«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. دوستان تنها پیوند محبت است که ما را بههم متصل نگه خواهد داشت.»
جوامعی که خوشبخت هستند دنبال بهانهای میگردند تا شاد باشند و شادی کنند اما جوامعی که اندوهگین و عزادار هستند دنبال بهانهای میگردند تا سوگواری و عزاداری کنند این شادی و خوشحالی؛ جالب اینجا است که در جمع اتفاق میافتد یا به قول استاد امین؛ به آن لباس میپوشانیم.
بدون جمع حتی شادی امکان پذیر نیست چقدر بودن تکتک انسانها مهم است که اگر آنها نباشند ما نمیتوانیم خوشحال باشیم. استاد امین خوشحالی انسان را به چاهنفتی تعبیر کردهاست که خود انسان به تنهایی نمیتواند از آن استفاده کند و این انسانهای دیگر هستند که نقش آن لولهها و دستگاههای استخراج نفت را ایفا میکنند، پس بودن ما در کنار یکدیگر یک اتفاق بزرگ است که هم میتواند منفی و هم در جهت مثبت باشد.
این اتفاق درکنگره که یک فرد به تنهایی نمیتواند یک مسیر ۱۰ماهه را طی کند و به رهایی برسد ممکن است امکانپذیر باشد ولی کار بسیار سخت و دشواری است. در لژیون و جلسهها و کنار همدیگر بودن باعث خوب شدن حال ما میشود.
معجزه همانجا است که تکامل در جمع صورت میگیرد زمانی که یک مصرفکننده به کنگره میآید؛ مانند نوزادی که در صورپنهان یا همان منیت است اینکه کجا باشم؟ چجوری باشم و چکار کنم؟ اینها میشود یک مثلث که برای انسان مهم است.
جنابمهندس میگویند: «مکان مناسب، زمان مناسب، سخن مناسب.» وقتی در مکان درست قرار گرفتم باید چکار کنم؟ مرحله دوم؛ چهجوری بودن من میشود. در کنگره ما برای یادگیری آمدیم آموزش ببینیم، وقتی با چشم باز نگاه کنیم از نیروی محبت جمع برخوردار باشیم و از امکاناتی که کنگره در اختیار ما قرار دادهاست درست استفاده کنیم میشود مکان مناسب و تلاش و حرکت در مسیر درست و بهموقع قدر آن چیزهایی را که داریم بدانیم و از بهترین راه درماناعتیاد که جهانبینی و آموزشِ درست است نهایت استفاده را ببریم.
خلاصهای از سیدی «شناور»
نویسنده: همسفر فیروزه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول)
ویراستار و تصویرگر: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ملایر
- تعداد بازدید از این مطلب :
107