بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد

بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد؛

کسی که با تو هم مسیر باشد و تمام چالشهایی که با آن طرف هستی را با تو تجربه کند، حس زیباییست این که بدانی کسی در کنارت هست تا پستی و بلندی های مسیر را دست در دست او طی نمایی، با هم از موفقیت ها لذت ببری و باهم به مشکلات لبخند بزنی که بفهمانی چیزی نمی‌تواند باعث بر هم زدن حال خوش ما گردد، بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.
معجزه طبیعت است دیگر، اینکه شادی را با کسی قسمت کنی و خنده هایت را با کسی به اشتراک بگذاری بدون اینکه از سهم خنده تو کم شود، چه بسا که شاد کردن دل دیگری پاداشش در وجود تو نیز نیاز جریان پیدا خواهد کرد و یا اینکه غم و اندوه فشارهای مسیر را با کسی قسمت کنی و بالعکس شادی جای اینکه چند برابر شود از حجم آن کاسته شود، حتی نیازی نیست باری از دوشت بردارد، همین بودنش قوت قلبی است که از هر کمکی برایت ارزشمند تر است، همین که بدانی هست، هر وقت که بخواهی، بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.

وقتی که بدانی تنها نیستی کافیست تا از دلهره های احتمالی در امان باشی، انگار چیزی ته دلت را قرص می‌کند که اگر قرار است چیزی برای من اتفاق بیوفتد تنها نیستم، مانند وقتی که در مدرسه اگر خطایی می‌کردم دوست داشتم شخص دیگری نیز در کنار من مرتکب خطا شده باشد و تنها نباشم، شما را نمی‌دانم اما من که اینگونه بودم، پس از این بابت هم که شده بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.
اصلا مگر می‌شود تنهایی از چیزی لذت برد؟ شاید برای مدتی تنهایی لذت بخش باشد، اما اگر کسی نباشد تا با اشتراک گذاشتن یافته هایت با او احساساتت را بروز دهی، تو را تحسین کند، تشویق کند، تایید کند یا بالعکس... احساسات به چه دردی میخورد؟ یافتن به چه دردی میخورد؟ وقتی غرق در خودخواهی شوم و کسی نباشد برای به وجود آمدن محبت، عشق، کمک، گذشت، بخشش و... تمام این دلخوشی‌ها بی معنی است، پس بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.
ما در سفر زندگی هیچگاه تنها نبوده ایم، خداوندی که از رگ گردن به ما نزدیک تر است هیچگاه ما را رها نکرده و نخواهد کرد، حتی وقتی که ما او را رها کردیم، و گاهی به شکل یک دوست، گاهی راهنما، گاهی غریبه ای که کمک می‌کند، گاهی خانواده و گاهی همسر و ... در کنار ما قدم برمی‌دارد، ما هیچگاه تنها نبوده و نیستیم حتی اگر بخواهیم، چه حس خوبیست وقتی که قدر این جلوه های خداوند که در قالب های مختلف در کنار ما قدم بر می‌دارند را بدانیم و وجودشان را ارج نهیم تا هیچگاه از دستشان ندهیم زیرا بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.
این هفته را به تمام همسفران کنگره ۶۰، کسانی که در مسیر سفر مارا یاری می‌کنند، راهنمایان عزیز، دیگر مسافرینی که کمک های کوچک و بزرگی به سفر ما می‌کنند، مسافرین و همسفرانی که در آینده به همواری مسیر سفر کمک خواهند کرد و همسفرانی که در آن مکان‌ لا‌ مکان ما را یاری خواهند نمود تبریک عرض می‌نمایم.
بی شک هر سفری نیاز به همسفر دارد.

ارسال مطلب: مسافر مسعود لژیون مرزبانی
ویرایش و تنظیم: مسافر مهدی لژیون دوازدهم

نمایندگی صالحی

دیماه 1400