تعطیلات و تاثیر آن بر کیفیت رهایی

ششمین جلسه از دور چهل و پنجم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی پارک لاله، به استادی مرزبان پارک لاله مسافر محمدحسین، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر امیر، با دستور جلسه «از تعطیلات چگونه استفاده کنیم» یکشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۶:۳۰ صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدحسین هستم یک مسافر. قبل از هر چیز از نگهبان و ایجنت محترم پارک لاله تشکر می‌کنم که مرا دعوت کردند و به من اجازه دادند این جایگاه را دوباره تجربه کنم.

در طول حداقل ۱۰ ماه سفر اول، سه گذرگاه وجود دارد که هر مسافری با هر نوع اعتقاداتی آن را تجربه می‌کند. اولین آن، تعطیلات عید نوروز است و بعدی‌ها محرم و ماه رمضان است، زیرا این مراسم بافرهنگ ما آمیخته‌شده و از قدیم حال و هوای ما در این ایام متفاوت بوده و معمولاً مصرف مواد هم در این ایام بیشتر می‌شد.

من در سفر اولم با توجه به اینکه حال خوبی داشتم و تا حد ممکن در کنگره هم خدمت می‌کردم ولی متأسفانه به این حرف که در سفر اول در عید نباید به مسافرت بروم گوش نکردم و خاطره بدی را برای خودم رقم زدم؛ زیرا با این تفکر غلط که دیگِر حال من کاملاً خوب شده فعالیت زیادی کردم و تمام داروی اوتی مصرفی، صرف آن فعالیت شد و درنتیجه پس‌ازآن حال خرابی بسیاری را تجربه کردم‌.

نکته بعدی تغییرات آب و هوایی است که به‌اصطلاح به آن آب به آب شدن میگوییم، نباید آن را در سفر اول دست‌کم بگیریم. خود این مسئله هم در حال من و کیفیت سفر اول بسیار تأثیرگذار است و به همین دلایل، من باحال خراب و بدون اینکه خودم دلیل منطقی برای حال بدم داشته باشم آن مسافرت را به کام خودم و تمام اطرافیانم تلخ کردم و با آن حال خراب تنهایی با ماشین برگشتم و درنهایت تصادف کردم و خسارت مادی و معنوی زیادی را متحمل شدم. برای همین توصیه می‌کنم در سفر اول تا حد ممکن در تعطیلات به مسافرت نروید.

مطلب دیگر بررسی حال و احوالمان در آخر سال است که در مهروموم‌های قبل از رهایی، چون هرسال بیشتر در باتلاق مواد مخدر فرومی‌رفتم و میزان مصرفم بیشتر می‌شد با بررسی سال گذشته در آخر سال، حالم خراب‌تر می‌شد و حس بدی را تجربه می‌کردم. ولی به لطف خدا پس از آمدن به کنگره ۶۰ و درمان شدن، هرسال حال بهتری را نسبت به سال قبل تجربه می‌کنم.

نکته دیگری که می‌خواهم به آن اشاره‌کنم، درباره آیه‌ای است که به قلم، قسم‌خورده می‌شود و آن چیزی که در آن نهفته است. این آیه این مطلب را به یاد من آورد که اگر در این آخر سال، تصمیم به انجام کاری برای سال آینده خودم دارم، حتماً آن را به‌وسیله قلم بر روی کاغذ بنویسم و آن را از جهان ذهنی و درون اندیشه‌ام به جهان فیزیکی و کاغذ و قلم بیاورم و اولین قدم برای انجام آن کار را این‌گونه انجام بدهم؛ زیرا با نوشتن اهداف روی کاغذ، پیوند افکار با من قوی‌تر می‌شود و در دوجهان ذهنی و فیزیکی پیوند برقرار می‌شود.

در آخر از طرف خودم و لژیون مرزبانی از تک‌تک عزیزانی که به جلسات صبحگاهی پارک لاله آمدند تشکر می‌کنم، زیرا تا شما نباشید ما امکان خدمت کردن برایمان مهیا نمی‌شد و این حال خوب را نمی‌توانستیم تجربه کنیم.