اگر محبت الهی و ازته‌دل باشد انسان معنای محبت واقعی را می‌فهمد

دومین جلسه از دوره دهم سری کارگاه‌های خصوصی مسافران کنگره 60 نمایندگی بنیان با دستور جلسه «وادی چهاردهم و تأثیر آن روی من» به استادی مسافر طالب، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر علی روز یکشنبه بیست ویکم اسفندماه 1401 ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان طالب هستم یک مسافر.

از ایجنت محترم، گروه مرزبانی و استاد عزیزم آقای هادی ثالثیان که این جایگاه را به من دادند تا به شما عزیزان خدمت کنم و آموزش بگیرم بی‌اندازه سپاسگزارم.
در پیام وادی چهاردهم می‌خوانیم «آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است؛ من که می‌گویم کلام خود نیست؛ بلکه فردی است در جمع بی‌کران هستی که باورش کار هر کس نیست مگر معنای آن بداند چیست». در این وادی جناب مهندس از محبت، عشق و فداکاری صحبت می‌کنند. به نظر من اگر محبت الهی و ازته‌دل باشد انسان معنای محبت واقعی را می‌فهمد. کسانی که محبت ندارند همان ظروف تهی و خالی هستند؛ آنان حال خوشی ندارند و همیشه منفی‌بافی می‌کنند.

امواج عشق، دوستان بامحبت را جذب یکدیگر می‌کند و حتی اگر در دوردست‌ها هم باشند به هم پیوند می‌دهد تا کنار یکدیگر باقی بمانند، یکدست شوند و نیروهای بازدارنده را دفع کنند.
محبت و عشق باید از اعماق دل برآید و بی حد اندازه باشد.

کنگره 60 از لحظه ورود تا رهایی تماماً عشق است. حتی محبت و طبیعت خداوند، نشان از عشق اوست، پس بااین‌همه خوبی که وجود دارد ما چرا به سمت تاریکی می‌رویم؟ نمی‌دانم!
خدا را شاکرم که اکنون در بین شما هستم و عشق به کنگره باعث شده که حال بسیار خوبی داشته باشم؛ این حال خوش را برای همه شما عزیزان آرزومندم. ان‌شاءالله که دانه عشق و محبت در قلب شما نیز کاشته شود و پرورش یابد تا تاریکی، سیاهی و دورنگی را از بین ببرد

از اینکه با سکوت خود به سخنان من گوش دادید ممنونم.

تصویربردار: مسافر یاسر مرزبان خبری نمایندگی بنیان
نگارش: مسافر مجتبی از لژیون چهارم
ویرایش و ارسال: مسافر هوتن از لژیون چهارم