مشارکت مکتوب_ پذیرش مسئولیت و توانایی‌های خود

سلام دوستان هاجر هستم همسفر
تفکرِ خیلی از انسان‌ها اشکال دارد یا آن تفکر‌ِ واقعی و اصلِ قضیه را متوجه نشده‌اند و مشکل این‌جاست که انسان‌های معمولی فکر می‌کنند فقط در تفکرِ مصرف‌کننده‌ها اشکال وجود دارد در‌صورتی‌که این‌طور نیست، همان‌طور که منِ همسفر هم با همین تفکر اشتباه، قدم در راهِ کنگره گذاشتم تا به مسافرم کمک کنم ولی وقتی در مسیرِ آموزش قرار گرفتم فهمیدم خودِ من، هم در تفکر و هم در برخی مسائل مشکل دارم. از وادی اول یاد گرفتم که با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر هرچه هست رو به زوال می‌رود، یعنی برای انجامِ هر کاری چه کوچک و چه بزرگ ابتدا باید تفکر کنم، بدون تفکرِ درست هیچ چیزی شکل نمی‌گیرد. وادی دوم می‌گوید: هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. اکنون وادی سوم به من می‌گوید: باید دانست؛ هیچ موجودی به میزانِ خودِ انسان به خویشتنِ خویش فکر نمی‌کند. حال می‌دانم برای حل مشکلاتِ امروزم چه من در به وجود آمدن آن‌ها نقش داشته و چه نقش نداشته‌ام باید خود، قدم بردارم و مسئولیت حلِ آن‌ها را بپذیرم و تمام سختی‌ها و مشکلات را با دل و جان بپذیرم و سعی کنم با تمام توان، مسائل را با تفکر و تدبیر حل کرده و  در این مسیر می‌توانم از مشورت و کمکِ خانواده و انسان‌های صالحی که سر راهم قرار می‌گیرند استفاده کنم تا به صلح، آرامش و آسایش برسم. رنگین‌کمان پاداش کسانی است که تا آخرین قطره، زیر باران می‌مانند.

سلام دوستان زینب هستم همسفر
منِ همسفر یاد گرفتم برای زندگی خود، باید برنامه‌ریزی داشته و زندگی‌ام را با افکار و اندیشه درست و به نحواحسن پیش ببرم. وادی سوم می‌گوید: هیچ موجودی به اندازه خودِ انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. بعضی از انسان‌ها اشتباهات خود را نمی‌پذیرند و آن‌ها را به گردن دیگران می‌اندازند، چنین انسان‌هایی همیشه در زندگی خود مشکل دارند. ما باید توانایی و مسئولیت خود را قبول داشته تا بتوانیم خودمان مشکلات‌مان را حل کرده و مسیرِ اصلی راه خودمان را پیدا کنیم، برای خارج شدن از مشکلات و حرکت کردن به سوی آسایش و آرامش باید نیروهای تخریبی و بازدارنده را بشناسیم و با تدبیر، دانایی و انجامِ کارهای ارزشی بر مشکلات، غلبه کنیم. منِ همسفر با درس گرفتن از این وادی متوجه شدم که تا این زمان در زندگی‌ام اشتباهات‌زیادی داشته‌ام که باید برای رفع این اشتباهات، تفکر و اندیشه درست داشته و تلاش و کوشش کنم تا آن‌ها را رفع کنم. من می‌توانم با عملی کردن این وادی الگوی مناسبی  برای همسر و فرزندانم باشم.

سلام دوستان نرگس هستم همسفر
آقای مهندس می‌فرمایند: هیچ‌کس به اندازه خودِ انسان به خودش فکر نمی‌کند، یعنی ما باید مسئولیت کارهای خود را بپذیریم و آن‌ها را به درستی انجام دهیم، از دیگران انتظار کمک نداشته باشیم و افکار منفی را از خود دور کنیم. ما می‌توانیم مانند طبیعت که همیشه در حال دوباره زنده شدن است از مشکلات به خوبی عبور کرده و از آن‌ها درس بگیریم تا به آسایش و آرامش برسیم و با تفکر که مانند کلیدی برای باز کردن قفل است، راه درست را پیدا کنیم.
باید دلیل آمدن منِ همسفر به کنگره خودم باشد تا تفکرات و زندگی‌ام را درست کنم، مسافرم هم باید خودش مسئولیت بیماری‌اش را بپذیرد تا به درمان برسد. اگر در زندگی به مشکلاتی برخورد کردم باید بپذیرم که مقصر اصلی خودم بوده‌ام که اگر پذیرفتم، آن‌وقت می‌توانم با تدبیرِ آن‌ها را حل کنم. شاید بعضی از مشکلات هم باشند که خودم در به وجود آمدن آن‌ها نقشی نداشته باشم اما باز هم نباید به امید دیگران باشم یا بنشینم و دست روی دست بگذارم یا از خداوند بخواهم خودش آن مشکلات را حل کند، باید بدانم که هیچ موجودی به اندازه خودِ انسان به خویشتنِ خویش فکر نمی‌کند و با تفکر، صبر و استقامت اقدام به حل مشکلات خود بنمایم و در برابر نیروهای منفی که به سمت من می‌آیند مقاومت نشان دهم.

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر
از وادی اول یاد گرفتم که با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر هرچه هست رو به زوال می‌رود، ما موجودی هستیم که اختیار داریم و باید برای زندگی‌مان برنامه‌ریزی و تفکر درست داشته باشیم. وادی دوم می‌گوید: هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در خلقت همه موجودات حکمتی نهفته است که شاید ما از آن بی‌خبر باشیم و این دلیل بر بیهودگی خلق موجوادت نیست. وادی سوم می‌گوید: باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان راجع به خویشتن خویش فکر نمی‌کند، اصولاً بیشتر انسان‌ها تفکرشان بیمار است یا آن تفکر واقعی و اصل قضیه را متوجه نشده‌اند، ما از این چهارده وادی یاد می‌گیریم چگونه در زندگی عمل کنیم تا به آن صلح و آرامش برسیم
بعضی از ما انسان‌ها هیچ اعتقادی به خود و توانایی‌هایمان نداریم، برای هر کاری بهانه‌ای می‌آوریم و می‌خواهیم همه مسئولیت‌ها یا مشکلاتمان را برگردن دیگران بیندازیم. ضرب‌المثل، همسایه‌ها یاری کنید تا من شوهرداری کنم مصداق بعضی از ماست که برای هر کار کوچکی نیازمند به کمک دیگران هستیم. ما باید تمام مسئولیت‌ها و توانایی‌های خود را پذیرفته و قبول داشته باشیم و هیچ‌وقت نگوییم نمی‌شود و نمی‌توانیم، باید با تفکر و اندیشه درست مسائل‌مان را حل کنیم تا به سلامتی، صلح، آرامش و آسایش برسیم. باید در زندگی از طبیعت الگوبرداری کرده و با نگاه کردن به طبیعت از آن درس بگیریم. نتیجه‌ای که از این وادی گرفتم این است که در حل مشکلات، بالاترین نقش بر عهده خود ما می‌باشد.

گردآوری و ویرایش: رابط خبری همسفر افضل لژیون کمک‌راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)
ارسال: همسفر وجیهه لژیون کمک‌راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی وکیلی