سپاسگزاری، نشانه دهنده احترام است

نهمین جلسه از دور پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰؛ ویژه همسفران شعبه اسلامشهر با استادی همسفر مرضیه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «نظم، انظباط، احترام» سه‌شنبه چهارم بهمن‌ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم در این جایگاه هستم و از خانم نسرین و خانم فاطمه نگهبان جلسه، تشکر می‌کنم که به من فرصت دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته؛ نظم، انضباط و احترام است، اگر ما با دید باز و دقیق به جهان هستی نگاه کنیم می‌بینیم که سراسر جهان هستی پر از نظم و انضباط است، از کوچک‌ترین مخلوق خداوند تا بزرگ‌ترین آن‌ها، کهکشان‌ها، زمین و آسمان، همه دارای نظم خاصی هستند و اگر این نظم و انضباط نباشد، هیچ چیزی سر جایش نیست، گردش روز و شب، ماه، سال، پیدایش فصل‌ها همه بر مبنای نظم است، الان که در فصل زمستان هستیم، اگر کوچکترین اختلالی پیش بیاید و فصل عوض نشود، چه اتفاقاتی می‌افتد؟ همیشه اگر زمستان باشد چه می‌شود؟ همه جا خشک می‌شود، حیوانات غذا ندارند، انسان‌ها و همه چیز از بین می‌رود.
در جامعه، خانواده، مدرسه، هر جا را نگاه کنیم این نظم دیده می‌شود و اگر نباشد، روال عادی طی نمی‌شود، ما فکر می‌کنیم روز و شب، پیدایش فصل‌ها یک امر ساده و طبیعی است، اما اگر یک بی‌نظمی کوچکی به وجود آید، تازه به عظمت و نظم خالق خود پی می‌بریم.
کنگره مثال کوچکی از نظم و انضباطی است که در جهان هستی وجود دارد، زمانی که من به کنگره آمدم در ابتدا به قسمت تازه‌واردین رفتم، مشاوره شدم و به من گفتند سه جلسه حق مشارکت نداری، باید برای خودت لژیون انتخاب کنی، اینطور نیست که هر جلسه، سر هر لژیونی که خواستی بروی، اول باید مشاوره شوید، بعد با حس خودتان راهنما انتخاب کنید.  در هر قسمت کنگره من این نظم را احساس کردم، زیرا واقعا اگر یک رهجو چه مسافر، چه همسفر نظم را رعایت نکند، چه داخل کنگره، چه در بیرون از کنگره، موفق نیست و اگر بیرون از کنگره در صف نانوایی، مطب دکتر و یا ... باشد، بدون نظم، بدون اجازه، کاری انجام دهد، این نشان می‌دهد که آن شعور و آگاهی لازم را  ندارد، در کنگره اگر من رهجو بی‌نظم باشم، دیر به لژیون برسم، سی‌دی‌هایم را ننویسم، همیشه دارای اضطراب هستم و هیچ آرامشی ندارم، ولی وقتی چند دقیقه مانده به شروع جلسه، در جلسات حضور پیدا کنم، در لژیون هر چیزی که راهنما گفتند را گوش کنم و فرمانبردار باشم، به آرامش و آگاهی می‌رسم. سر وقت شروع شدن جلسه هر جایی اجرا نمی‌شود و این باعث می‌شود که من سر وقت در کنگره باشم و نشان‌دهند‌ه‌ این است که در کنگره نظم برقرار است، من موظف هستم که نظم را رعایت کنم تا به رهایی، به آن آرامشی که مدنظرم است، برسم. در کنگره ما نباید راجع به شغل یکدیگر سوال کنیم، نباید در مورد مسائل شخصی و خصوصی دیگران حرفی بزنیم، نباید آدرس منزل، محل کار یکدیگر را بدانیم، اگر این چیزها رعایت شود، بسیار خوب است و حتما در کنگره یک تجربه‌ای شده که این مسائل ذکر شده و ما باید آن‌ها را رعایت کنیم. من سفر اولی اگر نظم را رعایت کنم بعد از مدتی وارد سفر دوم می‌شوم و یک مسئولیتی می‌گیرم، وقتی در سفر اول نظم را رعایت کردم، وقتی گوش به فرمان بودم و خوب آموزش گرفتم، می‌توانم آموزش دهم در غیر این‌صورت نمی‌توانم الگو باشم و آموزش دهم.
رهجو‌ اگر بخواهد حالش خوب شود، تغییر کند و رها شود، باید زمان را در نظر گیرد، باید نظم و انضباط را رعایت کند. تشکر، احترام و سپاسگزاری همیشه باید باشد هم از راهنماها، مرزبان‌ها، ایجنت، و‍‌‍ ما باید این سپاسگزاری را انجام دهیم، آقای مهندس در سی‌دی طغیان‌ گفتند که ما نه تنها از خداوند بلکه از تک‌تک مخلوقاتش باید سپاسگزاری کنیم، از درختان، از حیوانات، از همه چیز، سپاسگزاری یک شرایطی دارد؛ وقتی از میوه‌های یک درخت استفاده می‌کنیم، باید آن را هرس کنیم، پای آنها آب بریزیم و مراقبت کنیم، وقتی از پوست و گوشت و شیر حیوانات استفاده می‌کنیم، باید از آنها مراقبت نماییم، به موقع غذا و آب بدهیم و این یک نوع سپاسگزاری است، امیدوارم همه ما بتوانیم از آقای مهندس، خانواده ایشان، ایجنت، مرزبان، راهنما و... سپاسگزار باشیم که این بستر امن را برای ما فراهم نمودند، زیرا سپاسگزاری نشان دهنده‌ احترام است که در کنگره رعایت می‌شود. ممنونم که به صحبت‌های من توجه کردید.

تایپ، ارسال: همسفر زینب لژیون یکم 

همسفران نمایندگی اسلامشهر