غم بزرگ‌ می‌تواند انسان را به دو درجه‌ی پایین و یا بالاترین مقام خاص الهی سوق بدهد

همسفرمهرانگیز دربرداشت خوداز CD (نیروهای خفته) چنین نوشت:

غم بزرگ‌ می‌تواند انسان را به دو درجه‌ی پایین و یا بالاترین مقام خاص الهی سوق بدهد. غم بزرگ اصولاً یا باعث سقوط و یا باعث صعود انسان می‌شود.مسائل و مشکلاتی که در زندگی ما پیش می‌آید برای این هست که با حل کردن و یا پشت سر گذاشتن آن‌ها به مرحله‌ای از رشد برسیم. مثلاً اگر بخواهیم از کابوس‌ها عبور کنیم نیاز به تزکیه و پالایش داریم تا از این مرحله عبور کنیم. زندگی همیشه با شادی‌ها و تلخی‌ها سرشته شده است؛ یعنی نمی‌تواند شادی مطلق و یا غم مطلق باشد، باید باهم باشند تا زندگی معنا داشته باشد.انسان اگر می‌خواهد زندگی راحتی داشته باشد، نباید غم‌های اضافی را وارد زندگی‌اش کند، حال به چه صورت می‌تواند؟ اینکه غم بیهوده‌ گذشته را نمی‌خورد‌، انسان می‌تواند از مسائل گذشته فقط تجربه کسب کند و در حال زندگی کند. همچنین برای مسئله‌ای که هنوز پیش نیامده، غم‌های اضافه‌ را وارد افکارش نمی‌کند.

و دیگر اینکه، اگر ما امروز مسئله یا غمی داریم، نشانه‌ عملکرد اشتباه ما درگذشته است. حالا برای حل مسئله، ما به علت‌ها کاری نداریم چراکه باید برای حل آن‌ها آرامش و تمرکز داشته باشیم تا آن مسئله را حل کنیم. این‌که چرا این مسئله پیش‌آمده مهم نیست، این‌که چطور می‌توانیم آن را حل کنیم مهم است و چیزی که مهم‌تر است این است که در زمان حال مراقب رفتار و اعمالمان باشیم که برای آینده مسئله‌ساز نباشیم.

و دیگر این‌که کارهایی هست که از اختیار ما خارج هستند و ما می‌توانیم با صبر و بردباری و همچنین توکل به خداوند از این مسائل عبور کنیم. به‌طور مثال ما در حال حاضر درگیر مسئله‌ی اعتیاد هستیم. اعتیاد همین‌طوری وارد زندگی ما نشده است و یک پیشینه‌ و بذری درگذشته داشته است که ما خودمان کاشتیم، ولی در حال حاضر، ما به آن علت‌ها کاری نداریم و سعی می‌کنیم راه‌حلی برای این مسئله پیدا کنیم. در این مسیر وارد کنگره می‌شویم، حالا با درست سفر کردن، به‌موقع در جلسات حضور داشتن و آموزش گرفتن، با گوش کردن به حرف راهنما، با مصرف دارو در زمان و اندازه‌ی صحیح و صبوری و توکل به خدا، می‌توانیم از این مسئله عبور کنیم و در آینده به‌سلامتی جسم و روان برسیم. این می‌شود عبور از غم‌ها و صعود انساناصولاً زندگی برمبنای سه پارامتر خواست، تقدیر و فرمان الهی می‌باشد.خواست یعنی آنچه ما می‌خواهیم، تقدیر یعنی نامه‌ی پیشین (همان‌قدر و اندازه) و فرمان الهی که بیشترین علت‌ها به خواست و توانایی مطلق صورت می‌گیرد.مثلاً اگر ما درخت سیبی می‌کاریم، تمام سعی و تلاش خودمان‌ را می‌کنیم که بهترین محصول‌ را برداشت کنیم. اینجاست که ما تمام سعی و تلاش خودمان‌ را کردیم، اگر اذن و فرمان الهی باشد، خیروبرکت داده می‌شود و ما می‌توانیم برداشت خوبی داشته باشیم. (ما تلاش خودمان‌ را می‌کنیم و در ادامه به خداوند توکل می‌کنیم.)انسان‌ها می‌توانند با انجام فرامین الهی و حرکت در صراط مستقیم، امیدوار باشند که بهترین برداشت‌ها را داشته باشند و جاودانه بشوند و یا این‌که با انجام فرامین شیطانی، جزو گم‌گشتگان و ضآلین باشند.

انفاق‌ها همیشه مادی نیستند بلکه ممکن است از وقت، عمر و جان انسان باشد.بعضی‌ها در پی این هستند که با مدیتیشن، هیپنوتیزم و یا مصرف قرص و مواد، وارد بُعد‌های دیگری بشوند و از نیروهای آن بهره‌مند شوند. (به تصور این‌که این نیروها مفید هستند) غافل از این‌که بیداریِ این نیروهای خفته همیشه صورت زیبایی ندارد و احتمال دارد که شیطانی باشد و باعث توهم و به‌هم‌ریختگی و جنون بشوند.

نویسنده: همسفرمهرانگیزلژیون چهاردهم

ویرایش: همسفر آمنه لژیون چهاردهم

ارسال: همسفرزهرا لژیون هفتم

همسفران نمایندگی حر