صورت‌مسئله اعتیاد اولين خشت بنای علمی کنگره ۶۰ است که تعریف عظیمی از اعتیاد و چگونگی آن دارد. کاشف درمان این غول عظیم (اعتیاد) جناب آقای مهندس حسین دژاکام هستند که در سال ۱۳۷۸ کنگره ۶۰ را تأسیس کردند. در بسیاری از کشورها اعتیاد بیماری مرموز و لاعلاج است ولی در کنگره ۶۰ اعتیاد درمان شد، چون صورت‌مسئله اعتیاد حل شد.
چرا مسئله؟ چون محل سؤال است و یک علامت سؤال در ذهن‌ها ایجاد کرده است. پس اعتیاد یک مسئله است، هر مسئله‌ای صورت‌مسئله خاص خود را دارد که از تعدادی سؤال بی‌جواب به وجود می‌آید. تا به الان یکی از مشکلات اصلی اعتیاد همین موضوع بوده است که صدها سؤال، مجهول، پرسش و علت را در ذهن ایجاد کرده است و هیچ‌کس نتوانست به آن پاسخ بدهد و راه‌حل منطقی برای آن پیدا کند و به علت نبود آگاهی در این حوزه که اعتیاد درمان ندارد، پروتکل درمانی مشخصی برای آن وجود نداشت.
یکی از مهم‌ترین اقداماتی که بنیان‌گذار کنگره ۶۰ انجام دادند، این بود که تمام مجهولات را به یک مجهول تبدیل کردند. ابتدا مبدأ حرکت مشخص شد، بعد مسیر حرکت را پیدا کردند و در نهایت به هدف موردنظر رسیدند. مجهول در معادله اعتیاد این بود که چرا فرد مصرف‌کننده هرچه قدر تلاش می‌کند که با هر شیوه یا متدی مصرف مواد مخدر را کنار بگذارد، حالش خوب نمی‌شود و به تعادل نمی‌رسد؛ حتی پس از گذشت مدت طولانی، دیگر مثل سابق قادر به ادامه زندگی و انجام درست مسئولیت‌های خود نیست و همچنان میل و وسوسه به مواد مخدر را دارد.
جناب مهندس دژاکام بعد از تحقیق و بررسی‌های گسترده، پس از سال‌ها اعتیاد و به‌کارگیری روش‌های متعدد، به این جواب و نتیجه رسیدند که سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی و مخدرهای طبیعی بدن (سیستم ایکس) دچار اختلال شده است و کارش را درست انجام نمی‌دهد و مخدر بیرونی که فرد مصرف می‌کند، جایگزین آن شده است؛ هر وقت که مصرف مواد قطع می‌شود، ناکارایی این سیستم هزار مشکل و اختلال ایجاد می‌کند که به‌سادگی هم راه‌اندازی نمی‌شود، تازه اگر مواد مخدر به ناگهان قطع شود، خماری شدید چنان شوکی به این سیستم وارد می‌کند که تا آخر عمر هم درست نمی‌شود.
وقتی این سیستم درست کار نمی‌کند، در ابتدا فیزیولوژی و جسم به طور کامل دچار مشکل می‌شود، از شست پا گرفته تا موی سر، همه‌وهمه از تعادل خارج می‌شوند و انواع و اقسام دردها، بی‌قراری‌ها، عطسه، خمیازه، اسهال و ... به سراغ فرد می‌آید. در ادامه روان یا خلق‌وخوی از تعادل خارج می‌شود؛ اخلاق شخص دچار اشکال و به‌هم‌ریختگی می‌شود اما این به‌هم‌ریختگی به مفهوم بیمار روانی بودن نیست، چون جسم تعادل ندارد، روان هم از تعادل خارج می‌شود و چون مخدرهای طبیعی بدن از تعادل خارج شده است، به فرد حالتی دست می‌دهد که شبیه بیماران روانی است. مثل افسردگی، گوشه‌گیری و ... که ریشه این اختلالات در جسم است نه روان.
در آخر تفکرات و دیدگاه شخص به زندگی در جهت منفی دچار تحول و دگرگونی می‌شود. در این حالت شخص امیدی به زندگی ندارد و قادر به فکرکردن، تصمیم‌گرفتن، انجام کارها و مسئولیت‌های خود نیست، از همه طلبکار و متوقع است و فکر می‌کند زندگی بدون مواد مخدر معنی و مفهومی ندارد و تمام لذت‌های دنیا و زندگی در یک کلمه یعنی (مصرف مواد) خلاصه شده است. ما در کنگره ۶۰ به چنین وضعیتی جهان‌بینی افیونی یا معتاد گونه می‌گوییم.
مهندس دژاکام مهم‌ترین گره اعتیاد را پیدا کردند و تمام یافته‌های خود را به اجرا گذاشتند و پس از گذشت ۱۱ ماه، با به‌کارگیری روش DST موفق شدند مصرف مواد مخدر را قطع کنند؛ بدون کوچک‌ترین مشکل و عوارض، نه از نظر جسمی، نه از نظر روانی و نه از نظر جهان‌بینی. سرانجام بنیان‌گذار کنگره ۶۰ پس از ۱۷ سال مصرف مواد مخدر، موفق به درمان اعتیاد خود شدند؛ بدون هیچ‌گونه عارضه، وسوسه و میل به مصرف مواد مخدر.
ایشان دریافتند که مهم‌ترین مسئله در درمان اعتیاد، سیستم ایکس یا سیستم تولیدکننده مخدرهای طبیعی جسم است که تعادل تمام ابعاد وجودی انسان شامل جسم، روان و جهان‌بینی را در برمی‌گیرد. این‌جا بود که مهندس دژاکام کشف و یافته خود را در قالب یک مقاله علمی به اولین کنگره پزشکی و سراسری راهکارهای درمان اعتیاد در دانشگاه علوم پزشكی زاهدان ارائه نمودند و مقاله فوق در این کنگره پذیرفته شد. این مقاله بسیار ساده، صورت‌مسئله اعتیاد را تشریح می‌کند و می‌گوید: بیماری اعتیاد در ۳ بخش جسم، روان و جهان‌بینی تخریب ایجاد می‌کند؛ با جایگزینی مواد مخدر بیرونی به‌جای مخدرهای طبیعی جسم. وقتی جسم به تعادل برسد، روان نیز به تعادل می‌رسد و با آموزش جهان‌بینی فرد به تعادل کامل می‌رسد.
نزدیک به ۲۵ سال است که بیش از صدها هزار نفر از گوشه‌وکنار کشور به کنگره مراجعه کردند و با استفاده از متد DST و با داروی OT به درمان قطعی اعتیاد رسیدند. لازم به ذکر است که این روش بهترین، کامل‌ترین، کم‌عارضه‌ترین، سالم‌ترین و با راندمان‌ترین روش درمان اعتیاد است.
این هفته فرصت مناسبی است تا بار دیگر مقاله صورت‌مسئله اعتیاد و کتاب ۱۴ مقاله را به‌دقت بخوانیم و مرور کنیم. برای ما صورت‌مسئله اعتیاد، صورت‌مسئله زندگی است، زیرا با تعادل در مثلث درمان اعتیاد یعنی (جسم، روان و جهان‌بینی) بسیاری از جنبه‌های زندگی ما به تعادل و سلامتی خواهد رسید و حال خوش و عطر و طعم زندگی سالم را احساس خواهیم کرد.
با سپاس از آقای مهندس حسین دژاکام بنیان کنگره ۶۰، مبتکر متد DST، کاشف صورت‌مسئله اعتیاد و نگارنده علمی‌ترین مقالاتی که تاکنون در خصوص شناخت بیماری اعتیاد و راهکارهای اصولی آن به رشته تحریر درآمده است.
نویسنده و رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر هدی (لژیون نهم)
ویراستاری، تصویرگری و ارسال: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
682