English Version
This Site Is Available In English

اگر از آموزگار آموختیم که آموختیم اگر نیاموختیم از روزگار می‌آموزیم

اگر از آموزگار آموختیم که آموختیم اگر نیاموختیم از روزگار می‌آموزیم

همه ما انسان‌ها همیشه برای تصمیم‌گیری‌ها بر سر دوراهی قرار می‌گیریم و همیشه این دوراهی در مقابل ما است که این کار را انجام بدهیم یا ندهیم، وقتی خداوند انسان را خلق کرد به او قدرت اختیار داد که سرنوشت خودش را انتخاب کند و حیوانات این اختیار را ندارند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه قبول داشته باشیم و چه نداشته باشیم در هستی بوده‌ایم، هستیم و خواهیم بود و انتها هم ندارد. از مرحله‌ای به مرحله دیگر و از جهانی به جهان دیگر وارد می‌شویم؛ پس کسی که مثلاً خودکشی می‌کند تا راحت شود، بلافاصله وجود دارد، مثل کسی می‌ماند که از اتاق وارد هال یا از هال وارد حیاط شود؛ پس برای ما راه گریزی نیست.

این جهان هستی همچون حلقه بسته‌ای است که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در آن قرار داریم و نمی‌توانیم از آن بیرون برویم؛ پس ما باید بتوانیم در مسیر زندگی درست حرکت کنیم که اگر حرکت نادرستی داشته باشیم دچار مشکلات بسیار می‌شویم، اگر از آموزگار آموختیم که آموختیم اگر نیاموختیم از روزگار می‌آموزیم، اگر در این دنیا در صراط مستقیم حرکت کردیم که کردیم، اگرنه دچار چالش و مشکلات می‌شویم. درست است که انسان اختیار دارد که هر کاری انجام دهد؛ ولی هر کاری قیمتی دارد و باید بهای آن را بپردازد.

ما وقتی بر سر دوراهی قرار می‌گیریم درنگ کردن بر سر دوراهی ایرادی ندارد؛ ولی ایستادن و ماندن بر سر دوراهی انرژی انسان را می‌گیرد و مانع ادامه حرکت می‌شود؛ باید سریع یک‌راه را انتخاب کند و ادامه دهد، اگر به سمت صراط مستقیم و خوبی رفت که راه درست را انتخاب کرده؛ ولی اگر راه را اشتباهی رفت و پشیمان شد و خواست به سمت خوبی‌ها برگردد یک‌شبه و با توبه کردن نمی‌تواند برگردد؛ باید آن مسیری را که رفته برگردد تا به همان دوراهی برسد و باز در مسیر خوبی بیفتد.

فساد می‌کنیم، دروغ می‌گوییم، خیانت می‌کنیم، مال مردم را می‌خوریم و بعد به‌یک‌باره توبه می‌کنیم توبه قبول؛ ولی باید راهی را که اشتباه رفته‌ایم برگردیم و جبران کنیم، مانند کسی که چک‌های بی‌محل کشیده است، حال بگوید من توبه می‌کنم و دیگر چک نمی‌کشم؛ باید اول چک‌های برگشتی را برطرف کند. در مسئله اعتیاد نیز همین‌گونه است، در کنگره برای این‌که بتوانیم از دام اعتیاد خلاص شویم 11 ماه وقت لازم است. کسانی که می‌خواهند راهی که 10 سال غلط رفته‌اند را یک‌شبه برگردند و ترک‌های یک‌دفعه‌ای و مکرر دارند، نمی‌توانند از دام اعتیاد خلاص شوند؛ پس برای رسیدن به رهایی باید 11 ماه زمان بگذارند تا به نتیجه برسند.

ما انسان‌ها همیشه باید یک هدف در ‌زندگی داشته باشیم؛ ولی بعضی انسان‌ها می‌خواهند سریع به خواسته و هدف خود برسند و پارامتر زمان را در نظر نمی‌گیرند، اگر بخواهیم زمان را حذف کنیم به نتیجه و راه اصلی نمی‌رسیم و این کار ناتمام است. انسان وقتی مسیر ضد ارزش‌ها را طی کرد و به پیروزی رسید فشارهای زیادی را تحمل کرده و پشت سر گذاشته و لذت بسیار وصف‌نشدنی را احساس می‌کند؛ چون واقعاً از یک سختی زیادی رد شده است. ما وقتی می‌خواهیم چیزی را برای کسی تعریف کنیم از تمثیل‌ها استفاده می‌کنیم، مثل آقای مهندس که برای درک بیماری اعتیاد از تمثیل سرمای 60 درجه زیر صفر استفاده کردند.

منبع: سی‌دی دوراهی
نویسنده: زهرا همسفر محمد لژیون راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)
ویرایش: رابط خبری همسفر مریم لژیون راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی شهرری

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .