مینویسیم شنوایی، لامسه و تفکر و ... همه با هم درگیر این فعل میشوند. خداوند در قران به قلم، قسم یاد کرده «ن والقلم و ما یسطرون» و این یعنی قلم برای همیشه یک معجزه بوده، هست و خواهد بود.
وقتی که قلم داد به من حضرت استاد
میگفت خدا، خواسته دلتنگ نباشی
مانند قلم، تکیه به یک پا کنی اما
هنگام رسیدن به خودت، لنگ نباشی
منابع:
مقالات سایت کنگره۶۰، سیدیها
صحبتهای اخیر آقای مهندس در مورد نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش
نویسنده: همسفر حکیمه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر حکیمه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
767