جلسه هماهنگی لژیون های سردار شعب خوزستان به میزبانی نمایندگی شوشتر

سومین جلسه هماهنگی لژیون های سردار شعب خوزستان در روز پنج شنبه مورخ 1403/01/30 با استادی دیده بان محترم لژیون سردار مسافر علیرضا زرکش با حضور پهلوانان و دنورها واعضای لژیون های سردار نمایندگی های خوزستان (دانیال اهواز - آبادان - دزفول - ماهشهر ) به میزبانی شعبه شوشتر ساعت 12 آغاز بکار نمود .

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان علیرضا هستم مسافر شاکر خداوند هستم که دوباره فرصتی به ما داد تا در خدمت شما عزیزان باشیم. بودن در کنار شما عزیزان که از شهرهای مختلف خوزستان تشریف آورده‌اید از اهواز، آبادان، شوشتر، ماهشهر و دزفول جای تشکر و شکرگزاری دارد. بودن در لژیون سردار نشان بیداری ماست. آقای مهندس همیشه در مورد مثلث بنیادی کنگره ۶۰ سخن می‌گوید، که یک ضلع آن نیروی انسانی، ضلع دیگرش علم و ضلع سوم آن قدرت مالی می‌باشد. در مورد نیروی انسانی همین بس که بیش از ۸ هزار نفر در آزمون کمک راهنمایی شرکت کرده‌اند. در ارتباط با علم کنگره هم که هر هفته آقای مهندس گزارش آن را می‌دهد و اما ضلع مالی که بیشتر بارش بر دوش لژیون سردار است. و باید مانند دو ضلع دیگر این مثلث رشد کند، به همین دلیل است که آقای مهندس روی این مسئله خیلی تاکید دارند. در کنگره برای ما سفر اول و سفر دوم متفاوت است. معمولاً مسافران سفر اول پیام سفر اول را درک می‌کنند، اما برای مسافر سفر دومی درک پیام سفر دوم قدری مشکل است. چون از نیروی مافوق و قدرت مطلق سخن می‌گوید. لژیون سردار فراتر از لژیون‌های دیگر است چون سفر دوم را شکل می‌دهد. به جرات می‌توانم این را بگویم کسانی که بخشش و انفاق ندارند و نمی‌توانند از مالشان بگذرند در زندگی هم قدم از قدم نمی‌توانند بردارند. چون جنس سفر اول با سفر دوم متفاوت است در سفر اول ما به دنبال دریافتیم ولی سفر دوم سفر پرداخت است. یعنی به محض حی شدن و زنده شدن باید حرکت کنیم. بر سردر کنگره نوشته شده اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی ما چه چیز را باید بشناسیم و بدانیم فقط باید خودمان را بشناسیم تا قدر خودمان را بدانیم، پل بین شناخت صور آشکار و صور پنهان محبت و بخشش است. کسی که در کنگره می‌ماند و پرداخت می‌کند مانند درختی است که ریشه دارد و سایه می‌دهد و در ادامه بارور هم می‌شود و میوه می‌دهد. مانند راهنمایان کنگره ۶۰ محبت سرزمینی است که در آن بخشش رشد می‌کند. وقتی از بخشش سخن می‌گوییم باید بتوانیم بخش کنیم زمان را، کلام را و مال را این می‌شود بخشش و خدمت کردن. هستی شعور دارد و بخشش همیشه زنده و پویاست. بخشش از توانایی می‌آید و کنگره این بازی را خوب می‌داند، یعنی افراد را نیرومند می‌کند و از نیروی آنها جهت پیشرفت استفاده می‌کند. در جهت صراط مستقیم و این یک هنر است. هستی و نیستی از آن خداوند است. ما به دنبال صفات نیکوی خداوندیم و بخشش یکی از اساسی‌ترین و اعظم‌ترین صفات خداوند است. به نام خداوندی که بخشش را از روی مهر انجام می‌دهد. بخشش در کنگره باعث آبادانی می‌شود بیشتر آبادانی خودمان و ما این بخشش را در کنگره آموزش می‌بینیم مبنای خواسته‌های ما باید درست باشد که در ادامه قطعاً منافع هم به سمت ما سرازیر می‌شود کمک کردن باید با لطف و محبت همراه باشد نه با اکراه و ترش رویی آقای ویلیام وایت تعجب می‌کرد از این همه شهامت بچه‌های کنگره ۶۰ و این عین حقیقت است. ما بخشش را از آقای مهندس می‌آموزیم چون صاحب و بستر بخشش است. آقای مهندس می‌آموزد چون می‌داند با بخشش چه چیزهایی به دست می‌آورد ما همه فرزندان کنگره ۶۰ هستیم باید بخشیدن را از روی مهر و محبت بیاموزیم و اگر چشم داشتی نداشته باشیم قطعاً این بخشش‌ها چندین برابر به زندگی ما باز می‌گردد. از همه شما سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش کردید.متشکرم

تایپ و ارسال: مسافرداریوش
گروه سایت نمایندگی شوشتر