رشد مسئولیت‌پذیری با افزایش ظرفیت و دانایی مؤثر

مشارکت همسفر سمیرا
باور هر انسانی راجع به موجودیت خودش می‌تواند شخصیت را شکل بدهد، توانایی ‌ها و استعدادهای درون هر انسانی که وجود دارد، موجودیت او را شکل می‌دهند.
باور نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت دارد.
لذت بردن انسان‌ها از زندگی به شخصیت آنها بستگی دارد. ظرفیت انسان تحت دو نیرو حرکت می‌کند، برای به دست آوردن چیزهای که به او لذت می‌دهد و یا برای دور شدن از چیزهای که او را عذاب می‌دهد، اگر انسان آن چیزهایی که دوست دارد، به او داده نشود بیشتر ناراحت می‌شود و بیشتر دچار حس ناامیدی و رنج می‌شود.
انسان با داشتن رویا و آرزو به زندگی کردن شوق دارد ولی پافشاری کردن روی یک سری از خواسته‌ها انسان را دچار تخریب می‌کند و برآورده نشدن آن‌ها به دلیل نداشتن ظرفیت است، چون گنجایشی برای آن خواسته در وجود ما نیست و اگر زمانی هم آن خواسته اجابت شود، چیزی جز تخریب با خودش به همراه نخواهد داشت.
استاد امین در سی‌دی ظرفیت و شخصیت می‌فرمایند برای اینکه ظرفیت در خودمان به وجود آوریم و به خواسته‌های‌مان برسیم، هر چیزی از ضد خودش قابل شناخت است. ظرفیت هم از ضد خودش قابل شناخت است.
انسان باید از چیزی محروم شود تا ظرفیت آن را پیدا کند و اگر در این زمان محرومیت دچار حس‌های خشم، کینه، نفرت و ناامیدی نشد و بتواند این حس‌ها را در درون خودش مهار کند ظرفیت آن موقع شکل می‌گیرد. زمانی هم هست انسان دچار محرومیت می‌شود از خودش سوال می‌کند که چرا من از این محروم شدم و اگر اجازه بزرگ شدن این سوال را بدهد جایی برای رشد ظرفیت در درونش باز نمی‌شود، اگر جواب قانع کننده‌ای برای این سوال نداشته باشد وارد سه نقطه تاریکی، بدحس شدن، و بی‌حس شدن می‌شود.
سپس انتظار و توقع داشتن از کسی، من باید بدانم برای درست انجام دادن کاری نباید از دیگران توقع تشکر داشته باشم، با آگاهی و بدون چشم داشت کاری را انجام بدهم، لحظه‌های خوبی که در کنار هم داریم با غر زدن و نق زدن خراب نکنیم، انتظار و توقع داشتن من از دیگران نشان می‌دهد که من به دنبال تأییدطلبی هستم و نمی‌توانم مسئله پذیرش را در درون خودم ایجاد کنم. غر و نق زدن باعث می‌شود من چشمم بر روی آن چیزهای که دارم بسته شود و آن‌ها را نبینم و این مانع شکرگزاری من می‌شود‌ و ناسپاسی و بیدار شدن حس های بد در درونم را به دنبال خواهد داشت.

مشارکت همسفر معصومه
در مورد مسئولیت و ظرفیت مثالی که می‌توان استفاده کرد در مورد گنجایش یک لیوان است که آب می‌ریزم و از لیوان سرازیر می‌شود، ریشه اصلی ظرفیت از ظرف است و گنجایش و اندازه  را ظرفیت می‌گویند که باید ظرفیت خود را با دانش و آگاهی و تجربه و تفکر بالا ببریم.
مسأله بعدی در مورد مسئولیت است؛ یعنی باید پاسخ سوال را بدهد، این نیست که کسی مسئول است سرور و آقای دیگران است، کسی که در هر جایی مسئولیتی داده می‌شود باید در مقابل آن کار پاسخ‌گو باشد و منظور کلی این است که هر مسئولیتی در زندگی‌مان به ما داده می‌شود باید ظرفیت آن را داشته باشیم، اگر ظرفیت آن را نداشته باشیم به اصطلاح می‌گویند قبله گم کرده است؛ یعنی هدف گم شده است و به آن چیزی که خواستارش بودیم نمی‌رسیم و باید در هر مرحله‌ای تعادل داشته باشیم؛ اگر تعادل نباشد از وضعیت متعادل خارج می‌شود و دچار بهم ریختگی می‌شود و اگر در جهت کنگره باشیم و آموزش‌ها را عملی کنیم قبله گم نمی‌کنیم‌؛ بلکه هر روز به میزان ظرفیت‌مان اضافه می‌شود و آن مسئولیت را به نحو احسن انجام می‌دهیم.
آقای مهندس در مورد این دستور جلسه به نکاتی اشاره کردند‌؛ تمام سیستم‌ها حتی در کائنات به دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیت‌شان رو به افزایش است تا به آن‌ها مسئولیت داده شود، در کنگره ۶۰ هم سیستم به دنبال افرادی است که بتواند به آنها مسئولیت بدهد آنچه مسلم است تا ظرفیت و دانایی مؤثر ما افزایش پیدا نکند مسئولیت‌پذیری ما رشد نخواهد کرد و تا همین جا مسئولیتی که داریم سعی کنیم حافظ آن باشیم و کارمان را درست انجام بدهیم تا بتوانیم پاسخ‌گوی آن باشیم و از همه مهم‌تر شکرگزار باشیم و از خداوند بخواهیم ما را در انجام بهتر وظایف کمک کند.

نویسنده: همسفر سمیرا و همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر نیره (لژیون هفتم) 
رابط خبری :همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر نیره(لژیون هفتم)
ارسال:همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون ششم)
وبلاگ همسفران نمایندگی رودهن