مشارکت مکتوب مسافر تقی لژیون دوازدهم در رابطه با موضوع هفتگی "ظرفیت و مسئولیت، (قبله گمکردن، نقزدن و حاشیه)"
سلام دوستان تقی هستم یک مسافر.
خداوند را بابت حضورم در کنگره 60 شاکر و سپاسگزارم، همچنین از آقای مهندس و راهنمای بزرگوارم کمال تشکر را دارم.
ظرفیت؛ از ظرف یا پیمانه سرچشمه گرفته، اگر فرض کنیم که یک لیوان ظرف ما باشد، در صورتی که بخواهیم اندازه یک پارچ در آن آب بریزیم قطعا سر ریز شده و هدر میرود، یا بخواهیم اندازه یک استکان، در آن آب بریزیم پر نمیشود، پس بنابراین ظرفیت یک لیوان آب برابر با یک لیوان آب میباشد، نه بیشتر و نه کمتر! این مثال در مورد همه چیز صادق میباشد به خصوص ما باید ظرفیت هر انسانی را بسنجیم و در تعاملاتمان رعایت حال همدیگر را بکنیم.
وقتی همه چیز سرِ جای خودش باشد، هیچ موقع اوضاع به حاشیه کشیده نمیشود.
مثلاً؛ اگر به فردی بیش از اندازه ظرف وجودی او محبت کردی، احساس میکند که وظیفهات بوده و برعکس آن هم در صورتی که بیش از اندازه کم توجهی کنی، از آن طرف بام خواهی افتاد. این مثال در مورد ماشینهای بار هم صادق میباشد، هر وسیلهای دارای ظرفیتی از نظر وزنی میباشد، یک وانت ۷۵۰ کیلوگرم وزن را میتواند متحمل شود، گذاشتن بار بیش از این مقدار باعث خرابی و خسارت میشود.
و اما بسته به ظرفیت افراد به آنها مسئولیت داده میشود، حیطه مسئولیت یک آبدارچی بانک با کارمندان و مدیریت تفاوت دارد و این بسته به میزان آموزش، مهارت و تجربه اشخاص دارد. کلاً در جامعه هر کس به میزان ظرفیتی که دارد، در جایگاههای مختلف قرار میگیرد.
ما اگر بخواهیم مسئولیتهای بیشتر و بزرگتری را دریافت کنیم، بایستی روی ظرفیت وجودی خودمان کار کنیم.
در کنگره باید نقطه تحملمان را بالا ببریم، یک راهنما ظرفیتش را داشته که به رهجو آموزش میدهد.
اگر ظرفیت لازم در ما به وجود نیامده باشد و مسئولیت بزرگی را قبول کنیم، زود دچار انحراف شده و در ادامه درگیر نقزدن و حاشیههای مختلفی در زندگیمان خواهیم شد.
تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر حسن لژیون دوم
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
164