سلام دوستان معصومه هستم یک مسافر.
جناب مهندس چهارده وادی را برای رسیدن به خود نوشتهاند. این کتاب دارای چهارده قانون است، اگر این قوانین را رعایت کنیم، زندگی خوبی خواهیم داشت.ما در وادی اول یاد گرفتیم که برای هر کاری باید ابتدا تفکر نماییم و اگر این تفکر را در زندگی خود اجرایی کنیم، مراحل زندگی را با موفقیت طی خواهیم نمود.
اما وادی چهارم میگوید: «در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن». من از این وادی دریافتم که باید بین جایگاه و مسئولیتهای خودم با خداوند، حدومرز مشخصی وجود داشته باشد. ما انسانها در رابطه با مشکلاتمان با دیگران همیشه حق را به خودمان میدهیم؛ اما باید بپذیریم که بار مسئولیت زندگی بر عهده خودمان است.
در رابطه با مواد مخدر و اعتیاد، مسلماً کسی ما را مجبور به این نکرد، این عمل کاملاً اختیاری بود و نباید آن را گردن خداوند یا دیگران بیندازیم.ما زمانی در زندگی موفق میشویم که بار تمامی مسئولیتهای خود را بپذیریم، در جهت صراط مستقیم حرکت کنیم و از ضد ارزشها دوری نماییم. در این هنگام است که میتوانیم از قدرت مطلق کمک بخواهیم. قطعاً او نیز ما را یاری خواهد نمود.
بزرگترین نعمتی که خداوند به ما انسانها داده، عقل است که توسط آن راه درست را از راه نادرست تشخیص دهیم. حتی اگر همیشه در حال راز و نیاز باشیم، فایدهای ندارد، باید سعی و تلاش داشته باشیم و در جهت ارزشها حرکت کنیم.
من به این نتیجه رسیدم که مسئولیت زندگی و مشکلاتم بر عهده خودم میباشد. وقتی این مسئولیت را پذیرفتم، راه برایم باز شد، وارد کنگره شدم و به درمان رسیدم و فهمیدم که فرار از مسئولیت کار درستی نیست. خداوند به کسانی کمک میکند که در مسیر ارزشها حرکت میکنند.
خداوند را شکر می کنم و از جناب مهندس و راهنمایم که چراغ راهم بودند که وارد روشنایی شوم ،تشکر می کنم.
نگارنده: مسافر معصومه، لژیون ششم- نمایندگی میخک
تایپ: مسافر سپیده- نمایندگی میخک
بازبینی: مسافر خاطره
- تعداد بازدید از این مطلب :
611